Page 114 -
P. 114

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
          จารึกชีวิต




          ชัยปราการ ชัยปราการจึงน่าจะอยู่แถวเชียงรายนั่นเอง เราเรียกกษัตริย์อยุธยาว่าราชวงศ์
          ชัยปราการ น่าจะหมายถึงวงศ์เชียงราย


                ผมใช้ตัวอักษรกำาหนดอายุศิลาจารึก เช่นเดิมใช้ กงง แทน กัง และ กนน แทน กัน
          มาเริ่มใช้ไม้หันอากาศ หลัง พ.ศ. ๑๙๐๒ ใช้ ณ เณร รูปปัจจุบันแทน ฌ รูปเดิม ในสมัยหลัง
          พ.ศ. ๑๙๑๒ ใช้ ข ขวด รูปหยักข้างบนแทนหยักข้างตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. ๑๙๓๕ รวมทั้งใช้

          พระญา มีสระอะแทน พรญา ตั้งแต่ พ.ศ. ๑๙๓๕ เป็นต้นไป

                เจียแยนจองอาศัยคำาว่าแม่มื้อ ลูกมื้อ เรียกชื่อวันในอีสาน สรุปว่าไทยเคยอยู่ใกล้กับจีน

          เมื่อ ๒,๐๐๐ ปีมาแล้ว เพราะหลังจากนั้นจีนไปใช้กิ่งกับก้านแทนแม่กับลูกไปแล้ว

                กลอนสมัยเดิมเมื่อไทยอยู่เมืองจีนนิยมกลอนวรรคละ ๕, ๗, ๙ คำา เดิมไม่มีสัมผัส และ
          บังคับเสียงวรรณยุกต์ ไทยอีสานและไทยเมาก็เช่นกัน นิยมเลขคี่ ของไทยเมา คำาที่ ๙ มาสัมผัส

          กับคำาที่ ๗ ในวรรคต่อไป แบบเดียวกับโคลง ๔ ของเรา

                พ่อเชื้อเสื้อคำามัน คำาว่ามัน ในไทอาหม เป็นคำายกย่องได้ เช่น พ่อมัน แม่มัน แทนพ่อ

          และแม่ เสื้อเป็นคำาเดียวกับเชื้อ เพราะอีสานจะออกเสียงเชื้อเป็นเชื่อ

                ช่วยมันตวงเป็นบ้าน ตวงในมังรายศาสตร์ แปลว่า จนกระทั่ง ให้เผามันตวงไหม้
          กฎหมายลักษณะโจรสุโขทัย พ.ศ. ๑๙๔๐ ข้อความที่ว่า อุเบกษาอยู่ตวงเจ้าหนี้ไปพบ คือ

          วางเฉยจนกระทั่งเจ้าหนี้ไปพบ

                อโยธยา-อยุธยา แต่เดิมใช้อโยธยามาจนกระทั่งกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งแรก พ.ศ. ๒๑๑๒

          จึงเปลี่ยนมาเรียกอยุธยา เพราะชื่อเดิมไม่เป็นมงคลแล้ว

                เดือนบ้าง ๘ วัน ภาษาล้านนา บ้างแปลว่า แหว่งวิ่น พระจันทร์ข้างแรม ๘ วัน คือ
          แรม ๘ คำ่า


                กบกินเดือน สมัยก่อนที่ไทยจะรับเรื่องราหูอมจันทร์มาจากอินเดีย ไทยใช้กบกินเดือน
          ดังจะเห็นได้จากไทยเผ่าต่างๆ รวมทั้งล้านนาด้วย ในภาคกลางไม่มีใครพูดถึงกบกินเดือน
          แต่นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว รายงานว่ามีเรื่องกบกินเดือนในตำาราฤกษ์บนของภาคกลาง


                อักษรธรรมของล้านนาแพร่กระจายไปกว้างขวางกว่าอักษรพ่อขุนรามคำาแหงมหาราช
          ไทเผ่าใดรับศาสนาพุทธลัทธิลังกาวงศ์ใหม่ของล้านนาไป ก็จะรับตัวหนังสืออักษรธรรมไป

          พร้อมทั้งความเชื่อ เช่น คติว่าคนเราเกิดจากนำ้าเต้า โดยใช้สิ่วเผาไฟไชทะลุทำาให้ผู้ที่ลอด
          ออกมาก่อนสีดำา และคนเผ่าที่ออกมาทีหลังสีขาว มีไปถึงลาว เวียดนาม ไทในจีน ไทในพม่า

          และไทในอัสสัมอินเดีย แต่ล้านนาไม่มีใครเอ่ยถึง เพราะเราเปลี่ยนความเชื่อมาทางพระพุทธ-
          ศาสนาแล้ว จึงเลิกเชื่อเรื่องคนเกิดจากนำ้าเต้าไป


          112
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119