Page 128 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

การดูดซึมไวตามินเอ

ไวตามินเอดูดซึมเข้าสู่ร่างกายในรูปของแอลดีไฮด์คือเรตินาล กรดเรติโนอิค และเบต้า-คาโร

ทีนโดยอาศัยไขมัน ไวตามินเอและสารเบต้า-คาโรทีนจะรวมตัวกับน้ำดี โมโนกลีเซอไรด์ กรด

ไขมัน คอเลสเตอรอล ไวตามินดีและไวตามินเคเป็นอนุภาครวมซึ่งจะพาไปให้เซลล์ของลำไส้

ที่ผนังลำไส้สารเบต้า-คาโรทีนจะถูกเปลี่ยนเป็นไวตามินเอ แล้วเปลี่ยนต่อไปเป็นไวตามินเอ

เอสเทอร์ (vitamin A-ester) โดยการรวมตัวกับกรดไขมัน เช่น กรดปาล์มมิติค เป็นต้น ไว

ตามินเอจะเคลื่อนไปในพลาสมาได้ใน 2 รูปแบบ คือเรตินอลและเรตินาล ไวตามินเอเอส

เทอร์นี้จะเคลื่อนไปตามกระแสเลือดโดยเกาะอยู่กับเบต้า-ไลโปโปรตีน (-lipoprotein) ส่วน

ไวตามินเอในรูปของเรตินอลจะเกาะอยู่กับสารโกลบูลิน (globulin) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเลือด

หน้าที่ของไวตามิน เอ

1. การมองเห็น สัตว์สามารถมองเห็นได้ดีในเวลากลางคืนหรือเมื่อมีความเข้มแสงน้อย

เนื่องจากพลังงานที่สะสมไว้ในรูป all-cis-retinaldehyde ซึ่งได้มาจาก trans-retinal-

dehyde ไวตามินเอในรูป cis-retinal จะทำปฏิกิริยากับโปรตีนที่มีชื่อว่าออบซิน (opsin) ใน

ที่มืด โดยเอ็นไซม์ retinene isomerase เกิดเป็นสารโรดอบซิน (rhodopsin) เมื่อมีแสง

สว่างสารโรดอบซินจะเปลี่ยนไปเป็น trans-retinal กับออบซินอิสระและพลังงาน (รูปที่ 8-3)

พลังงานที่ได้จากปฏิกิริยานี้จะถูกนำไปสู่สมองโดยผ่านทาง optic nerve สมองจะสามารถ

บอกได้ว่าความเข้มข้นแสงที่เข้าสู่ตามีมากน้อยเพียงไรจึงทำให้มองเห็นได้ สำหรับไวตามินเอ

ในรูป trans-retinol หรือ cis-retinol จะต้องถูกเปลี่ยนเป็นรูป retinal เสียก่อนโดยเอ็นไซม์

alcohol dehydrogenase จึงจะนำไปใช้ในการมองเห็นได้ การขาดไวตามินเอทำให้เกิด

อาการตาบอดตอนกลางคืน (night blindness) และเยื่อหุ้มตาขุ่น

2. การสืบพันธุ์ สัตว์ต้องการไวตามินเอเพื่อการมองเห็นและการสืบพันธุ์ในรูปของเรตินอล

และเรตินาล ส่วนกิจกรรมด้านอื่นต้องการในรูปของกรดเรติโนอิค

3. ทำให้ mucous membrane คงรูปอยู่ได้

ไวตามิน 125