Page 43 -
P. 43

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว






                     นาคู่โค  หรือนาน�้าท่า  (ใช้น�้าจากแม่น�้าล�าคลอง)  สามารถปลูกข้าวได้หลายครั้งในหนึ่งปี  โดย
            อาศัยน�้าฝนหรือน�้าท่า  อยู่ในแขวงกรุงเก่า  อ่างทอง  สุพรรณบุรีและลพบุรี  ทั้ง  4  หัวเมืองนี้เป็นนาที่ได้

            ผลมาก ส่วนนาฟางลอย คือ นาปัก อาศัยแต่ด้วยน�้าฝนอย่างเดียว จึงคาดหมายผลการท�านาได้ยาก
                     นาคู่โคนี้ เมื่อทางราชการจัดพนักงานหรือข้าหลวงเดินนามาส�ารวจแล้ว จะออกหนังสือให้เจ้าของ
            ที่นาถือไว้เป็นหลักฐานในการเรียกเก็บหางข้าวหรืออากรค่านาต่อไป หนังสือสัญญานี้เรียกว่า “ตราแดง”



            7. ข้าวกับวัฒนธรรมไทย

                     เนื่องจากข้าวเป็นอาหารหลักของคนไทยมาแต่โบราณกาล  และการปลูกข้าวเป็นอาชีพส�าคัญ
            ของคนไทยด้วย ข้าวจึงมีคุณค่า ความหมาย และผูกพันกับชีวิตของคนไทยอย่างแน่นแฟ้น
                 6.1 วัฒนธรรมข้าว

                     “วัฒนธรรมข้าว” เป็นรากฐานของวัฒนธรรมไทย ซึ่งมี 3 ส่วน (ผ่องพันธุ์ 2551) คือ
                     1) การเคารพบูชาแม่โพสพ  คนไทยเชื่อว่าในต้นข้าวมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์  คือ  “แม่โพสพ”  เทพธิดา

            ประจ�าต้นข้าวสถิตอยู่  และช่วยดูแลให้ต้นข้าวเจริญงอกงาม  คัมภีร์ของศาสนาฮินดูกล่าวว่าแม่โพสพเป็น
            ร่างอวตารของพระลักษมี (ชายาของพระนารายณ์) เนื่องจากทรงเป็นเทวีแห่งความอุดมสมบูรณ์ คนไทย
            ถือว่า “แม่โพสพ” มีบุญคุณจึงเคารพกราบไหว้ และมีพิธีบูชา “แม่โพสพ” ตลอดช่วงของการเพาะปลูก

            แต่ละภาคของไทยมีประเพณีการบูชา “แม่โพสพ” แตกต่างกันไป
                     2) ส�านึกของคนไทยเรื่องความเคารพต่อข้าว เนื่องจากความเชื่อในข้อ 1) ที่ว่า “แม่โพสพ”

            เป็นเทพธิดาประจ�าต้นข้าว ผู้เฒ่าผู้แก่จึงสั่งสอนลูกหลานให้ส�านึกในความเคารพต่อข้าว เช่น ไม่เหยียบย�่า
            ข้าว ไม่สาดข้าวหรือท�าข้าวหก กินข้าวอย่างมีสติไม่เหลือทิ้ง กินเสร็จแล้วให้ไหว้แม่โพสพเพื่อขอบคุณ
                     3) ข้าวในส�านวนไทย เนื่องจากคนไทยอยู่ในวัฒนธรรมข้าว จึงใช้ค�าว่า “ข้าว” เปรียบเทียบ

            กับสิ่งต่างๆ เช่น ข้าวยากหมากแพง ในน�้ามีปลาในนามีข้าว กินข้าวร้อนนอนสบาย ข้าวเหลือเกลือแพง
            หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว เป็นต้น

                 6.2 พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ
                     พระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ  ในสมัยโบราณเป็นพิธีที่มีความมุ่งหมายเพื่อ

            บ�ารุงขวัญและเตือนให้เริ่มเพาะปลูกพืชผล  โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการท�านาซึ่งเป็นธัญญาหารหลักและ
            ส�าคัญยิ่งของการด�ารงชีวิต  ผู้ปกครองหรือผู้เป็นประมุขของประเทศ  เมื่อถึงฤดูกาลที่ควรจะเริ่มลงมือ
            เพาะปลูกพืชผล  จึงต้องประกอบกรณียกิจเป็นผู้น�า  โดยลงมือไถหว่านพืชพันธุ์ธัญญาหารเป็นตัวอย่าง

            เพื่อเตือนว่าถึงเวลาประกอบการเพาะปลูกตามฤดูกาลแล้ว
                      พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ หรือเรียกสั้นๆ ว่า พิธีแรกนา เป็นพิธีการเพื่อความเป็น

            สิริมงคลและบ�ารุงขวัญเกษตรกร  มีความมุ่งหมายอยู่ที่จะท�าให้เป็นตัวอย่างแก่ราษฎร  เพื่อชักน�าให้มี
            ความมั่นใจในการท�านา นับเป็นพระราชพิธีอันส�าคัญยิ่งของบางประเทศในแถบเอเชียอาคเนย์ (ตะวันออก




                    ดิน ธาตุอาหารและปุ๋ยข้าว              ประวติการปลูกข้าว และข้าวกับสภาพแวดล้อม ั  39
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48