Page 51 -
P. 51
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
“อยู่อย่างประเสริฐ”
ปาฐกถาพิเศษ ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร*
สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย ขอให้ผมพูดเรื่องอยู่อย่างประเสริฐนะครับ คือว่า
ผมก็สังเกตว่าผมก็อยู่มาถึง ๙๖ ปี ทำาไมถึงมีอายุยืนถึงอย่างนี้ มีคนถาม ผมก็บอกให้ฟังว่า
ถ้าเราไม่เครียดสักอย่างก็คงจะอายุยืนนะ ทุกวันนี้ก็คิดว่า ทำาวันนี้ให้ดีที่สุด เมื่อปัจจุบันดีที่สุด
แล้วนะครับ อนาคตก็ย่อมจะดีที่สุดด้วย พอรุ่งขึ้น พรุ่งนี้ วันนี้ก็เป็นอดีตไป อดีตก็จะเป็นดี
ที่สุดไปด้วย เพราะว่าวันนี้เราทำาดีที่สุดแล้ว เพราะฉะนั้นก็ อันนี้ก็ขอเสนอให้ท่านลองไปคิดดู
นะครับว่า เป็นจริงอย่างที่ผมว่าหรือเปล่า ทำาวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วก็ไม่มีความเครียดอะไร ชีวิต
ก็จะยืนยาวไป
ผมก็จะเล่าเรื่องประวัติในชีวิตให้ฟังแบบย่อๆ คือผมนามสกุล ณ นคร แต่ไปเกิดที่
จังหวัดแพร่ เพราะเหตุว่าพวก ณ นคร ถ้าอยู่ทางภาคใต้ก็จะต้องใหญ่ และเคยเป็น
เจ้าประเทศราชเป็นเวลาหลายชั่วคนนะครับ ทีนี้ถ้าหากว่าเป็นนคร จะไปต๊อกต๋อยอยู่ก็ไม่ได้
ทีนี้บ้านผมก็ยากจน เพราะคุณปู่เสียตั้งแต่อายุ ๓๕ และผมก็อายุ ๓ ขวบ แล้วก็ไม่สามารถ
ที่จะรักษาเกียรติได้เพราะว่าเงินไม่มี มันยากจนนะครับก็เลยต้องหนีไปอยู่ทางภาคเหนือ
จะไปยากจนยังไงก็ไม่มีใครว่าอะไรได้
ผมก็เลยไปเกิดที่เมืองแพร่นะครับ ได้เข้าเรียนชั้นประถมที่โรงเรียนสตรีประจำาจังหวัด
คือโรงเรียนนารีรัตน์ ประถม ๑ ถึงประถม ๓ แต่ก่อนนี้โรงเรียนประจำาจังหวัดชายยังไม่มี
ชั้นประถม ก็เลยต้องไปเข้าโรงเรียนสตรีก่อน ครูใหญ่เขาบอกให้นักเรียนสตรีทั้งหลายดูอย่าง
เด็กชายประเสริฐ ณ นคร ซึ่งเป็นผู้ที่เรียบร้อยที่สุดในโรงเรียน ให้ผู้หญิงดูตัวอย่างเพราะว่าผม
เดินก็เหมือนผ้าพับไว้ แต่ผู้หญิงนี่ก็ปีนต้นไม้อะไรกันมากมาย ผมเองนั้นอยู่ที่บ้านเดินกระดาน
เสียงดังก็ไม่ได้ จะถูกเคาะตาตุ่ม แกว่งแขนก็บอกแขนจะหลุดไม่ให้แกว่ง เพราะฉะนั้นผมก็จะ
ต้องเดินเหมือนผ้าพับไว้ ก็เลยเป็นตัวอย่างของนักเรียนสตรีประจำาจังหวัด จนกระทั่งจบมัธยม ๖
ที่โรงเรียนพิริยาลัย จังหวัดแพร่ เมื่ออยู่ชั้นมัธยมปีที่ ๑ ก็เป็นมาลาเรีย ตัวแข็งไปครึ่งซีก
หมอฝรั่งก็ไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง แต่หมอไทยเอาดีงูแทงเข้าไปในทางทวารหนัก ทำาให้อุจจาระถ่าย
ออกมาได้ก็เลยที่ตัวแข็งไปครึ่งตัวก็กลับคืนดีมา ก็กลับต้องมาหัดเดินใหม่อะไรต่อมิอะไร
ออกมารู้สึกว่าโลกมันกว้างขวางเหลือเกิน
*จาก ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ๒๕๕๘. ภาษา - จารึก
ฉบับที่ ๑๓. นนทบุรี: หจก. เชนปริ้นติ้ง
49
