Page 47 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ตารางที่ 3.1 พื้นที่เพาะปลูกและสัดสํวนพื้นที่เพาะปลูกข๎าวในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีการเพาะปลูก 2558/59
เขตพื้นที่ จังหวัด/ พื้นที่ปลูกข๎าว พื้นที่ข๎าวหอม พื้นที่ สัดสํวนพื้นที่ข๎าวหอม สัดสํวนพื้นที่ข๎าว
รายการ 1/ มะลิ 1/ ข๎าวกข6 1/ มะลิ 2/ เหนียว 2/
ไรํ ไรํ ไรํ % %
ทั้งประเทศ 58,063,476 24,936,593 14,415,444 43 25
ตะวันออกเฉียงเหนือ 36,193,410 21,079,623 12,526,151 58 35
อีสานเหนือ เลย 337,235 7,724 178,032 2 53
อีสานเหนือ หนองบัวล าภู 700,367 132,267 508,272 19 73
อีสานเหนือ อุดรธานี 1,682,081 296,039 1,264,225 18 75
อีสานเหนือ หนองคาย 465,700 113,471 294,808 24 63
อีสานเหนือ บึงกาฬ 489,607 90,138 384,264 18 78
อีสานเหนือ สกลนคร 2,002,200 441,357 1,382,160 22 69
อีสานเหนือ นครพนม 1,305,630 494,976 571,013 38 44
อีสานกลาง มุกดาหาร 486,506 99,199 328,297 20 67
อีสานกลาง ยโสธร 1,298,953 668,564 575,245 51 44
อีสานกลาง มหาสารคาม 2,096,233 1,010,392 973,109 48 46
อีสานกลาง ร๎อยเอ็ด 3,035,782 2,841,382 786,090 94 26
อีสานกลาง กาฬสินธุ์ 1,439,326 337,410 1,045,156 23 73
อีสานกลาง ขอนแกํน 2,317,220 551,385 1,636,788 24 71
อีสานกลาง ชัยภูมิ 1,555,792 746,541 610,047 48 39
อีสานใต๎ นครราชสีมา 3,470,994 2,683,906 166,746 77 5
อีสานใต๎ อุบลราชธานี 3,800,719 2,460,946 1,141,839 65 30
อีสานใต๎ ศรีสะเกษ 2,956,173 2,702,710 157,279 91 5
อีสานใต๎ สุรินทร์ 3,082,731 3,041,537 7,607 99 0
อีสานใต๎ บุรีรัมย์ 2,724,040 2,441,914 123,902 90 5
อีสานใต๎ อ านาจเจริญ 946,121 527,300 391,272 56 41
หมายเหตุ: จังหวัดที่พิมพ์ด๎วยตัวอักษรขีดเส๎นใต๎ เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่เพาะปลูกข๎าวหอมมะลิมากที่สุดในแตํละเขต และเป็นจังหวัดที่ถูก
เลือกเป็นพื้นที่ศึกษา
2/
1/
ที่มา: ข๎อมูลการผลิตสินค๎าเกษตร ส านักงานเศรษฐกิจการเกษตร (2559) ค านวณจากฐานข๎อมูลการผลิตสินค๎าเกษตร ส านักงาน
เศรษฐกิจการเกษตร (2559)

2. การเลือกอ าเภอ ส าหรับพื้นที่นาน้ าฝนต๎องเป็นอ าเภอมีรูปแบบการผลิตที่แตกตํางกัน 2 แบบคือ การ
ผลิตข๎าวหอมมะลิอินทรีย์และการผลิตข๎าวหอมมะลิทั่วไปโดยข๎อมูลพื้นฐานในการเลือกอ าเภอมาจากรายงานข๎อมูล
พื้นที่เพาะปลูกข๎าวนาปีและนาปรังรายอ าเภอ ของส านักงานเศรษฐกิจการเกษตร รํวมกับข๎อมูลกลุํมเกษตรกรที่ปลูก
ข๎าวอินทรีย์ของส านักงานเกษตรจังหวัดแตํละจังหวัด สํวนอ าเภอที่เป็นตัวแทนพื้นที่ชลประทานจะเลือกจากอ าเภอที่
มีพื้นที่เพาะปลูกข๎าวนาปรังมากที่สุดในแตํละจังหวัดตัวแทนทั้ง 3 จังหวัด
3. การเลือกต าบลและหมู่บ้าน ใช๎หลักเกณฑ์เดียวกับการเลือกอ าเภอ คือส าหรับพื้นที่นาน้ าฝนต๎องมี
รูปแบบการผลิตที่แตกตํางกัน 2 แบบคือ การผลิตข๎าวหอมมะลิอินทรีย์และการผลิตข๎าวหอมมะลิทั่วไป โดยใช๎ข๎อมูล
จากส านักงานเกษตรอ าเภอแตํละอ าเภอ ในระดับหมูํบ๎านต๎องเป็นเกษตรกรที่อยูํหมูํบ๎านเดียวกันหรือหมูํบ๎านที่มี
อาณาเขตติดตํอกัน โดยก าหนดจ านวนตัวอยํางตามวิธีการเพาะปลูกแตํละวิธีเทํากัน รวมจ านวนตัวอยําง 30
ครัวเรือนตํอจังหวัด ส าหรับเกษตรกรในพื้นที่ชลประทานจะเลือกหมูํบ๎านที่มีพื้นที่ปลูกข๎าวในเขตชลประทานใน
สัดสํวนที่มากที่สุด ตามค าแนะน าของเจ๎าหน๎าที่จากส านักงานเกษตรอ าเภอแตํละอ าเภอ รายละเอียดแสดงดังตารางที่ 3.2

19