Page 213 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

น่ากินของอาหารลดลง สัตว์กินอาหารลดลง การใช้กากน้ำตาลในสูตรในระดับไม่เกิน 4% หรือ

การใช้ไขมันเสริมในสูตรอาหารจะสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้

• การขาดสารให้สี สารให้สีมีความสำคัญมากในการผลิตสัตว์ปีกทั้งไก่เนื้อและไก่ไข่ มี

ผลให้ผิวหนังของไก่เนื้อและไข่แดงของไข่ไก่มีสีเข้มขึ้น แต่ในมันสำปะหลังขาดสารให้สี การใช้

มันสำปะหลังในอาหารสัตว์ดังกล่าวจำเป็นต้องใช้ร่วมกับวัตถุดิบที่เป็นแหล่งสารให้สีทั้งสารให้สี

ธรรมชาติเช่น ใบกระถินซึ่งมี แซนโธฟิลล์ (xanthophyll) ในระดับสูง หรือการใช้สารให้สี

สังเคราะห์

• ไขมันต่ำและขาดกรดไขมันที่จำเป็น มันสำปะหลังมีไขมันต่ำกว่า 1 % จึงทำให้สัตว์

ได้รับไขมันและกรดไขมันที่จำเป็นน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับข้าวโพด อีกทั้งการใช้มันสำปะ-

หลังในระดับสูงในสุกรระยะขุนมีผลให้ไขมันในซากแข็ง เนื่องจากสัตว์ได้รับพลังงานเกินความ

ต้องการ ร่างกายสัตว์นำพลังงานส่วนเกินไปสร้างเป็นกรดไขมันชนิดอิ่มตัวแล้วสะสมในร่างกาย

โดยปกติไม่ควรใช้มันสำปะหลังในอาหารสัตว์ระยะเล็ก แต่อาหารสัตว์ระยะรุ่นและขุนสามารถ

ใช้ได้เต็มที่ ทั้งนี้จำเป็นต้องปรับระดับสารอาหารอื่น ๆ ในสูตรให้สมดุลและต้องคำนึงถึงต้นทุน

ค่าอาหารทั้งหมดด้วย สำหรับสัตว์กระเพาะรวมปกตินิยมใช้มันสำปะหลังเป็นแหล่งพลังงานใน

อาหารข้นอยู่แล้ว

ข้าวโพด (corn) เป็นแหล่งพลังงานที่สำคัญในอาหารสัตว์ มีระดับโปรตีนประมาณ 6-8%

และไขมัน 4-7% ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ระดับพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้สำหรับสุกรและสัตว์ปีกมี

ค่าประมาณ 3,200-3,300 กิโลแคลอรี่/กก. ข้อดีของข้าวโพดคือมีสารให้สีเหลืองในระดับ

ค่อนข้างสูง ประมาณ 16 มก/กก จึงนิยมใช้ข้าวโพดเป็นแหล่งพลังงานสำหรับสัตว์ปีก อีกทั้งมี

ไขมันและกรดไขมันที่จำเป็น แต่ข้าวโพดมักขาดกรดอะมิโนไลซีนและทริฟโตเฟน จำเป็นต้องมี

การปรับระดับของกรดอะมิโนทั้ง 2 โดยการใช้ร่วมกับวัตถุดิบที่ให้โปรตีนหรือการเสริมกรดอะ

มิโนสังเคราะห์ ปัญหาที่พบในข้าวโพดคือการปนเปื้อนด้วยสารพิษจากเชื้อรา (mycotoxin)

โดยเฉพาะอย่างยิ่งอะฟลาทอกซิน (aflatoxin) ซึ่งมีผลเสียต่อการเจริญเติบโตและสุขภาพของ

สัตว์โดยตรง

วัตถุดิบอาหารสัตว์ 210