Page 50 -
P. 50

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี





                          ตัวอย่าง ก. ยืมควาย ข. ระหว่างการลงแขกทํานา ควายของ ข. ติดเชื้อจากควาย ค. ตาย  – ค.

                   จึงนําควายที่ใช้ทํานาอีกตัวหนึ่งมาให้ ก. แทน
                       — คําถาม การชําระหนี้เป็นพ้นวิสัยหรือยัง ข. มีสิทธิเรียกร้องอะไรได้บ้าง และหาก ก. ไม่รักษา

                   ทรัพย์อย่างระมัดระวัง โดยเอาควาย ข. ไปอยู่รวมกับควาย ค. ทําให้ติดเชื้อ การชําระหนี้เป็นพ้นวิสัย

                   หรือยัง ตามมาตราอะไร และ ข. มีสิทธิเรียกร้องอะไรได้บ้าง
                       — คําตอบ........................................................................................

                       — คําถาม กรณีจะเป็นอย่างไร หาก ค. ใช้เงินมา  1,000  บาท แทน (มูลค่าควายหนึ่งตัวราคา

                   10,000 บาท)
                       — คําตอบ........................................................................................

                       — (2) ช่วงทรัพย์ของ เจ้าหนี้บุริมสิทธิ

                       — มาตรา 231 วรรคหนึ่ง “ถ้าเอาทรัพย์สินจ านอง จ าน าหรืออยู่ในบังคับบุริมสิทธิประการอื่น
                       — นั้นเป็นทรัพย์อันได้เอาประกันภัยไว้ไซร้ ท่านว่าสิทธิจ านอง จ าน าหรือบุริมสิทธิอย่างอื่นนั้น

                   ย่อมครอบไปถึงสิทธิที่จะเรียกร้องเอาแก่ผู้รับประกันภัยด้วย”

                                            — ข. เอาบ้านจํานองไว้กับ ก. เป็นประกันเงินกู้ที่กู้ ก. มา


                       —         มูลหนี้ที่ 1 (จํานอง จํานํา บุริมสิทธิ)


                       —    ก (จน.)                                                     ข (ลน.)


                       —   บ้านไฟไหม้          ข ทําประกัน


                                         ก มีสิทธิเรียกร้อง     อัคคีภัยบ้านไว้กับ ค.


                       —           ตามมาตรา       231      มูลหนี้ที่ 2


                       —     (มูลหนี้ตามสัญญาประกันภัย)


                                                           —  ค (ผู้รับประกันภัย)


                       — (1) กรณีอสังหาริมทรัพย์
                       — มาตรา 231 วรรคสอง “ในกรณีที่เป็นอสังหาริมทรัพย์ ถ้าผู้รับประกันภัยได้รู้หรือควรจะได้รู้ว่ามี
                   จ านองหรือบุริมสิทธิอย่างอื่น ท่านยังมิให้ผู้รับประกันภัยใช้เงินให้แก่ผู้เอาประกันภัย จนกว่าจะได้บอก
                   กล่าวเจตนาเช่นนั้นไปยังผู้รับจ านองหรือเจ้าหนี้มีบุริมสิทธิคนอื่นแล้ว และมิได้รับค าคัดค้านการที่จะใช้

                   เงินมาภายในเดือนหนึ่งนับแต่วันบอกกล่าว แต่สิทธิอย่างใดๆ ที่ได้ไปจดทะเบียน ณ หอทะเบียนที่ดินนั้น
                   ท่านให้ถือว่าเป็นอันรู้ถึงผู้รับประกันภัย วิธีเดียวกันนี้ท่านให้ใช้ตลอดถึงการจ านองสังหาริมทรัพย์ที่
                   กฎหมายอนุญาตให้ท าได้นั้นด้วย”









                                                             50
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55