Page 164 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ค่าพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้นี้นิยมใช้ในการประมาณค่าพลังงานที่สัตว์ต้องการจากอาหาร

โดยเฉพาะในอาหารสุกรและสัตว์ปีก โดยมีค่าที่ใกล้เคียงกับความต้องการของสัตว์มากกว่าค่า

DE แต่มีความยุ่งยากมากกว่า เพราะต้องทราบค่าพลังงานส่วนที่ขับออกทางปัสสาวะ ใน

ปัจจุบันจึงได้มีการคำนวนค่าพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ จากค่าปริมาณของสารอาหารที่ได้จาก

การวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ (proximate analysis) คูณด้วยปัจจัยคงที่ (factor) ซึ่งสามารถ

ประมาณค่า ME ได้ทั้งสำหรับสุกรและสัตว์ปีก

สำหรับสุกร (GfE, 1987 อ้างโดย Pallauf, 2000)

ME (MJ/kg DM) = (0.0223 x g CP) + (0.0341 x g CEF) + (0.0170 x g starch) +

(0.0168 x g sugar) + (0.0074 x g OR) – (0.0109 x g CF)

โดย g CP = ปริมาณโปรตีน (กรัม/กก. น้ำหนักแห้ง)

g CEF = ปริมาณไขมัน (กรัม/กก. น้ำหนักแห้ง)

g CF = ปริมาณเยื่อใย (กรัม/กก. น้ำหนักแห้ง)

g starch = ปริมาณแป้ง (กรัม/กก. น้ำหนักแห้ง)

g sugar = ปริมาณน้ำตาลซูโครส (กรัม/กก. น้ำหนักแห้ง)

g OR = organic rest (กรัม) = (g organic matter–g CP–g CEF–g starch–g CF)

g organic matter = (Dry matter – crude ash)

สำหรับสัตว์ปีก (World’s Poultry Science Association, 1985 อ้างโดย Pallauf,

2000)

ME (MJ/kg DM) = (0.01551 x g CP) + (0.03431 x g CEF) + (0.01669 x g starch) +

(0.01301 x g Sucrose)

ตัวอย่างการคำนวณค่า ME ในมันสำปะหลังสำหรับสุกร

การประเมินคุณค่าทางโภชนะในอาหาร 161