Page 15 -
P. 15

ุ
                                                                             ั
                               ื
                                  ิ
                                              ์
                                                 ิ
                                           ิ
                                                             ิ
                โครงการหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร                 ี
                                                                                                           9

               มาจากประสบการณQในอดีต และตัวสารเองก็มอิทธิพลตEอสารอื่น สารหนึ่งจะถูกสร:างขึ้นจากสารที่เกิดขึ้นกEอนหน:า จะ
                                                    ี
               เห็นได:วEาทุกองคQประกอบในกระบวนการสื่อสารจึงมีความสัมพันธQและมีผลกระทบตEอกัน การเปลี่ยนแปลงของ
               องคQประกอบหนึ่งมีผลตEอองคQประกอบอื่นด:วย สEวนผู:สื่อสารมีบทบาทเปUนทั้งผู:สEงสารและผู:รับสารในเวลาเดียวกัน ผ ู:
               สื่อสารทั้งสองฝèายมีความเกี่ยวพันและการตEอรองความหมายรEวมกันในการสื่อสาร เชEน เมื่อครูถEายทอดเรื่อง

               ประวัติศาสตรQของวัดไปยังนักเรียน ขณะที่นักเรียนฟiงและแสดงสีหน:าไมEเข:าใจบางคำที่ครูพูด ครูจึงขยายความและให :
                                            ั
                                               ู
                                                                                     ื
                                                                 ั
                                                                                                         ั
                                                                                                  ื
                                                      ี
                                                   ั
                                                             ี
                                                          E
               ข:อมูลเพิ่มขึ้นเพื่อให:นักเรียนเข:าใจ ท้งครและนกเรยนตางเก่ยวพนโดยตรงในกระบวนการส่อสาร  และการส่อสารอวจน
               ภาษามีความสำคัญเชEนเดียวกันกับวัจนภาษาในกระบวนการติดตEอแลกเปลี่ยนนี้
                                                                                         ู
                                                                                          E
                                         ั
                                                                 Q
                       แบบจำลองเชิงปฏิสัมพนธQแสดงขอบขEายประสบการณ (Field of experience) ของผ:สงสารและผ:รบสารท่อย ูE
                                                                                                         ี
                                                                                                  ู
                                                                                                   ั
                         ั
               คนละสEวนกน ในขณะที่แบบจำลองเชิงการติดตEอแลกเปลี่ยนเน:นถึงขอบขEายประสบการณQของคูEสื่อสารที่มาผสมผสาน
               รวมกันในที่สุด ซึ่งสะท:อนถึงความเข:าใจ (Understanding) จากการสร:างความหมายรEวมกันในการสื่อสาร

               ขนบของทฤษฎีการสื่อสาร

                       เนื่องจากมีทฤษฎีที่เกี่ยวข:องกับการสื่อสารมากและพัฒนาขึ้นโดยนักวิจัยและนักวิชาการที่มีมุมมองความคิดท ี่
               แตกตEางกัน ดังนั้น Craig and Muller (2007) อธิบายวEานักทฤษฎีพัฒนาความคิดใหมEเพื่อแก:ไขปiญหาบนฐานของ
                                                                ั
               กรอบความคิดหรือขนบการวิจัย (Tradition) เดิม ซึ่งขนบวิจยมีการเปลี่ยนแปลงและไมEหยุดนิ่งเชEนเดียวกันกับการ
               สื่อสาร การจัดแบEงทฤษฎีการสื่อสารตามขนบวิจัยดังตEอนี้ชEวยให:เข:าใจได:งEายขึ้น

                       1.  ทฤษฎีในกลุsมวาทศิลปÄ (The Rhetorical Tradition)


                                                              ี
                                                                   :
                                                                     :
                                 û
                                                                                                û
                                                                                                 ื
                                                                                                       ู
                                                                                              ิ
                                                                              ื
                                                                              ่
                          วาทศิลป (Rhetoric) หมายถง ศลปะการใชวธการโนมนาวใจ การสอสารตามขนบวาทศลปคอการพดในท  ี่
                                                            :
                                                             ิ
                                                 ึ
                                                   ิ
               สาธารณะอยEางมีศิลปะ ไมEวEาจะเปUนการพดตEอหน:าฝูงชน ในรัฐสภา หรือศาล ทฤษฎีวาทศิลปûและคำแนะนำจาก Plato,
                                                ู
                                                                                              ั
               Aristotle, Cicero, Quintillian  และนักวาทศิลปûชาวกรีกและโรมันอื่น ๆ นับวEาเปUนแหลงความรู:สำคญเก่ยวกบการพด
                                                                                                          ู
                                                                                                    ั
                                                                                                 ี
                                                                                    E
                   ี
               ในทสาธารณะ Aristotle แนะนำวEาถ:าผู:ฟงรับรู:ถึงความปรารถนาดี (Goodwill) และความเปUนมิตรของผู:พด ผู:ฟงจะเปด
                                                                                                          ó
                   ่
                                                                                                     i
                                                                                                 ู
                                               i
               ตEอสารมากขึ้น ในชEวงแรกขนบวาทศิลปûมุEงศึกษาเรื่องการพูดในที่สาธารณะ บทบาทของการพูดในสังคม การโน:มน:าวใจ
               องคQประกอบของภาษาและผู:รับสาร ตEอมาขยายขอบเขตครอบคลุมถึงวิธีสื่อสารอื่น ๆ ที่เปUนการใช:สัญลักษณQเพื่อให:ม ี
               ผลกระทบตEอความคิดและพฤติกรรมของผู:รับสาร วาทศิลปûมีคุณคEาในด:านการชEวยให:เข:าใจอิทธิพลของสุนทรพจน  Q
                                                                                                       ื
                                                                                                       ่
                                                :
                                        :
                                              :
                          :
               (Speech) เขาใจแนวทางการสรางขอโตแยง การจัดระเบียบความคิด การใช:ภาษา และการถEายทอดสุนทรพจนQเพอให:ม ี
                                           :
               อิทธิพลตEอผู:รับสาร เชEน การนำเสนอตัวอยEาง การแสดงหลักฐานแบบใดที่มีประสิทธิผล ซึ่งได:รับความสนใจมากจาก
               นักวิจัย นักทฤษฎี รวมถึงผู:ปฏิบัติงานในด:านนี้
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20