Page 235 -
P. 235

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว





                                                         บทที่ 9

                                                  สรุปและข้อเสนอแนะ



               9.1 สรุป
                       จากปัญหาวิกฤตป่าต้นน้ําในประเทศไทยโดยเฉพาะที่เกิดขึ้นในพื้นที่จังหวัดน่านและจังหวัดอื่นๆ ทาง

               ภาคเหนือของไทยในทศวรรษที่ผ่านมาโดยมีสาเหตุหลักมาจากการขยายตัวอย่างรวดเร็วของการปลูกพืช
               เชิงเดี่ยว เช่น ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ทางออกหนึ่งที่กําลังได้รับความสนใจอย่างยิ่งทั้งจากชุมชนเองตลอดจนบุคคล

               หรือองค์กรภายนอกคือการสร้างทางเลือกในการประกอบอาชีพให้กับเกษตรกรที่ปลูกพืชเชิงเดี่ยว ทั้งนี้

               ทางเลือกที่เกิดขึ้นจะต้องสามารถสร้างรายได้ให้เกษตรกรและทําให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเกษตรกรดีขึ้นใน
               ระยะยาว การศึกษาจํานวนมากแสดงให้เห็นว่าข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ไม่ได้เป็นพืชที่สร้างรายได้ต่อไร่ให้กับ

               เกษตรกรสูงกว่าพืชอื่น มีพืชอีกจํานวนมากที่สามารถสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรได้ดีกว่าข้าวโพดเลี้ยงสัตว์
               สาเหตุสําคัญที่เกษตรกรเลือกปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์มาจากข้อจํากัดเชิงกายภาพของพื้นที่ และที่สําคัญคือ

               ลักษณะตลาดของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่มีผู้รับซื้อผลผลิตแน่นอน มีการสนับสนุนปัจจัยการผลิตจากพ่อค้าคน

               กลางหากเกษตรกรต้องการ ปัจจัยทางด้านตลาดเหล่านี้ล้วนส่งผลสําคัญต่อการตัดสินใจของเกษตรกรและผล
               ต่อความยั่งยืนของพื้นที่ในระยะยาว

                       การหาทางออกจากปัญหาการปลูกพืชเชิงเดี่ยวและความเสื่อมโทรมของทรัพยากรจึงต้องให้

               ความสําคัญต่อลักษณะตลาดและรูปแบบธุรกิจที่มารองรับพืชทางเลือกว่าจะสามารถตอบโจทย์ความต้องการ
               ของเกษตรกรได้มากน้อยเพียงใด ดังนั้น การพัฒนารูปแบบธุรกิจที่สร้างความยั่งยืนให้เกษตรกรในพื้นที่สูงจึงมี

               ความสําคัญต่อการแก้ปัญหาให้เกษตรกรสามารถหลุดออกจากวงจรเกษตรเชิงเดี่ยวที่ส่งผลทางลบต่อชีวิต
               ความเป็นอยู่และสภาพสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ อย่างไรก็ดี ด้วยข้อจํากัดของพื้นที่สูงต่างๆ ทั้งในเชิงกายภาพ การ

               เข้าถึงแหล่งน้ํา ข้อจํากัดด้านความรู้ของเกษตรกรเกี่ยวกับทางเลือกอื่น รวมถึงข้อจํากัดเชิงสถาบันเกี่ยวความ

               ชัดเจนของสิทธิถือครองและใช้ประโยชน์จากที่ดิน ทําให้การหารูปแบบธุรกิจการเกษตรที่เหมาะสมกับพื้นที่
               และสร้างความยั่งยืนทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมบนพื้นที่สูงเป็นเรื่องท้าทาย การยอมรับ

               แบบจําลอง “คนอยู่กับป่า” และไปพร้อมกับการเชื่อมโยงผลผลิตการเกษตรกับตลาดปลายทางทําให้ต้อง
               ระมัดระวังไม่ให้เกิดการสร้างแรงจูงใจที่ผิดที่จะนําไปสู่การบุกรุกป่าเพิ่ม รวมถึงการฉกฉวยผลประโยชน์ของทั้ง

               คนในและนอกพื้นที่ ซึ่งจะทําลายความยั่งยืนทั้งทางด้านความเป็นอยู่และสิ่งแวดล้อมในระยะยาว

                       จุดประสงค์หลักของงานวิจัยฉบับนี้คือ ศึกษาและทําความเข้าใจถึงข้อดีและข้อจํากัดของรูปแบบธุรกิจ
               ต่างๆ บนพื้นที่สูงของไทย เพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่ธุรกิจแต่ละรูปแบบสามารถมีส่วนช่วยในการแก้ไขข้อจํากัด

               การเกษตรที่ชุมชนในพื้นที่สูงต้องเผชิญ และศึกษาความเชื่อมโยงระหว่างลักษณะของแต่ละรูปแบบธุรกิจกับตัว

               แปรด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมที่สะท้อนความยั่งยืนของการเกษตรในพื้นที่ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้
               สามารถระบุลักษณะของรูปแบบธุรกิจที่ควรส่งเสริมเพื่อนําไปสู่ความยั่งยืนในพื้นที่สูงได้ รวมทั้งให้สามารถ

               เสนอแนะแนวทางในการพัฒนาและบทบาทของภาคส่วนต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในการสนับสนุนการพัฒนาธุรกิจ

               การเกษตรในพื้นที่สูงให้มีความเหมาะสมและนําไปสู่ความยั่งยืนได้

                                                           9-1
   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240