Page 192 -

ิ
ิ
ั
ิ
์
ื
ิ
ุ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกส เฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
หลักฐานล้านนาในเอกสารโบราณจีน
ตารางที่ 6.43
宣德七年冬十月，辛亥。八百大甸土官宣慰使刀招散遣人贡方物，且奏云波
勒常以土酋土雅之兵来寇，杀人掠财，乞发兵讨之。上谓廷臣曰：“闻八百

大甸去云南五千余里，荒服之地也。波勒常土酋土雅未尝归化，朕岂能劳中
国之人为远夷役乎。且夷性犷悍，必两有未善，岂皆波勒之过？宜降敕慰

谕，使敦睦邻好，保境安民。果侵略不已，再具奏来。”
（明官修：《明实录•宣宗宣德实录》，卷九六，页 6）
วันซินไฮ่ เดือน 10 ฤดูหนาว ปีที่ 7 แห่งรัชศกเซวียนเต๋อ (วัน 26 ค่ า เดือน 10 ปฏิทินเกษตร

จีน – 18 พฤศจิกายน ค.ศ.1432 / พ.ศ.1975) ข้าหลวงท้องที่ปาไป่ต้าเตี้ยนเซวียนเว่ยสื่อ
(ข้าหลวงก ากับเขตปกครองปาไป่ต้าเตี้ยน) เตาเจาซั่นส่งคนมาถวายบรรณาการเป็นของ

พื้นเมือง และกราบทูลว่าประมุขของปัวเล่อมักเอาก าลังทัพถูหย่ามารุกรานดินแดนฆ่าคนปล้น
ทรัพย์ ขอให้ส่งทหารไปปราบปราม เบื้องบนตรัสกับขุนนางในราชส านักว่า “ได้ยินว่าปาไป่ต้า

เตี้ยนห่างจากยูนนานห้าพันกว่าลี้ เป็นดินแดนห่างไกล ปัวเล่อกับถูหย่าต่างไม่เคยมา
สวามิภักดิ์ เราจักให้ชาวจีนไปรบเพื่อชาวหมานที่อยู่ห่างไกลได้กระนั้นหรือ ทั้งชาวอี๋นิสัยป่า

เถื่อนเหี้ยมหาญ ต้องมีส่วนไม่ดีทั้งสองฝ่าย ไหนเลยจะเป็นความผิดปัวเล่อเพียงฝ่ายเดียว?
พึงมีพระราชโองการแจ้งไปให้สองฝ่ายปรองดองคืนดี รักษาดินแดนยังราษฎรให้สงบ หากยัง

รุกรานไม่หยุด ค่อยกราบบังคมทูลมา”
ั
(ราชส านักหมิง. หมิงสือลู่ ว่าด้วยเหตุการณ์ในรัชศกเซวียนเต๋อรชกาลเซวียนจง. บรรพ 96.
หน้า 6)

165