Page 48 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ขนสง ผูรวบรวมผลผลิต และโรงงานผลิตอาหาร ซึ่งแหลงเงินทุนจะมาจาก 3 แหลงใหญ คือ ของเกษตรกรเอง

หรือจากผูรับจางสี-ขนสง หรือผูรวบรวมผลผลิต โดยรวมแลวเกษตรกรที่อยูบนพื้นที่ลาดชันจะปลูกขาวโพดได

เพียงครั้งเดียว โดยจะเริ่มตั้งแตเดือนมีนาคม-เมษายน และเมื่อเก็บเกี่ยวแลวเกษตรกรจะเก็บฝกและเก็บ

ขาวโพดเอาไวใหแหงสนิท แตเกษตรกรที่อาศัอยูบนที่ราบ ใกลแหลงน้ํา จะนิยมขายสด เกษตรกรที่ปลูกแบบ

ขายสดมีโอกาสปลูกขาวโพดรุนที่ 2

ในพื้นที่แมแจม จ. เชียงใหม ชาวบานหันมาปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวในชวง 10 ปที่ผานมา เปนจํานวน

มากขึ้น ตั้งแตป 2544-2557 ดังนี้ 18,834 ไร, 23,824 ไร, 31,289 ไร, 29,657 ไร, 48,560 ไร, 61,146

ไร, 82,904 ไร, 81,105 ไร, 86,104 ไร, 61,872 ไร 105,456 ไร, 99,511 ไร, 106,528 ไร, 118,791 ไร

ตามลําดับ (ดังรูปที่ 2-5) (สํานักงานเกษตรเชียงใหม 2557)

การเพิ่มขึ้นของพื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตว สวนทางกับ การลดลงของการปลูกพืชหลากหลายชนิด

ตามวิถีชีวิตเดิม ของคนในพื้นที่ นอกจากนี้ พื้นที่แมแจม ยังกลายเปนพื้นที่กอใหเกิดหมอกควัน แผขยายลงไป

ถึงตัวเมืองเชียงใหม

รูปที่ 2- 5 พื้นที่ปลูกขาวโพดเลี้ยงสัตวที่ อ. แมแจม

พุฒิพงศ นวกิจบํารุง และ อัจฉรา รักยุติธรรม (2557) ไดนําเสนอและวิเคราะหภาพลักษณที่คนบน

พื้นที่สูงไดถูกคาดหมายและความเปนจริงที่คนบนพื้นที่สูง ไดปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตน โดยเฉพาะอยางยิ่ง

เกี่ยวของกับการเกษตรบนพื้นที่สูง ชาติพันธุปกาเกอะญออาจประสบความสําเร็จในการสรางภาพลักษณความ

เปน “นักอนุรักษ” เพื่อตอสูตอรองกับรัฐภายใตวาทกรรมการอนุรักษ แตยุทธวิธีดังกลาวไมอาจทําใหชาวบาน

17