Page 59 -
P. 59

โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์


          48       Humanities Journal Vol.21, No.1 (January-June 2014)

                ๏ เพียงพญาเหมราชเหิรจร     เปรียบดังหงส์เหมราชมีหมู่หงส์ห้อม
                ประดับด้วยนิกร             ล้อมเป็นบริวาร...”
                หมู่หงสห้อมระเห็จมา                (กรมศิลปากร, 2547: 211)
                (กรมศิลปากร, 2503: 19)

          4     ๏ ตระบัดดลด้วยนุภาว์       “...มหาบุณจึงมีวาจาร้องถามว่า ท่าน
                พระพิชิตมา-                จะไปสู่ประเทศที่ใด...”
                รอนุเคราะห์มหาบุณ                  (กรมศิลปากร, 2547: 201)
                (กรมศิลปากร, 2503: 19)
          5-7   ๏ ว่าพระจักเสด็จไปกล       “สจฺจพนฺธภิกฺขุโน วันนั้นสัจจ
                                                       ั
                ใดข้าเคยยล                 พันธภิกขุได้ฟงพระพุทธฎีกาว่า
                ที่นี้จะเปล่าเปลี่ยวใจ     พระพุทธองค์จะเสด็จไปจาก

                ๏ เคยสดับรสธรรม์อันไพ-     ประเทศที่นั้น ความอาลัยต่อพระ
                เราะห์เริ่มนี้ใคร          เดชพระคุณนั้นมากมายหนักหนา
                จะอนุเคราะห์ห่อนมี         ว่า อนิจจาเอ๋ย ครั้งนี้น่าที่จะเศร้า
                ๏ เคยเคารพทุกนาที          อกเศร้าใจเสียจริงแล้ว เพราะด้วย
                นี้จักอัญชลี               พระทูลกระหม่อมแก้วจะจากไป
                ลอองก็ล่วงลับตา            แล้ว ในครั้งนี้น่าที่จะได้เห็นใคร

                ๏ ขอจงโปรดปรานีรา          เล่าเหมือนพระพุทธองค์เจ้าหา
                รอยพุทธบาทา                มิได้ พระพุทธองค์เจ้านี้สิเป็นที่
                ประดิษฐ์สถิตย์ในสถาน       ไหว้สักการบูชาแห่งฝูงชนานิกร
                ๏ หวังไว้อภิวาทน์สักการ    ราษฎรแลประชาชนบุรุษแลสตรี
                ทุกทิวาวาร                 ครานี้กระหม่อมฉันจะอนาถาหามี
                บยลพระองค์ต่างองค์         ที่ พึ่ ง พ า อ า ศั ย มิ ไ ด้ แ ล้ ว
                ๏ สมเด็จสุคตก็ทรง          พระพุทธเจ้าข้า สะถ้าพระองค์ทรง
                การุญโดยจง                 พระกรุณากระหม่อมฉันผู้ชื่อว่า

                แก่สัจพันธภักดี            สัจจพันธภิกขุแล้ว กระหม่อมฉัน
                ๏ จึ่งเหยียบวรบาทมุนี      จะขออาราธนาพระพุทธองค์จง
                ยังยอดศีขรี
   54   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64