Page 43 -
P. 43

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว





                       และคณะ, 2556) การเก็บเกี่ยวข๎าวที่แกํจัดอาจจะท าให๎สารที่มีความหอมระเหยไปได๎ จึงควรเก็บเกี่ยวระยะ
                       พลับพลึง (แสงนวล, 2548)
                              3. การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความหอม

                                 การปฏิบัติการหลังการเก็บเกี่ยว ก็มีสํวนท าให๎ความหอมเปลี่ยนแปลงไป เนื่องจากกลิ่นหอมเป็นสารที่
                       ระเหยได๎งําย (แสงนวล, 2548) การลดความชื้นในเมล็ด เป็นปัจจัยที่ส าคัญอยํางมากตํอการเปลี่ยนแปลงปริมาณ
                       สารหอม 2-acetyl-1-pyrroline โดยเมล็ดข๎าวที่ลดความชื้นโดยวิธีการตากแดด มีปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-
                       pyrroline สูงกวําวิธีการอบ ทั้งการอบที่อุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส นาน 3 วัน และการอบที่อุณหภูมิ 60 องศา
                       เซลเซียส นาน 2 วัน นอกจากนี้ยังพบวํา ปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline จะลดลงตามระยะเวลาการเก็บ
                       รักษา โดยลดลงมากหลังเก็บรักษานาน 5 เดือน ดังนั้น การลดความชื้นโดยการตากแดด สามารถคงความหอมได๎
                       ดีกวําการอบ และควรเก็บรักษาข๎าวไมํเกิน 5-6 เดือน (กฤษณา และคณะ,  2558;  รณชัย และคณะ,  2558)
                       นอกจากนี้ยังมีรายงานการศึกษาเรื่องการลดความชื้นขาวเปลือกพันธุปทุมธานี 1 โดย 1) การตากแดด 10 ชั่วโมง 2)
                       การใชเครื่องสเปาเต็ดเบด (Spouted  bed)  อุณหภูมิ 115 องศาเซลเซียส เปนเวลา 2 นาทีรวมกับการท า
                       tempering เป็นเวลา 30 นาที จากนั้นลดความชื้นดวยตูอบลมรอนอุณหภูมิ 50 องศาเซลเซียส นาน 7 ชั่วโมง และ
                       3) การใชเครื่องสเปาเต็ดเบดอุณหภูมิ 115 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 2 นาทีรวมกับการท า tempering เปนเวลา 30
                       นาทีจากนั้นลดความชื้นดวยเครื่องสเปาเต็ดเบดอุณหภูมิ 110 องศาเซลเซียส เปนเวลา 1 นาทีพบวา ความชื้นของ
                       ขาวเปลือกลดลงใกลเคียงกัน (14.8-15.01% ของมาตรฐานเปยก) การลดความชื้นดวยวิธีการตากแดดสามารถลด
                       การสูญเสียปริมาณสาร 2-acetyl-1-pyrroline (ACPY) ที่ตรวจวิเคราะหดวยเครื่อง Gas Chromatography-FID
                       ไดดีกวาการลดความชื้นดวยกระบวนการที่ 3 และ 2 ตามล าดับ (พรรณนภา และคณะ, 2548)
                                 ปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline ในข๎าวเปลือกที่เก็บรักษาในอุณหภูมิห๎องลดลงอยํางรวดเร็ว
                       ในเดือนที่ 2 และ 3 (ศักดิ์ดา และคณะ, 2547) โดยพบวําการเก็บข๎าวเปลือกที่อุณหภูมิ 15 องศาเซลเซียส นาน 3
                       เดือน สามารถคงความหอมได๎มากกวําการเก็บในสภาพอุณหภูมิห๎อง 1.38 เทํา และยังพบวําภาชนะบรรจุที่ตํางกัน
                       สํงผลให๎เกิดการสูญเสียปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline ได๎ตํางกันอีกด๎วย (Maneenuam et al., 2557)
                                 จากการตรวจเอกสารงานวิจัยที่ผํานมาที่เกี่ยวข๎องกับรูปแบบการจัดเก็บข๎าวในประเทศตํางๆ ปัจจัยที่มี
                       ผลตํอการตัดสินใจของเกษตรกร คุณภาพตามมาตรฐานการซื้อขายข๎าว การเขตกรรมและกระบวนการเก็บเกี่ยว
                       รวมถึงการจัดการหลังเก็บเกี่ยวที่มีผลตํอคุณภาพและความหอมของข๎าว จะน าไปสูํการสร๎างวิธีการศึกษาและกรอบ
                       แนวคิดของการวิจัย ได๎ดังนี้






































                                                                                                        15
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48