Page 44 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

40

4.3.4 แบบจําลองโพลารอน ไฮบริด ดีเอ็นเอ (Polaron hybrid DNA model) Whitehouse

(Whitehouse, 1965; Whitehouse and Hastings, 1965) เปนผูเสนอแบบจําลองนี้ ซึ่งจะอธิบายโดยอาศัย

แผนภาพที่ไดแสดงไวในรูปที่ 4.5 แผนภาพนี้แสดงการเกิดครอสซิงโอเวอรระหวางโครมาติด 2 เสน

เทานั้นจากทั้งหมด 4 เสน ในรูป 4.5 A แสดงโครมาติดที่มิใชพี่นองกัน 2 เสน แตละเสนประกอบดวย
ดีเอ็นเอเกลียวคู 1 สาย เสนในแนวนอนแทนเสนสายโพลีนิวคลีโอไทดโดยมีลูกศรเปนตัวชี้ทิศทาง

แกนหลักของน้ําตาลกับฟอสเฟตและเปนตัวกําหนดความยาวของโพลารอน (polaron) โพลารอน คือ

หนวยของโครโมโซมที่ถูกแบงออกเปนจุดลิงเกจ (linkage point) ซึ่งเปนจุดเริ่มตนที่เกิดครอสซิงโอ
เวอร เสนสั้นในแนวตั้งแทนพันธะไฮโดรเจนระหวางเบสของคูสายโพลีนิวคลีโอไทด รูป B แสดงการ

แตกหักที่ปลายขางหนึ่งของสายโพลีนิวคลีโอไทดของโครมาติดทั้งสองที่มิใชพี่นองกัน โดยสายโพลี

นิวคลีโอไทดที่แตกหักจะแยกตัวออกจากโพลีนิวคลีโอไทดสายเดิม โพลีนิวคลีโอไทดสายเดิมจึง

สรางโพลีนิวคลีโอไทดสายใหม (รูป C) เมื่อสรางเสร็จโพลีนิวคลีโอไทดสายใหมจะแยกตัวออกจาก
โพลีนิวคลีโอไทดสายเดิมอีก (รูป D) ตอจากนั้นโพลีนิวคลีโอไทดสายเดิมที่แตกหักจะจับคูกับโพลี นิ

วคลีโอไทดสายใหมเปนโพลีนิวคลีโอไทดสายผสม เพื่อสรางดีเอ็นเอเกลียวคูสายใหม (รูป E) ชองวาง

ระหวางโพลีนิวคลีโอไทดสายเดิมกับสายใหมจะถูกเติมใหเต็มโดยชิ้นสวนนิวคลีโอไทดที่เปนคูกัน
(complementary) (รูป F) โพลีนิวคลีโอไทดสายเดิมที่ไมมีคูจะถูกยอยสลายสูญหายไป (รูป G, H) ซึ่ง

ครอสซิงโอเวอรจะเสร็จสิ้นลงในตอนนี้

รูปที่ 4.5 แผนภาพแบบจําลองโพลารอน ไฮบริด ดีเอ็นเอของการเกิดครอสซิงโอเวอร