Page 28 -
P. 28
ิ
ิ
ิ
์
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ื
ิ
ในช่วงทศวรรษ 2530 - 2540 โอกาสของการท�าธุรกิจโรงสีข้าวให้ผลตอบแทนที่ดี ธุรกิจ
ื
�
โรงสีข้าวส่วนใหญ่มีกาไรจากการประกอบธุรกิจเน่องจากมีอุปทานผลผลิตข้าวท่ผ่านกระบวนการ
ี
ึ
แปรรูปมากข้นจากช่วงปฏิวัติเขียวแล้ว ภาครัฐยังได้ขยายขนาดและรูปแบบของการแทรกแซง
กลไกตลาดข้าวเปลือกโดยเปิดโอกาสให้โรงสีข้าวเข้ามาร่วมในการเป็นแหล่งรับฝากข้าวใน
ั
ี
ั
้
ุ
ั
�
่
ั
ั
้
ี
้
์
ั
่
็
้
้
ั
โครงการรบจาน�าของรฐ อกทงตอมายงไดปรบหลกเกณฑใหโรงสขาวเขามาเปนหนวยสนบสนน
ในการรับจ�าน�าใบประทวนสินค้าข้าวจากโครงการรับจ�าน�า ท�าให้โรงสีข้าวได้รับผลประโยชน์ใน
เชิงธุรกิจมากข้นจากการเข้าร่วมนโยบายของภาครัฐ อีกท้งในช่วงเวลาดังกล่าวการส่งออกข้าว
ึ
ั
ของไทยได้ขยายตัวเพิ่มสูงขึ้นจนเป็นผู้ส่งออกรายใหญ่ของโลก
�
การทาธุรกิจของโรงสีข้าวในช่วงเวลาดังกล่าว มีความรุ่งโรจน์และเป็นหน่วยธุรกิจบน
โซ่อุปทานท่สาคัญ และเน่องจากโรงสีข้าวต้องใช้เงินทุนจานวนมากในการรวบรวมข้าวเปลือกไว้
�
ี
ื
�
ั
ก่อนสี นโยบายการพัฒนาตลาดข้าวในช่วงเวลาน้นจึงได้สนับสนุนให้ธนาคารพาณิชย์ได้ให้
ึ
สินเช่อเพ่อการสต็อกข้าวเปลือกของโรงสีข้าว ซ่งโรงสีข้าวขนาดใหญ่จะมีความได้เปรียบมากกว่า
ื
ื
โรงสีข้าวขนาดกลางในการเข้าถึงสินเชื่อในวงเงินจ�านวนที่สูงกว่า เพราะมีก�าลังการผลิตข้าวต่อ
วันเป็นปัจจัยเอื้อหนุนและสามารถท�าธุรกิจสีข้าวได้ทั้งปี ส่วนโรงสีข้าวขนาดกลางจะมีข้อจ�ากัด
�
่
และสามารถเข้าถึงสินเช่อในวงเงินท่ตากว่าโรงสีข้าวขนาดใหญ่เน่องจากกาลังการผลิตในรอบปี
ี
ื
ื
�
ั
ื
้
่
้
ี
้
้
ี
่
่
่
่
ั
ี
ั
�
�
ทตากวา อกทงการเขารวมโครงการรบจานาขาวเปลอกของรฐ โรงสขาวทจะเขารวมโครงการได ้
่
ี
�
้
ี
ึ
จาเป็นต้องมีแหล่งหรือพ้นท่จัดเก็บและรับฝากสต็อกข้าวตามเกณฑ์ท่กาหนด ซ่งโรงสีข้าวขนาด
ื
�
ี
�
ใหญ่มีโอกาสเข้าถึงเกณฑ์ท่กาหนดและสามารถเข้าร่วมโครงการรับฝากข้าวเปลือกของรัฐได้
�
ี
ู
ี
ี
มากกว่าโรงสีข้าวขนาดกลาง พบว่า ค่าจ้างสท่รัฐจ่ายให้กบโรงสข้าวสร้างแรงจงใจให้กับโรงสีข้าว
ั
ี
�
ี
ขนาดใหญ่โดยทาให้โรงสีข้าวที่เข้าร่วมโครงการมีรายได้ท่แน่นอน ทาให้โรงสีข้าวขนาดกลาง
�
ึ
จานวนหน่งปรับโครงสร้างขนาดของโรงสีข้าวไปเป็นโรงสีข้าวขนาดใหญ่กันมากข้น (วิโรจน์
�
ึ
ณ ระนอง, 2555)
ความได้เปรียบของธุรกิจโรงสีข้าวขนาดใหญ่ ได้ดึงดูดให้เกิดการเปล่ยนแปลงจานวน
�
ี
�
โรงสีข้าวจากโรงสีขนาดกลางไปเป็นโรงสีข้าวขนาดใหญ่ โดยมีการปรับปรุงกาลังการผลิตของ
โรงสีข้าวต่อช่วโมงให้สูงข้น มาฆะสิริ เชาวกุล (2554) ได้รายงานว่าในปี 2543 มีจานวนโรงสีข้าว
ึ
�
ั
ขนาดใหญ่จ�านวน 871 แห่ง และเพิ่มขึ้นเป็น 1,148 แห่ง ในปี พ.ศ. 2551 ขณะที่โรงสีข้าว
26 สถาบันคลังสมองของชาติ
