Page 51 -
P. 51

ิ
                                           ิ
                โครงการหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร                 ี
                               ื
                                              ์
                                                                                     ุ
                                                                             ั
                                                 ิ
                                                             ิ
                                                                                                           45

                                                             E
                                                                                       ่
                       (3) ระยะสงคม (Social Distance) ระยะตงแต 4 - 12 ฟุต เชน การพดคุยกับเพอนรวมงาน ระยะสังคมที่ใกล :
                                ั
                                                                        E
                                                                               ู
                                                          ั
                                                                                       ื
                                                          ้
                                                                                          E
                                                      Q
                          มักใช:กับการสนทนาในสถานการณทางสังคมที่ไมEเปUนทางการ เชEน งานปารQตี้ค†อกเทล ระยะหEางนี้ทำให:ผ ู:
                          สื่อสารสามารถทำอยEางอื่นในขณะสนทนาได: เชEน พนักงานสามารถทำงานได:ในขณะที่สนทนากับผู:อื่น
                       (4) ระยะสาธารณะ (Public Distance) เปUนระยะตั้งแตE 12 ฟุตขึ้นไป ระยะสาธารณะที่ใกล:สุดเปUนระยะ
                          สำหรับการอภิปรายแบบเปUนทางการ เชEน การอภิปรายในชั้นเรียนระหวEางอาจารยQกับนักเรียน สEวนบุคคล
                          สาธารณะ (Public figure) จะมีระยะหEางมากขึ้น (ประมาณ 25 ฟุตขนไป) ซงยากตอการอานปฏิกรยาทางสี
                                                                                                E
                                                                                          E
                                                                                     ่
                                                                                     ึ
                                                                               ้
                                                                               ึ
                                                                                                      ิ
                                                                                                       ิ
                          หน:า ยกเว:นในกรณีที่มีการใช:สื่อเข:ามาชEวย

                       ระยะหEางในการสนทนาที่ไมEเหมาะสมกับระดับความสัมพันธQของคูEสื่อสาร ใกล:หรือหEางเกินไป ก็เปUนพฤติกรรม
               การสื่อสารทางอวัจนภาษาที่ละเมิดความคาดหวัง ซึ่งอาจถูกรับรู:และประเมินจากคูEสื่อสารไปในทางบวกหรือลบได: เชน
                                                                                                            E
                                                                                                            U
               เพื่อนรEวมงานที่ไมEคุ:นเคยกันแตEสนทนากันในระยะใกล:ชิด ผู:บังคับบัญชายืนคุยกับผู:ใต:บังคับบัญชาในระยะใกล:ชิด ซึ่งเปน
               ระยะสำหรับการสื่อสารกับคนสนิทสนมเทEานั้น
                                                         ี
                                                                               ี
                                                                                                            ื
                                                                                        ึ
                       อาณาเขตครอบครอง (Territoriality) เปนอกประเดนเก่ยวกบการใชพ้นท่ ซ่งหมายถง การเปนเจาของพนที่หรอ
                                                                                                       ื้
                                                                             ื
                                                      U
                                                                                              U
                                                               ็
                                                                            :
                                                                                                 :
                                                                     ั
                                                                  ี
                                                                                 ึ
               สิ่งของ แบEงเปUน 3 ประเภท (1) อาณาเขตปฐมภูมิ (Primary territories) เปUนอาณาเขตเฉพาะของบุคคล เปUนสถานที่ท ี่
               บุคคลใช:ประจำหรือครอบครองเปUนเวลานาน และสามารถควบคุมหรือจัดการสิ่งที่อยูEในอาณาเขตครอบครองได: เชน
                                                                                                            E
               ห:องนอน บ:าน  ห:องทำงานหรือคอมพิวเตอรQของบุคคล อาจมีการติดชื่อเพื่อแสดงความเปUนเจ:าของ  (2) อาณาเขตทุติยภูมิ
               (Secondary territories) ไมEได:เปUนอาณาเขตเฉพาะของบุคคล แตEเปUนสถานที่ที่มีการใช:รEวมกับผู:อื่น มีความเชื่อมโยง
               สEวนตัวกับสถานที่หรือสิ่งของ เชEน โต†ะเก:าอี้ในห:องเรียน ห:องสมุด นักศึกษาหลายคนรู:สึกวEาโต†ะทนั่งประจำในบริเวณ
                                                                                             ี่
               มหาวิทยาลัยเปUนอาณาเขตทุติยภูมิของตนเอง แม:วEาจะไมEได:เปUนเจ:าของ แตEเปUนพื้นที่ที่มาใช:งานประจำ (3) อาณาเขต
                                                                                                            E
               สาธารณะ (Public territories) เปUนพื้นที่เปóดให:ทุกคนใช:รEวมกัน ไมEมีความผูกพันสEวนตัว (Personal affiliation) เชน
               ชายหาด สวนสาธารณะ โรงภาพยนตรQ พื้นที่ของระบบขนสEงมวลชนสาธารณะ เชEน ป©ายรถเมลQ สถานีรถไฟฟ©า การแสดง
                                                                             Q
                                                                                                            ื่
               เขตแดนทำได:ด:วยวิธีตEาง ๆ เชEน การทำเครื่องหมาย การติดป©ายหรือสัญลักษณ การแสดงทEาทีหรือพฤติกรรมก:าวร:าวเมอ
                                                                                               ั
                                                                                           E
                                                                                                 ู
                                                                                                          ี
                                                                                                   ุ
                                                    ั
                                                 ©
                                                         :
                                                       E
                 ู
                   ุ
                                             ี
                                    ิ
                                                               :
                                                            ื
                                                                            ั
               ถกบกรุกเขตแดน โดยปกตคนเราจะมการปองกนไมใหผ:อ่นเขามาในเขตแดนตวเอง หากเขตแดนสวนตวถกบกรุกจะมการ
                                                           ู
               ตอบสนองทางใดทางหนึ่ง
                                                                                         ี่
                       ทฤษฎีการละเมิดความคาดหวังอธิบายวEาบุคคลจะมีการตอบสนองตEอการบุกรุกพื้นทสEวนตัว ความคาดหวังตอ
                                                                                                            E
                                                                                                            E
               พฤติกรรมจะมีความแตกตEางกันไปตามระดับความสัมพันธQ โดยมีความต:องการระยะหEางที่เหมาะสมจากอีกฝèาย เชน
                                                                                                            :
               หัวหน:าไมEได:คาดหวังวEาลูกน:องจะเดินเข:ามาในห:องทำงานโดยไมEเคาะประตูกEอน หยิบกระดาษและปากกาบนโต†ะหัวหนา
                                                                                       ื
               มาจดบันทึกโดยไมEได:ขออนุญาตกEอน การนั่งเก:าอี้ทำงานโดยที่เจ:าของยังไมEอนุญาต การใช:พ้นที่ทั้งเรื่องระยะหEางและเขต
               แดนเปUนกรอบสำคัญในการตีความหมายพฤติกรรมของผู:สื่อสารอีกฝèาย
                                                                                                            U
                                                                   ึ
                                                        ี
                                                    E
                                                                               E
                                                                            ิ
                                                                     ั
                                                                                            E
                            ู
                       ความร:สึกถูกคุกคามเกดข้นจากระยะหางท่ผู:สื่อสารรู:สึกอดอดในการตดตอสื่อสาร ระยะหางถูกตความหมายเปน
                                                                                                 ี
                                          ึ
                                        ิ
                                                                                                            E
               ข:อความของการคุกคามจากผู:สื่อสาร ระยะหEางที่ใกล:ถูกมองวEาเปUนการคุกคามมากกวEา สEวนระยะหEางที่ไกลถูกรับรู:วา
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56