Page 205 -
P. 205

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

                                                                                                         199



                 และมีการเว้นระยะก่อนเก็บเกี่ยว/เก็บเกี่ยวตามระยะเวลาที่ปลอดภัยจากสารเคมีตกค้าง ภาชนะ/สถานที่เก็บ

                 ผลผลิตมีความปลอดภัยจากการปนเปื้อน และมีการเก็บสารเคมีไว้ในที่ปลอดภัย แม้ว่าเกษตรกรจะมีการกําจัด
                 ทิ้งหรือทําลายภาชนะบรรจุสารเคมีสูง แต่วิธีการจํากัดโดยการขายเป็นวิธีที่ไม่ถูกต้อง


                     สําหรับการปฏิบัติของเกษตรกร     GAP  ที่ต้องทําความเข้าใจเพิ่มเติม คือ การจดบันทึก   ในเรื่อง  การ
                 ปฏิบัติงานในแต่ละแปลง   พันธุ์พริก การคลุกเมล็ด   การใช้สารเคมีในแปลงกล้า และแปลงปลูก   การใส่ปุ๋ ย

                 ประวัติแปลง ฯลฯ


                  กระบวนการในการตัดสินใจยอมรับการปลูกพริกระบบปลอดภัยของเกษตรกรผู้ปลูกแบบพริกทั่วไป
                 (Non-GAP)


                        ปัญหา

                        การปลูกพริกแบบทั่วไป พบว่าปัญหาที่เกษตรกรประสบอยู่ในระดับมากมีอยู่ 2 เรื่องคือ โรค-แมลง
                 และยังไม่มีวิธีการในการป้ องกันกําจัดที่เหมาะสม และราคาผลผลิตพริกที่ตกตํ่าไม่เป็นที่พอใจ   ไม่คุ้มทุน

                 ส่วนปัญหาที่เกษตรกรต้องใช้เงินลงทุนสูงในการซื้อปัจจัยการผลิต เช่น ปุ๋ ย  สารเคมี  ดินมีสภาพไม่เหมาะสม

                 (ดินเสื่อม)  ในการปลูกพริก  และผลผลิตไม่ได้คุณภาพ ไม่เป็นที่ต้องการของตลาด   เกษตรกรมองว่าไม่เป็น

                 ปัญหามากนัก  การที่จะให้เกษตรกรยอมรับการปลูกพริกระบบปลอดภัยนั้น ระบบการผลิตปลอดภัยจะต้อง
                 สามารถแก้ปัญหาเรื่องโรคและแมลง  และราคาผลผลิตที่ตกตํ่าได้  เกษตรกรก็อาจยอมรับการผลิตพริกระบบ

                 ปลอดภัย แต่ถ้าตราบใดที่ระบบนี้ยังแก้ปัญหาไม่ได้  เกษตรกรยังไม่ให้ความสําคัญในการที่ จะต้องเปลี่ยนมา

                 ทําระบบปลอดภัยให้ยุ่งยาก ในเมื่อยังมีปัญหาโรคและแมลง ราคาผลผลิตก็ยังตกตํ่าเหมือนเดิม

                        สถานะของบุคคล/ระบบสังคม


                        ในระบบสังคมของเกษตรกรผู้ปลูกพริกแบบทั่วไป  แม้ว่าหมู่บ้าน/ตําบลของเกษตรกรจะให้
                 ความสําคัญต่อการปลูกพริก  และเกษตรกรมองว่าตนเองเป็นคนที่มีความกระตือรือร้นในการหาความรู้/

                 เทคโนโลยีการผลิตพริกมาพัฒนาตนเองเสมอ  ตลอดจนเกษตรกรมีการร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่อ

                 ปัญหาต่างๆในการปลูกพริก  เพื่อหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาในทุกโอกาสอยู่ในระดับมาก แต่ในหมู่บ้าน/
                 ตําบลของเกษตรกรยังไม่มีการรวมกลุ่มเพื่อแก้ปัญหาการปลูกพริกในหมู่บ้าน/ตําบล  หรือมีกลุ่มผู้ผลิตพริก

                 ปลอดภัยอยู่น้อย ชี้ให้เห็นว่าระบบสังคมหมู่บ้าน/ตําบลของเกษตรกรขาดการรวมกลุ่มผู้ปลูกพริกซึ่งสะท้อน

                 จากคําให้สัมภาษณ์ของเกษตรกรที่ว่า “ต่างคนต่างทํา”

                        การเข้าถึงความรู้ในการปลูกพริกระบบปลอดภัย


                        เกษตรกรผู้ปลูกพริกแบบทั่วไป  มีการเข้าร่วมกิจกรรมการจัดการให้ความรู้ในการผลิตพริกปลอดภัย

                 ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเกษตรกรที่ประสบความสําเร็จในการผลิตพริกปลอดภัย    และสอบถามข้อมูล
                 เพิ่มเติมจากแหล่งวิชาการอยู่ในระดับน้อยที่สุด ซึ่งส่งผลการรับรู้ความรู้ในการผลิตพริกระบบปลอดภัยของ

                 เกษตรกร  เนื่องจากขาดการเข้าหาช่องทางที่จะได้รับความรู้
   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210