Page 148 -

ิ
ิ
ิ
์
ิ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกสด้านการเกษตร เฉลมพระเกียรตพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ื

2019; Garay et al. 2014) ซึ่งมีรายงานยืนยันวาการสรางเม็ดลิพิดในยีสตเกิดขึ้นระหวางชั้นเมมเบรน
ของเอนโดพลาสมิกเรทิคูลัม โดยการสังเคราะหไทรกลีเซอไรดที่บริเวณเมมเบรนชั้นนอกภายใน

เอนโดพลาซึมกอน จึงเริ่มมีการสังเคราะหที่ผนังชั้นในของเอนโดพลาซึม (Choudhary et al. 2015)

ทั้งนี้เนื่องจากไทรกลีเซอไรดเปนลิพิดที่ไมมีขั้วทำใหไมสามารถรวมเขากับชั้นฟอสฟอลิพิดซึงเปนเยื่อ
่
ของเอนโดพลาสมิกเรทิคูลัมได จนเกิดการสะสมไทรกลีเซอไรดระหวางชั้นของเยื่อและ

มีการยืดขยายของฟอสฟอลิพิดในลักษณะคลายเลนสนูนที่บริเวณดังกลาวและการเพิ่มขึ้นของ

โปรตีนซึ่งเปนเอนไซมที่เกี่ยวของกับการสังเคราะหลิพิด (Teixeira et al. 2018) การสังเคราะหลิพิด

อยางตอเนื่องทำใหขนาดของเมมเบรนบริเวณดังกลาวโปงนูน และยืดขยายออกไปทางดาน

ไซโทพลาซึมกระทั่งขยายขนาดจนถึง “ขนาดวิกฤต (critical size)” จนเกิดลักษณะของการแตกหนอ

และเม็ดลิพิดหลุดออกจากสวนของเอนโดพลาสมิกเรทิคูลัม ดังภาพที่ 5.6

บทที่ 5

ภาพที่ 5.6 แบบจำลองการสรางเม็ดลิพิด โดย (A) ฟอสฟอลิพิด (PL) หรือเอซิล-โคเอ รวมตัวกับ

ไดเอซิลกลีเซอรอล (DAG) ไดเปนไทรเอซิลกลีเซอรอล (TAG) ซึ่งเปนกลุมของลิพิดที่ไมมีขั้วและ

สะสมอยูภายในชั้นของเยื่อ (B) การสังเคราะหลิพิดที่บริเวณดังกลาวนำไปสูลักษณะการนูนออกของ

เมมเบรน (C) ซึ่งยังคงยึดติดกับเอนโดพลาสมิกเรทิคูลัมโดยการยืดขยายออกของฟอสฟอลิพิดและ

เกิดเปนหนอของเม็ดลิพิดที่มีขนาดใหญขึ้น (D) เม็ดลิพิดขยายขนาดจนถึงขนาดวิกฤต และหลุดออก

จากเมมเบรนของเอนโดพลาสมิกเรทิคูลัม

ที่มา: ดัดแปลงจาก Athenstaedt (2019)

การประยุกตใชยีสตเพื่อการเกษตรและอุตสาหกรรมยุคใหม 139