Page 41 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

พลวัตของความยากจน

อรรถประโยชน์ของครัวเรือนสูงสุดขึ้นอยู่กับข้อจำกัด 3 สมการ ได้แก่

(1) สมการข้อจำกัดรายได้ที่เป็นตัวเงิน (2.2) ได้แก่

pmXm = pa(Qa - Xa) – pl(L - F) - pvV + E (2.2)
โดย pm คือ ราคาสินค้าในตลาด pa คือ ราคาสินค้าผลิตในครัวเรือน Qa คือ ผลผลิต
สินค้าในครัวเรือน pl คือ ค่าจ้างในตลาด L คือ ปริมาณแรงงานทั้งหมดที่ใช้ในการผลิต F คือ
ปริมาณแรงงานครัวเรือน V คือ ปัจจัยการผลิต เช่น ปุ๋ย pv คือ ราคาปัจจัยการผลิต และ E คือ
รายได้จากนอกภาคเกษตร

(2) สมการข้อจำกัดการผลิตสะท้อนผ่านความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการผลิตและ
ผลผลิตทางการเกษตรดังสมการ (2.3)

Qa = Q (L, V, A, K) (2.3)

โดย L คือ ปริมาณแรงงานทั้งหมดที่ใช้ในการผลิต V คือ ปัจจัยการผลิต A คือ ที่ดิน และ
K คือ ทุน

(3) สมการข้อจำกัดด้านเวลา แสดงได้ดังสมการ (2.4)

T = Xl + F (2.4)

โดย T คือ เวลาที่ครัวเรือนมีทั้งหมด Xl คือ เวลาว่าง F คือ เวลาใช้เป็นแรงงานครัวเรือน
เมื่อแทนค่าสมการข้อจำกัดทั้งสามในสมการรายได้ที่เป็นตัวเงิน (i) แล้วจะได้สมการ
(2.5)

pmXm + paXa + plX l = plT + π + E (2.5)

นั่นคือ pmXm คือมูลค่ารวมของการบริโภคผลผลิตในตลาด paXa คือมูลค่าการบริโภค
ผลผลิตที่ผลิตในครัวเรือน plX l คือมูลค่าแรงงานครัวเรือนที่ใช้ (คิดในรูปเวลาว่างที่ใช้ไป) plT คือ
มูลค่าเวลาของครัวเรือนทั้งหมด p คือรายได้สุทธิครัวเรือน E คือ รายได้นอกภาคเกษตร

สำหรับสมการรายได้สุทธิ (รายได้รวมหักต้นทุนปัจจัยการผลิต) ของครัวเรือนเกษตร
แสดงได้ดังสมการ (2.6)

π = paQa (L, V, A, K) – plL – pvV (2.6)

40 สถาบันคลังสมองของชาติ