Page 58 -
P. 58

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี





                          มาตรา 245 “ผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงจะเก็บดอกผลแห่งทรัพย์สินที่ยึดหน่วงไว้และจัดสรรเอาไว้
                   เพื่อการช าระหนี้แก่ตนก่อนเจ้าหนี้คนอื่นก็ได้

                         ดอกผลเช่นว่านี้จะต้องจัดสรรเอาช าระดอกเบี้ยแห่งหนี้นั้นก่อนถ้ายังมีเหลือจึงให้
                   จัดสรรใช้ต้นเงิน”
                          คําถาม รวม “ดอกเบี้ยผิดนัด” ด้วยหรือไม่
                          คําตอบ....................................................................................

                          คําถาม เมื่อชําระหนี้แล้ว ต้องส่งคืนทรัพย์สินที่ยึดหน่วงหรือไม่และต้องส่งคืนดอกผลด้วยหรือไม่
                          คําตอบ....................................................................................
                          (3) ใช้สอยทรัพย์ที่ยึดหน่วง (มาตรา 246)
                          มาตรา 246 วรรคสอง “อนึ่ง ทรัพย์สินซึ่งยึดหน่วงไว้นั้นถ้ามิได้รับความยินยอมของลูกหนี้

                   ท่านว่าผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงหาอาจจะใช้สอยหรือให้เช่าหรือเอาไปท าหลักประกันได้ไม่ แต่ความที่กล่าวนี้
                   ท่านมิให้ใช้บังคับไปถึงการใช้สอยเช่นที่จ าเป็นเพื่อจะรักษาทรัพย์สินนั้นเอง”
                          (4) เรียกให้เจ้าทรัพย์ชดใช้ค่าใช้จ่ายที่จําเป็นเกี่ยวด้วยทรัพย์สินอันตนยึดหน่วงไว้
                          มาตรา 247 “ถ้าผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงต้องเสียค่าใช้จ่ายไปตามที่จ าเป็นเกี่ยวด้วยทรัพย์สินอันตน

                   ยึดหน่วงไว้นั้นเพียงใด จะเรียกให้เจ้าทรัพย์ชดใช้ให้ก็ได้”
                          (5) ใช้สิทธิยึดหน่วงได้โดยไม่ทําให้อายุความสะดุดหยุดลง เจ้าหนี้ย่อมมีสิทธิบังคับชําระหนี้จาก
                   ทรัพย์ที่ยึดไว้แม้สิทธิเรียกร้องหลักจะขาดอายุความ แต่ใช้บังคับให้ชําระดอกเบี้ยที่ค้างย้อนหลังเกิน 5 ปี

                   ไม่ได้
                          มาตรา 248  “ภายในบังคับแห่งบทบัญญัติมาตรา 193/27 การใช้สิทธิยึดหน่วงหาท าให้อายุ
                   ความแห่งหนี้สะดุดหยุดลงไม่”

                          6.4 หน้าที่ของผู้ทรงสิทธิยึดหน่วง

                          (1) จัดการดูแลรักษาทรัพย์ที่ยึดหน่วงไว้ตามสมควร (มาตรา 246 วรรคหนึ่ง)
                          (2) งดเว้นไม่ใช้สอยหรือให้เช่าทรัพย์สินที่ยึดหน่วง หรือเอาไปทําเป็นหลักประกัน เว้นแต่จะ
                   ได้รับความยินยอมจากเจ้าหนี้ หรือใช้สอยเท่าที่จําเป็นเพื่อรักษาทรัพย์นั้น (มาตรา 246 วรรคสอง)

                          หากฝุาฝืน ลูกหนี้มีสิทธิเรียกร้องให้ระงับสิทธิยึดหน่วงนั้นได้ (มาตรา 246 วรรคสาม)
                          มาตรา 246 “ผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงจ าต้องจัดการดูแลรักษาทรัพย์สินที่ยึดหน่วงไว้นั้นตามสมควร
                   เช่นจะพึงคาดหมายได้จากบุคคลในฐานะเช่นนั้น
                        อนึ่ง ทรัพย์สินซึ่งยึดหน่วงไว้นั้นถ้ามิได้รับความยินยอมของลูกหนี้ ท่านว่าผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงหา

                   อาจจะใช้สอยหรือให้เช่าหรือเอาไปท าหลักประกันได้ไม่ แค่ความที่กล่าวนี้ท่านมิให้ใช้บังคับไปถึงการใช้
                   สอยเช่นที่จ าเป็นเพื่อจะรักษาทรัพย์สินนั้นเอง
                        ถ้าผู้ทรงสิทธิยึดหน่วงกระท าการฝ่าฝืนบทบัญญัติใดที่กล่าวมานี้ ท่านว่าลูกหนี้จะเรียกร้องให้
                   ระงับสิทธินั้นเสียก็ได้”


                          6.5 ความระงับแห่งสิทธิยึดหน่วง
                          (1) เมื่อเจ้าหนี้ได้รับชําระหนี้จนสิ้นเชิง
                          (2) ลูกหนี้เรียกร้องให้ระงับ เพราะเจ้าหนี้ฝุาฝืนหน้าที่ในการดูแลรักษาทรัพย์และการใช้ทรัพย์

                   (มาตรา 246)





                                                             58
   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63