Page 54 -
P. 54

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว






                 กรณีตัวอย่าง : Hariyali Kisaan Bazaars ประเทศอินเดีย
                        Hariyali Kisaan Bazaars เป็นการเข้ามาดําเนินกิจการในโซ่อุปทานด้วยลักษณะการเป็นร้าน One–

                 stop–shop ที่ทําหน้าที่เสมือนศูนย์กลางการค้าขายและแลกเปลี่ยนของเกษตรกร โดยเกษตรกรสามารถเข้า
                 มาใช้บริการเพื่อขายผลผลิตของตน หรือซื้อวัสดุอุปกรณ์ทางการเกษตรและปัจจัยการผลิต เช่น ปุ๋ย เมล็ดพันธุ์

                 สารกําจัดศัตรูพืช เครื่องจักรทางการเกษตร อาหารสัตว์ ก็ได้ สินค้าแต่ละประเภทที่จัดจําหน่ายในร้านค้าจะมี

                 ให้เลือกจากหลายแบรนด์ และมีหลายราคา นอกจากนี้พนักงานของร้านค้าทุกสาขายังผ่านการอบรมเพื่อให้
                 คําแนะนําแก่เกษตรกรอีกด้วย และยิ่งไปกว่านั้น บริษัท Hariyali Kisaan Bazaars ยังร่วมมือกับ ICICI Bank

                 ในการสนับสนุนด้านประกันและสินเชื่อ รวมทั้งยังให้บริการ Agricultural  credit  card  เพื่อบรรเทาปัญหา
                 เงินทุนหมุนเวียนให้แก่เกษตรกรอีกด้วย  จากการดําเนินงานที่ผ่านมาพบว่า บริษัทเป็นที่นิยมอย่างมากในกลุ่ม

                 เกษตรกรในประเทศอินเดีย แต่อาจมีข้อเสียคือ รูปแบบลักษณะธุรกิจของบริษัทอาจเข้าไปแทนที่ธุรกิจร้านค้า




                      รูปแบบธุรกิจทั้งสี่แบบข้างต้น คือ รูปแบบธุรกิจที่ยังเปิดโอกาสให้เกษตรกรมีบทบาทสําคัญในการ
               ตัดสินใจดําเนินการผลิตหรือดําเนินธุรกิจ โดยไม่ลดฐานะของเกษตรกรเป็นเพียงผู้ขายแรงงานในพื้นที่เท่านั้น

               และในการแบ่งรูปแบบก็ไม่ได้แบ่งตามวัตถุประสงค์ของการดําเนินธุรกิจว่าเป็นแบบแสวงหาผลกําไรหรือไม่

               แสวงหาผลกําไร อย่างไรก็ดี เมื่อพิจารณาถึงวัตถุประสงค์ของการดําเนินกิจการซึ่งมีผลอย่างมากต่อการ
               ออกแบบโครงสร้างและรูปแบบธุรกิจในพื้นที่ เราสามารถแบ่งรูปแบบธุรกิจได้เป็นสองแบบหลัก คือ 1) ธุรกิจที่

               มุ่งแสวงผลกําไรธุรกิจเป็นหลัก ในลักษณะการดําเนินธุรกิจจึงไม่ได้ให้ความสําคัญกับประเด็นการพัฒนาสังคม
               และสิ่งแวดล้อมและความเป็นอยู่ของเกษตรกร กลุ่มนี้คือกลุ่มธุรกิจทั่วไปหรือ mainstream business  และ

               2)  ธุรกิจที่ไม่มุ่งแสวงหาผลกําไรและหนึ่งให้วัตถุประสงค์การทําธุรกิจคือการสร้างประโยชน์ให้สังคม ยกระดับ

               ชีวิตความเป็นอยู่ของเกษตรกร รักษาสิ่งแวดล้อมหรืออนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งมักเรียกกันว่ากลุ่มกิจการ
               เพื่อสังคมหรือ social enterprise กลุ่มนี้กําลังมีบทบาทที่สําคัญและถือเป็นเครื่องมือในการพัฒนาพื้นที่ที่ขาด

               ความสมดุลทั้งในด้านเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม

                       3.1.5  กิจการเพื่อสังคม/ กิจการไม่หวังผลกําไร(Social enterprise/non- profit
                              organization)

                       การเคลื่อนไหวในยุคปัจจุบันเพื่อผลักดันกิจการเพื่อสังคมนั้นเกิดมาจากความเชื่อดั้งเดิมที่ว่า แม้การ
               ดําเนินธุรกิจทั่วไปจะให้ประโยชน์กับสังคมได้ แต่เพื่อให้การดําเนินธุรกิจเกิดประโยชน์กับสังคมมากที่สุด มี

               ความจําเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปรับลดจุดมุ่งหมายเชิงพาณิชย์ของธุรกิจนั้น เพื่อที่จะสามารถปกป้องกลุ่มที่
                                          60
               อ่อนแอกว่าหรือยากจนสังคมได้   ในเชิงวิชาการนั้น การให้คําจํากัดความกิจการเพื่อสังคมเป็นเรื่องยาก และ
               ยังเป็นข้อถกเถียงกันอย่างกว้างขวาง เนื่องมาจากนักวิชาการมองกิจการเพื่อสังคมจากหลายแง่มุม บ้างให้

               ความสําคัญกับวัตถุประสงค์ บ้างให้ความสําคัญกับลักษณะการดําเนินธุรกิจ ในขณะที่นักวิชาการบางท่านให้
               ความสําคัญกับลักษณะการก่อตั้งและโครงสร้างการบริหาร ในภูมิภาคยุโรป นิยามที่ค่อนข้างโดดเด่นคือนิยาม



               60
                  Smith and Darko, 2014
                                                           3-11
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59