Page 110 -
P. 110
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ข้อดีของทางเลือกนี้ คือสามารถเสนอระดับของการชดเชยได้หลายระดับซึ่งมีค่าเบี้ยประกันที่แตกต่าง
กันไปท าให้เกษตรกรมีทางเลือกมากขึ้น เกษตรกรที่ต้องการราคาประกันที่สูงจะเสียค่าเบี้ยประกันที่แพง
ในขณะที่เกษตรกรที่เลือกราคาประกันที่ต่ าก็จะเสียค่าเบี้ยประกันต่ า จึงท าให้เกษตรกรสามารถเลือกซื้อการ
ประกันที่เหมาะสมกับตนเองได้ อีกทั้งเกษตรกรยังมีโอกาสได้รับประโยชน์ (หลังจากหักค่าเบี้ยประกันที่จ่าย)
หากราคายางในอนาคตสูงขึ้นด้วย (ซึ่งต่างจากสัญญา Forward) นอกจากนั้น การประกันไม่มีความเสี่ยง
ทางด้าน Counterparty Risk ขององค์กรกลาง เนื่องจากเกษตรกรได้จ่ายค่าเบี้ยประกันก่อนแล้วเมื่อซื้อ
ประกัน (Upfront Payment)
ส าหรับการบริหารความเสี่ยงหลังจากที่องค์กรกลางขายประกัน สามารถท าได้หลายวิธีด้วยกันตั้งแต่
การท า Reinsurance กับผู้รับประกันภัยต่อ (Reinsurer) แต่วิธีนี้มักมีต้นทุนที่สูงท าให้ค่าเบี้ยประกันที่
เกษตรกรจ่ายแพง หรือองค์กรกลางอาจจะเลือกบริหารความเสี่ยงโดยซื้อขายยางและ/หรือการใช้ตลาดซื้อขาย
ยางพาราล่วงหน้า TFEX ตลาดล่วงหน้าในต่างประเทศ (SICOM, TOCOM หรือ SHFE) วิธีนี้น่าจะมีต้นทุนที่ต่ า
กว่าเพราะไม่ต้องจ่ายค่าบริการให้แก่ผู้รับประกันภัยต่อ ซึ่งโดยหลักการแล้วภาครัฐควรรับภาระในบริหารความ
เสี่ยงนี้ไม่ใช่ปล่อยให้เกษตรกรรายย่อยบริหารความเสี่ยงด้วยตนเองหรือผลักภาระค่าเบี้ยประกันที่สูงจาก
ค่าบริการที่ผู้รับประกันภัยต่อคิดให้กับเกษตรกร อย่างไรก็ตามต้องค านึงถึงความสามารถในการจัดการความ
เสี่ยงองค์กรกลาง และประเด็นข้อจ ากัดทางด้านกฎหมายที่เกี่ยวข้อง การขายประกันความเสี่ยงทางด้านราคา
สามารถสรุปดังแผนภาพที่ 8.2
แผนภาพที่ 8.2 แนวทางการป้องกันความเสี่ยงโดยใช้การประกันความเสี่ยงทางด้านราคา (Put Option)
วันซื้อประกัน รัฐอาจ Subsidize ค่าเบี้ยประกัน
Reinsurer
ค่าเบี้ยประกัน
องค์กรกลางของรัฐ TFEX
SICOM
TOCOM
สัญญาประกันราคา บริหารความเสี่ยง (Hedging) SHFE
ด้วยตนเอง หรือ Reinsurance
วันครบก าหนด
TFEX
องค์กรกลางของรัฐ SICOM
Max (0, ราคาประกัน - S) กรณีบริหารความเสี่ยง (Hedging) TOCOM
SHFE
โดย S คือราคายางเฉลี่ย ด้วยตนเอง
97
