Page 17 -
P. 17

ุ
                                     ิ
                                           ิ
                        ื
                                                       ิ
                           ิ
                                        ์
                                                                       ั
    โครงการพัฒนาหนังสออเล็กทรอนกสเฉลมพระเกียรต สมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร                  ี
                            2.1.1  ความเฉื่อยของทั้งร่างกาย
                                       ่
                                  แรงเฉอยของทงร่างกาย (Total Body Inertia) สามารถทาให้เก   ิ
                                                                                      �
                                               ั
                                       ื
                                               ้
                                                                     ี
                               �
            ดความหนักขณะออกกาลังกายได้ ถ้าการเคล่อนตามรูปแบบการเต้นท่ได้มีการออกแบบโปรแกรม
                                                 ื
                                                               ี
                                             ิ
                   ื
            การเคล่อนไหวของร่างกายจากการเร่ม หรือหยุด หรือเปล่ยนแปลงรูปแบบและทิศทางการ
                                                    �
                                                               ื
                       ั
            เคล่อนไหวน้น จะใช้แรงมากกว่าการเคล่อนไหวซาๆ อย่างต่อเน่อง เช่น การว่งเหยาะๆ ไปข้างหน้า
                                             ื
                                                    ้
               ื
                                                                          ิ
            16 ก้าว แล้ววิ่งถอยหลัง 16 ก้าว ต้องใช้แรงในการเริ่มวิ่งไปข้างหน้า หยุดวิ่ง เปลี่ยนทิศทางเป็นวิ่ง
                                                                 ึ
                                                            ี
                                               ื
                             ิ
                                                                                        ิ
            ถอยหลัง และหยุดว่ง ประกอบกับมีแรงเฉ่อยของแขนขาท่เกิดข้นด้วย เม่อเทียบกันกับการว่งไป
                                                                         ื
            ข้างหน้า 8 ก้าว แล้วถอยหลัง 8 ก้าว แล้วไปข้างหน้าอีกครั้ง 8 ก้าว แล้วถอยหลังอีกครั้ง 8 ก้าว
                               ั
              ี
                �
            ท่มีจานวนก้าวเท่ากันน้น แบบหลังจะมีความหนักมากกว่า เน่องจากต้องใช้แรงหรือพลังงานในการ
                                                              ื
            หยุดและเปล่ยนทิศทางการว่งมากกว่าในแบบแรกถึงสองเท่า เช่นเดียวกันกับการว่งโดยไปข้างหน้า
                       ี
                                    ิ
                                                                              ิ
            4 ก้าว ถอยหลัง ไปซ้าย ไปขวา และวิ่งอีก 8 ก้าวเป็นวงกลมรอบตัว ก็เป็นการเพิ่มความหนักของ
            การออกก�าลังกายขึ้นไปอีก โดยการที่ต้องใช้แรงที่จะไปหักล้างกับแรงเฉื่อยในขณะเริ่ม ขณะหยุด
            และขณะที่เปลี่ยนทิศทางมากขึ้น
                            2.1.2  ความเฉื่อยของน�้า
                                                                                 ้
                                                                                 �
                                        ื
                                                                       �
                                               ้
                                               �
                                                                   ี
                                                                                    ั
                                                                                      ั
                                  ความเฉ่อยของนา (Water’s Inertia) ผู้ท่ออกกาลังกายในนาท้งช้นเรียน
            เมื่อเคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกัน ทิศทางหนึ่งทิศทางใดแล้วหมุนตัวกลับ ผู้ออกก�าลังกายทั้งกลุ่ม
            จะรู้สึกเหมือนเดินทวนนา ท้งน้เป็นเพราะการเคล่อนท่ของกลุ่ม ทาให้นาเคล่อนท่ไปในทิศทางเดียว
                                �
                                ้
                                                    ื
                                                                         ื
                                                                             ี
                                                                     ้
                                   ั
                                                                     �
                                                                 �
                                                        ี
                                     ี
            กับกลุ่มด้วย แต่เมื่อท้งกลุ่มหันกลับแรงเฉ่อยของนายังคงเคล่อนท่ในทิศทางและความเร็วเดิม
                                                                    ี
                                                                ื
                                                ื
                               ั
                                                       �
                                                       ้
                        ั
                                                  ี
                                                                                 ื
                                                                                         ้
                                              ื
                                        ้
                                        �
            กล่าวคือคนท้งกลุ่มหันกลับแต่นายังเคล่อนท่ต่อไปในทิศทางเดิมเกิดเป็น “แรงเฉ่อยของนา”
                                                                                         �
                                                               ื
              ึ
                                                   �
            ซ่งสามารถนามาใช้เพ่มความหนักของการออกกาลังกายได้ เม่อมีการก้าวไปข้างหน้าเป็นเส้นตรง
                       �
                              ิ
            หลายๆ ก้าว นาจะเร่มเคล่อนท่ไปในทิศทางน้นๆ เม่อมีการเปล่ยนทิศทางของร่างกาย น่นคือ
                                                                                       ั
                                                                  ี
                               ิ
                                   ื
                                                         ื
                                                   ั
                         ้
                                       ี
                         �
                                                   �
            การพยายามท่จะหยุดและเปล่ยนทิศทางของนาให้ไปในทิศทางเดียวกับร่างกาย จึงเป็นผลให้ไป
                        ี
                                     ี
                                                   ้
            เพิ่มความหนักของการออกก�าลังกายได้ การเดินหรือวิ่งเหยาะๆ ไปกลับในน�้านั้น ไม่ได้ใช้แค่แรงที่
                                            ั
                                                                                 ี
                            ื
            จะมาหักล้างแรงเฉ่อยของร่างกายเท่าน้น แต่ต้องใช้แรงเพ่มมากข้นกว่าการทาแบบเดยวกันบนบก
                                                                 ึ
                                                           ิ
                                                                          �
                                                            ั
                                            ื
                                                   �
                                                   ้
                           ี
            เพราะต้องมีแรงท่จะมาหักล้างกับแรงเฉ่อยของนาด้วย ดังน้น การออกแบบท่าเต้น หรือท่าทางการ
            ออกก�าลังกายในน�้าให้มีการเคลื่อนที่ไปมา และมีการเปลี่ยนทิศทางบ่อยๆ จะเป็นการเพิ่มการใช้
            พลังงาน เนื่องจากจะไปเพิ่มแรงเฉื่อยของร่างกายและแรงเฉื่อยของน�้าให้มากขึ้น
            10 การออกก�าลังกาย
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22