Page 25 -
P. 25
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
25 ถึง ร้อยละ 50 ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเกษตรกรรายย่อยมีปัญหาเชิงพฤติกรรมในการตัดสินใจเนื่องจาก
การซื้อประกันควรพิจารณาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตไม่ใช่ประสบการณ์ของผู้เอาประกันว่าเคยได้รับการจ่ายค่า
สินไหมหรือไม่
2.3 การศึกษายางพาราล่วงหน้าในประเทศไทย
งานวิจัยส่วนใหญ่ของไทยจะเน้นท าการศึกษาถึงความมีประสิทธิภาพในการซื้อขายของตลาดสินค้า
เกษตรล่วงหน้าแห่งประเทศไทยเป็นหลัก เช่น Suppanunta Romprasert (2008) ท าการศึกษาประสิทธิภาพ
ของราคาซื้อขายยางแผ่นรมควันชั้น 3 ในตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้าแห่งประเทศไทย โดยใช้ข้อมูลระหว่างปี
พ.ศ. 2547-2550 ซึ่งพบว่าราคาซื้อขายยางแผ่นรมควันชั้น 3 ในตลาดฯ มีประสิทธิภาพและสามารถน าราคา
ซื้อขายล่วงหน้าดังกล่าวมาใช้เป็นตัวท านายราคาซื้อขายในตลาดส่งมอบทันทีในอนาคตได้ ขณะที่ สุพรรษา ยืน
ยัง และอภิชาต ดะลุณเพธย์ (2554) ซึ่งศึกษาเรื่องเดียวกันโดยใช้สัญญาซื้อขายข้าวขาว 5% ล่วงหน้าพบว่า
ราคาซื้อขายของสัญญาข้าวขาว 5% ล่วงหน้า ไม่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากราคาในตลาดล่วงหน้าไม่ได้ส่งผ่าน
ไปยังตลาดซื้อขายแบบส่งมอบทันที โดยสาเหตุอาจมาจากนโยบายการรับประกันราคาข้าวของภาครัฐ
นอกจากนี้ วาทินี โชตินุชิตตระกูล และธนโชติ บุญวรโชติ (2556) ท าการศึกษาถึงการใช้สัญญาซื้อขายล่วงหน้า
ของยางแผ่นรมควันชั้น 3 เป็นเครื่องมือในการป้องกันความเสี่ยง โดยท าการประมาณค่าอัตราการป้องกัน
ความเสี่ยงที่เหมาะสม (Optimal Hedge Ratio) โดยใช้ข้อมูลระหว่าง มกราคม 2551- เมษายน 2555 ซึ่งก็
พบว่าสามารถใช้สัญญาซื้อขายยางแผ่นรมควันชั้น 3 ล่วงหน้าในตลาดฯ เพื่อท าการป้องกันความเสี่ยงได้
อย่างไรก็ตามจากข้อมูลในอดีตที่สั้นและสภาพคล่องที่ต่ าของตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้าไทย ความมี
ประสิทธิภาพของตลาดอาจไม่สามารถสรุปได้อย่างชัดเจน
นอกจากงานวิจัยทางด้านการทดสอบประสิทธิภาพตลาดแล้ว มีการศึกษาที่ส ารวจทัศนคติของ
เกษตรกรต่อตลาดสินค้าเกษตรล่วงหน้าแห่งประเทศไทย เช่น ชูดา แก้วละเอียด (2549) ศึกษาปัจจัยที่ท าให้
ผู้ประกอบการยางพาราตัดสินใจประกันความเสี่ยงราคาในตลาดซื้อขายล่วงหน้า และเปรียบเทียบปัจจัยที่
ส่งผลต่อการตัดสินใจประกันความเสี่ยงราคาระหว่างกลุ่มที่ใช้และไม่ใช้ตลาดซื้อขายล่วงหน้า โดยการส ารวจ
ผู้ประกอบการยางพาราจากอุตสาหกรรมยางธรรมชาติ และอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ยางเป็นจ านวน 80 คน
ผลการวิจัยพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ไม่ใช้ตลาดซื้อขายล่วงหน้า โดยปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการ
ตัดสินใจใช้ตลาดซื้อขายล่วงหน้าของผู้ประกอบการยางพาราได้แก่ รูปแบบสินค้าที่ผลิตของโรงงาน ระดับการ
หลีกเลี่ยงความเสี่ยง และทัศนคติที่หลากหลาย ธุวพล ไทยบุรี (2551) ซึ่งท าการส ารวจทัศนคติของเกษตรกรผู้
ปลูกยางพาราขนาดกลางในอ าเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา จ านวน 50 ราย พบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่กว่าร้อย
ละ 72 ให้ความสนใจในการเข้ามาซื้อขายสัญญายางแผ่นรมควันล่วงหน้า แต่ปัญหาและอุปสรรคที่เกษตรกรไม่
ซื้อขายยางแผ่นรมควันล่วงหน้าคือเรื่องของความยากในการท าความเข้าใจตัวผลิตภัณฑ์ที่มีศัพท์เทคนิคจ านวน
มาก นอกจากนี้ ธีระพล ลาชโรจน์ และอตินุช เฉลิมพงศ์ (2554) ยังท าการส ารวจความคิดเห็นของ
12
