Page 41 -
P. 41

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

































                       ภาพที่ 2.5  แผนที่แสดงสารหอม   2-acetyl-1-pyrroline   ของตัวอยํางข๎าวจากพื้นที่นาทั้งหมดในเขต
                                ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ฤดูนาปี 2554
                       ที่มา: กฤษณา และคณะ (2558)


                                 ในสํวนของวิธีการจัดการของแหล่งผลิต ซึ่งในที่นี้หมายถึง การปลูกในรูปแบบที่ตํางกัน การดูแล
                       รักษา ซึ่งหมายถึงการจัดการน้ า การจัดการธาตุอาหาร และการให๎สภาวะเครียดแบบตํางๆ พบวํา วิธีการจัดการ
                       แปลงปลูกที่ตํางกันมีการสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline แตกตํางกันโดยสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline
                       จากแปลงเกษตรกรทั่วไป แปลงที่ผํานการรับรองเกษตรดีที่เหมาะสม (good agricultural practice: GAP) หรือ
                       แปลง GAP และแปลงอินทรีย์ จ านวน 1,318 ตัวอยําง มีปริมาณสาร 2-acetyl-1-pyrroline ที่ 0.64-12.28, 1.51-
                       10.78 และ 1.98-11.10 ppm  ตามล าดับ (กฤษณา และคณะ,  2558) นอกจากนี้วิธีการปลูกตํางรูปแบบกัน ยัง
                       สํงผลให๎มีการสร๎างและการสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline แตกตํางกัน โดยการปลูกแบบนาหวําน เมล็ดมี
                       การสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline มากกวําการปลูกแบบนาด าอยํางมีนัยส าคัญ (ศักดิ์ดา และคณะ, 2547)
                       ลักษณะเชํนนี้พบได๎เชํนเดียวกันในงานของ Goufo et al. (2010) ที่พบวําการปลูกในระยะชิด สํงผลให๎มีปริมาณ
                       สารหอมมากที่สุด

                                 การจัดการน้ าในแปลงปลูก เป็นปัจจัยที่ส าคัญอีกประการหนึ่งที่สํงผลตํอการสะสมสารหอม 2-
                       acetyl-1-pyrroline โดยพบวําเมื่อข๎าวเกิดสภาวะขาดน้ า จะสํงเสริมให๎มีการสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline
                       มากขึ้น(ศักดิ์ดา และคณะ,  2547) ผลจากการขาดน้ าหลังออกดอก 7 วัน ท าให๎ปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-
                       pyrroline  ในเมล็ดข๎าวขาวดอกมะลิ 105 และกข 15 สูงสุด ทั้งในสภาพเรือนทดลองและแปลงปลูก โดยการขาด
                       น้ าในระยะหลังออกดอก 14 วัน ที่ระดับความลึกของดิน 25 เซนติเมตร มีผลกระทบน๎อยที่สุดตํอผลผลิตรวมทั้ง
                       ปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline การปลูกในสภาพดินทรายที่มีการสูญเสียน้ าได๎งํายกวําสภาพดินเหนียว ท า
                       ให๎เกิดการสร๎างและสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline ได๎ดีกวํา และการขาดน้ าไมํวําในระยะใดไมํสํงผลกระทบ
                       ตํอคุณภาพข๎าวทั้งทางกายภาพและทางเคมีในข๎าวหอมมะลิทั้ง 2 พันธุ์ (รณชัย และคณะ, 2558) การจัดการน้ าใน
                       พื้นที่ที่มีดินเค็มตํางกัน สํงผลตํอปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline เชํนเดียวกัน โดยภายใต๎สภาพดินเค็ม
                       เดียวกันในสภาวะขาดน้ าจะสํงเสริมให๎มีการสร๎างและสะสมสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline มากกวํา เมื่อ
                       เปรียบเทียบกับสภาพไมํขาดน้ า สภาพการขังน้ าก็มีอิทธิพลตํอปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline โดยใน
                       สภาพให๎น้ าปกติที่มีการขังน้ าแบบเปียกสลับแห๎ง 4 วัน เป็นสภาพที่ท าให๎มีปริมาณสารหอม 2-acetyl-1-pyrroline
                       มากกวําการขังน้ าตลอดเวลา (ศักดิ์ดา และคณะ, 2547)
                                 นอกจากนี้ยังพบวําความอุดมสมบูรณ์ของดิน ซึ่งหมายถึงธาตุอาหารที่อยู่ในดินสํงผลตํอการสะสมสาร
                       หอม 2-acetyl-1-pyrroline โดยผลจากการศึกษาความสัมพันธ์ของตัวแปรแตํละตัวแปรโดยการพิจารณา loading
                       plot  พบวํา ตัวแปรจากปริมาณของธาตุฟอสฟอรัส แคลเซียม แมกนีเซียม และอินทรีย์วัตถุสํงผลตํอการ



                                                                                                        13
   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46