Page 111 -
P. 111

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
                                                                ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร




                         ๗)  การใช้เหตุผลตามหลักวิทยาศาสตร์ทำาให้เห็นแง่มุมที่จะช่วยในการอ่านและตีความ
                  ศิลาจารึกได้เป็นอย่างดี


                         ขอยกตัวอย่างเพื่อแสดงประโยชน์ของภาษาถิ่นและวิชาภาษาศาสตร์ให้เห็น ในภาษา
                  ถิ่นล้านนานั้นมีลักษณะควรพิจารณา ดังนี้

                         * การกลายเสียงของพยัญชนะ


                                      หลักที่  ๑      ๒      ๓      ๔       ๕

                          วรรค         กะ      ก      ข      ค       ฆ      ง
                                       จะ      จ      ฉ      ช      ฌ       ญ

                                       ฏะ      ฏ      ฐ      ฑ      ฒ      ณ
                                       ตะ      ต      ถ      ท       ธ      น

                                       ปะ      ป      ผ      พ      ภ       ม
                          เศษวรรค       ย      ร      ล      ว       ส      ห      ฬ      อ


                         กฎข้อที่ ๑ ภาษาถิ่นล้านนาเดิมออกเสียงพยัญชนะหลักที่ ๓ (อักษรตำ่า) ไม่ได้ ใช้เสียง
                  พยัญชนะหลักที่ ๑ (อักษรกลาง) ในวรรคเดียวกันแทน เช่น เค้า เป็น เก๊า ช้าง เป็น จ๊าง
                  ทุ่ง เป็น ต้ง พ่อ เป็น ป้อ


                         กฎข้อที่ ๒ ภาษาถิ่นล้านนาออกเสียง ร เป็น ฮ เช่น รักโรงเรียน เป็น ฮักโฮงเฮียน

                         กฎข้อที่ ๓ ภาษาถิ่นล้านนาออกเสียง ฉ เป็น ส เช่น แม่ (นำ้า) ฉอด เป็นแม่สอด

                         กฎข้อที่ ๔ พยัญชนะหลักที่ ๑ ควบกับ ร กลายเป็นพยัญชนะหลักที่ ๒ ในวรรคเดียวกัน

                  เช่น กราบ-ขาบ ตรา-ถา ปราบ-ผาบ เราอาจอธิบายได้ดังนี้ เวลาเขียนเป็นอักษรโรมัน ก-k
                  ข-kh คือ ก+ฮ นั่นเอง ล้านนาออกเสียง ก+ร เป็น ก+ฮ หรือเป็น kh จึงเป็น ข นั่นเอง

                         กฎข้อที่ ๕ ภาษาล้านนาไม่มีเสียงอักษรควบกับ ร และอักษรควบกับ ล เช่น ปลา

                  ออกเสียงเป็น ป๋า

                         ในไทยหลายถิ่นออกเสียง น ด และ ล เป็น ล ไปทุกตัวเหมือนคนจีนออกเสียงเดินดิน

                  เป็น เลิงลิง ภาษาไทยใหญ่กาเลหม่านไต ก็คือ กว่าเดร่บ้านไทย หรือไปเตร่บ้านไทย นั่นเอง













                                                                                             109
   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116