Page 29 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

16-20

สาระสําคัญจากการแถลงนโยบายของคณะรัฐมนตรีตอรัฐสภา ทั้งรัฐบาลคณะที่

43 และคณะที่ 44 ไดสอดคลองกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่ 5 ทั้งการพัฒนาแหลงน้ําใน
ระดับไรนา และการจัดการทรัพยากรน้ําควบคูไปกับการอนุรักษ

(5.3) สาระสําคัญของนโยบายจากมติคณะรัฐมนตรีและการดําเนินการ
มีการพัฒนาแหลงน้ําขนาดใหญ ขนาดกลางและขนาดเล็กอยางตอเนื่อง มีการ

จัดตั้งงบประมาณบํารุงรักษาโครงการพัฒนาแหลงน้ําขนาดเล็ก มีการพัฒนาน้ําใตดินที่จังหวัดสุโขทัย แตไดมี
การประกาศเขตควบคุมวิกฤติน้ําบาดาลและแผนดินทรุด ในพื้นที่ 4 จังหวัด คือ กรุงเทพมหานคร นนทบุรี
ปทุมธานี และสมุทรปราการ เนื่องจากมีน้ําประปาเขาไมถึง มีการโอนกิจการประปาขององคการบริหารสวน
จังหวัด เทศบาล สุขาภิบาล ไปสังกัดการประปาสวนภูมิภาค จัดหาน้ําเพื่อการอุตสาหกรรมบริเวณถนนปูเจา

สมิงพรายและนิคมอุตสาหกรรมบางปู มีการกูเงินจากตางประเทศเพื่อพัฒนาโครงการเกษตรชลประทานน้ําพอง
ระยะที่ 2 มีการชวยเหลือผูประสบภัยแลงและอุทกภัย เริ่มตนการกําหนดชั้นคุณภาพลุมน้ําในลุมน้ํา ปง-วัง
รวมทั้งการจัดตั้งคณะกรรมการแหลงน้ําแหงชาติ

มีการกอสรางเขื่อนขนาดใหญ (ความจุ 100 ลาน ลบ.ม ขึ้นไป) คือ เขื่อนรัชชประภา

(5.4) สรุปความสอดคลองของนโยบายทั้ง 3 แหลง
“นโยบายจากมติคณะรัฐมนตรีและการดําเนินการ มีความสอดคลองกับ
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่ 5 และนโยบายที่คณะรัฐมนตรีแถลงตอรัฐสภาทั้ง 2 คณะ ใน

เรื่องการพัฒนาแหลงน้ําและการชลประทานเพื่อการอุปโภคบริโภค อุตสาหกรรม และการอนุรักษแหลงน้ํา
การจัดตั้งองคกรการบริหารจัดการทรัพยากรน้ํา โดยจัดตั้งคณะกรรมการแหลงน้ําแหงชาติ มีการกําหนดชั้น
คุณภาพลุมน้ําของแมน้ําปงและวัง ตามที่ไดกําหนดไวในแผนพัฒนาฉบับที่ 3 มีการเรงรัดการพัฒนาแหลงน้ํา
ขนาดเล็ก ไดเริ่มจัดตั้งโครงการผันน้ําจากแมน้ําโขงเขาสูภาคตะวันออกเฉียงเหนือ รวมทั้งการประกาศทางน้ํา

ชลประทานที่จะเรียกเก็บคาน้ําชลประทาน
นโยบายที่ไมสามารถดําเนินการไดคือการเก็บคาน้ําจากเกษตรกร และการกอสราง
โครงการโรงไฟฟาพลังน้ําแควใหญตอนบน (เขื่อนน้ําโจน)”

(6) นโยบายน้ําในชวงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2530 – 2534)
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติฉบับที่ 6 (พ.ศ. 2530 – 2535) อยูในชวงการ
บริหารของรัฐบาลรวม 4 คณะ คือ รัฐบาลคณะที่ 44 มีพลเอกเปรม ติณสูลานนท เปนนายกรัฐมนตรี รัฐบาล
คณะที่ 45 และ 46 มีพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ เปนนายกรัฐมนตรี และรัฐบาลคณะที่ 47 ที่มีนาย

อานันท ปนยาระชุน เปนนายกรัฐมนตรี
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่ 6 ไดสรุปปญหาการพัฒนาแหลงน้ําไวดังนี้
“1. ความตองการใชน้ําเพื่อการอุปโภคบริโภคและการเกษตรไดเพิ่มขึ้นมากซึ่งเปน
ผลมาจากการขยายตัวของจํานวนประชากร ทําใหเกิดการขาดแคลนน้ําและเกิดความขัดแยงระหวางผูใชน้ํา

เพื่อผลประโยชนตางๆ รวมทั้งความขัดแยงดานการพัฒนาและอนุรักษ
2. การพัฒนาแหลงน้ําขนาดใหญ ไดดําเนินการไปในพื้นที่ที่เหมาะสมเปนสวนมากแลว
แตยังขาดระบบการบริหารและการจัดการที่มีประสิทธิภาพ ตลอดจนโครงการตอเนื่องที่เหมาะสม ทําใหมีการ

ใชประโยชนน้ําที่จัดสรรเพื่อการเกษตรของโครงการชลประทานขนาดใหญเพียงรอยละ 15 ทั้งๆ ที่ควรจะใชได
ตามศักยภาพในปริมาณรอยละ 60-70 ของปริมาณน้ําที่จัดสรรเพื่อการนี้