Page 10 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

บทที่ 2

ทบทวนงานวิจัยที่เกี่ยวของ

ในประเทศกําลังพัฒนานั้น เปนที่ยอมรับกันทั่วไปวาที่ดินเปนสินทรัพยและปจจัยการผลิตทาง
การเกษตรที่สําคัญตอครัวเรือน โดยเฉพาะอยางยิ่งครัวเรือนในเขตชนบท นอกจากนี้ พบวาลักษณะการ

ถือครอง การไดมา ตลอดจนการซื้อขายแลกเปลี่ยนที่ดินของครัวเรือนลวนมีบทบาทตอประสิทธิภาพการ

ผลิต ความเทาเทียมในการถือครองที่ดิน ตลอดจนการเติบโตทางเศรษฐกิจ (Jin and Jayne, 2013) เมื่อ
เกษตรกรมีกรรมสิทธิ์ที่ดินอยางถาวร ตลาดการซื้อขายและเชาที่ดินจะเติบโตเนื่องจากเกษตรกรสามารถ

ทําการซื้อขายหรือใหเชาที่ดินที่ตนเปนเจาของไดอยางอิสระ และตลาดการเชาที่ดินนี้เองที่เปนกลไกสําคัญ

ตอการพัฒนาเศรษฐกิจครัวเรือนโดยเฉพาะครัวเรือนขนาดเล็กที่มีพื้นที่ทํากินนอย (Deininger and Jin,
2008a; Holden et al. 2009; Otsuka, and Place, 2009) ดังนั้นจึงเปนที่นาสนใจวามีปจจัยใดบางที่

สงผลตอการตัดสินใจเชาหรือใหเชาที่ดินของเกษตรกร รวมถึงบทบาทของตลาดที่ดินตอการลดความไม

เทาเทียมในการถือครองที่ดิน ประสิทธิภาพการผลิต และตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจของครัวเรือน คําตอบตอ
คําถามดังกลาวขึ้นอยูกับวากลไกของตลาดปจจัจยการผลิตอื่นๆ ทํางานไดสมบูรณแคไหน หากตลาด

เหลานี้มีการบิดเบือน ก็ยอมจะสงผลกระทบตอการตัดสินใจของเกษตรกรในตลาดเชาที่ดิน

ในบริบทของประเทศกําลังพัฒนานั้น พบวา จํานวนที่ดินที่ถือครองไมสงผลกระทบตอ

ประสิทธิภาพการผลิตและความเทาเทียมหากตลาดปจจัยการผลิตอื่นๆ ที่เกี่ยวของสามารถขับเคลื่อนได

อยางความสมบูรณและเทคโนโลยีการผลิตเปนแบบผลตอบแทนคงที่ (Constant-returns-to-scale
production technology) (Feder 1985; Bardhan and Urdy 1999) ในกรณีดังกลาว สัดสวนแรงงาน

ตอพื้นที่เพาะปลูก ผลผลิตตอไร และผลผลิตตอหนวยการใชแรงงาน จะเทากันแมกระทั่งในกรณีที่ไมมี

ตลาดการเชาซื้อที่ดิน แตในความเปนจริงพบวาทั้งตลาดแรงงานและตลาดปจจัยการผลิตอื่นๆ
นอกเหนือจากที่ดินไมสามารถขับเคลื่อนไดอยางสมบูรณ (De Janvry, Fafchamps, and Sadoulet

1991) เมื่อตลาดแรงงานที่ไมสมบูรณครัวเรือนจะใชแรงงานในครัวเรือนมากกวาแรงงานจางเพื่อหลีกเลี่ยง

ปญหาอันเกิดจากการที่นายจางและลูกจางมีแรงจูงใจในการทํางานที่แตกตางกัน (principle-agent
problem) ที่เปนเชนนี้เพราะแรงงานจางมีแรงจูงใจที่จะตั้งใจทํางานนอยกวาแรงงานในครัวเรือนและการ

ควบคุมดูแลแรงงานจางโดยนายจางทําไดยากหรือมีคาใชจายสูง (Eswaran and Kotwol1985;

Binswanger and Rosenzweig1986) ในกรณีดังกลาวเกษตรกรรายยอยจึงมีประสิทธิภาพในการผลิต
มากกวาเกษตรกรรายใหญซึ่งสอดคลองกับหลักการที่เปนที่ยอมรับกันทั่วไปวาประสิทธิภาพในการผลิตกับ

ขนาดฟารมมีความสัมพันธแบบผกผันหากตลาดปจจัยการผลิตอื่นไมสมบูรณ (Bardhan1973; Berry and

Cline 1979; Carter 1984;Gavian and Fafchamps1996)

2-1