Page 139 -
P. 139

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

                                                                                                      133


                        สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :

                               เกิดจากเชื้อรา  Phomopsis   anonacearum   นํ้าและลมจะนําสปอร์ซึ่งอยู่ในตุ่มนูน
               pycnidium  สีดํา  ดังกล่าวไปแพร่ระบาด ไปเข้าทําลายได้อีก

                        การป้องกันและกําจัด :

                               พ่นด้วยสารเคมี เช่น แคปแทน 50 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร ให้ทั่วในระยะติดผล หรือใช้เบโน

               มิล 10 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร พ่นแทนก็ได้


               4. โรคผลร่วง

                        ลักษณะอาการ :

                               โดยทั่วไปผลจะเริ่มติดในช่วงต้นหรือกลางฤดูฝน ซึ่งเป็นระยะที่กําลังมีความชุ่มชื้นสูง

               เป็นระยะที่เหมาะสมต่อการแพร่ระบาดของเชื้อสาเหตุของโรคมาก เชื้อราจะปลิวไปตกบนแผลอ่อน แล้ว
               งอกเข้าทําลายผลที่อยู่ใกล้ระดับผิวจะเป็นโรคนี้มาก โดยผลเกิดเป็นแผลชํ้า สีม่วง แล้วขยายการทําลายเน่า

               ไปหมดทั้งผลอย่างรวดเร็ว เนื้อเยื่อภายในของผลจะอ่อนนุ่มเป็นสีนํ้าตาลและเกิดเป็นโรคกับผลจนถึงระยะ

               เก็บเกี่ยว การเป็นโรคของผลจะเกิดเป็นแผลเน่า ทําให้ร่วงหล่นไปก่อนกําหนด ถ้าผลที่ยังอ่อนก็แห้งเป็นสีดํา

               ทั้งหมด
                        สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :

                               เกิดจากเชื้อรา  Phytophothora   palmivora   ส่วนใหญ่เชื้อราจะอยู่ในดินบริเวณโคนต้น

               แล้วนํ้าฝนจะชะเชื้อราลอยขึ้นไปเข้าทําลาย นอกจากนี้ลมยังเป็นส่วนหนึ่งของการแพร่ระบาดเช่นเดียวกับ
               แมลงเป็นพาหะนําสปอร์เชื้อราไปสู่ต้นอื่นได้

                        การป้องกันและกําจัด :

                               พ่นด้วยสารเคมี เช่น เมทาแลกซิล 20 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร หรือฟอเซทธิล เอแอล 80 กรัม
               ต่อนํ้า 20 ลิตร



               5. โรคมัมมี่

                        ลักษณะอาการ :

                               โรคมัมมี่ ก็คือผลจะเน่าแห้ง แข็งเป็นสีดําทั้งผล ซึ่งรูปร่างของผลก็ยังเหมือนปกติและ
               ส่วนใหญ่ก็ยังติดกับขั้วอยู่บนต้น จะหล่นลงสู่พื้นดินก็มีบ้างแต่เป็นส่วนน้อย ในระยะแรกของการเกิดโรค

               คือเกิดเป็นจุดสีม่วงดําแล้วขยายการทําลายมากขึ้น แผลแห้ง และแข็ง แตกออกตามร่องของผลอย่างเห็นได้

               ชัด ในระยะนี้เปลือกจะมีลักษณะหยุ่นเหมือนไม้คอร์ก เนื้อเยื่อภายในของผลจะเน่าเป็นสีนํ้าตาล แต่ไม่เละ

               จะหยุ่นเหมือนที่เปลือกดังกล่าว บนเปลือกของผลที่เป็นโรคจะมีตุ่มนูนสีนํ้าตาลดํา ขนาดเท่าหัวเข็มหมุด
               ของเชื้อราเกิดอยู่ทั่วไป ซึ่งภายในเป็นที่เกิดของสปอร์
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144