Page 133 -
P. 133
ิ
ื
ั
ิ
ิ
ุ
โครงการหนังสออเล็กทรอนกส เฉลมพระเกียรตสมเด็จพระเทพรตนราชสดาฯ สยามบรมราชกุมาร ี
ิ
์
กนกพร นุ่มทอง
พระราชทานป้ายทองและซิ่นฝูให้ปาไป่ต้าเตี้ยนเซวียนเว่ยซือ (เขตปกครองปาไป่ต้าเตี้ยน)
อย่างละหนึ่ง ป้ายและ (ซิ่น) ฝูเดิมที่เคยพระราชทานให้นั้นถูกทหารโจรแคว้นเสียนหลัว
(สยาม) เผาท าลาย
ปีที่ 17 แห่งรัชศกเฉิงฮว่า (ค.ศ.1481 / พ.ศ.2024) หลีเฮ่าแห่งอานหนานตีลาวแตก ส่งพระ
ราชโองการเท็จไปยังเชอหลี่ (สิบสองปันนา) นัดให้รวมพลกันโจมตีปาไป่ (แปดร้อย) จู่ๆ ก็มี
ู
ทหารตายกะทันหันหลายพันคน เล่าลือกันว่าถกฟ้าผ่า ปาไป่ (แปดร้อย) จึงส่งทหารไปดักทาง
กลับ โจมตีฆ่าตายไปหมื่นเศษ เจียว (เวียดนาม) แพ้กลับ ข้าหลวงเตาหล่านน่ารายงานมา มู่
ฉงผู้เป็นเฉียนกั๋วกงกราบทูลว่า “หล่านน่าสามารถปกปักรักษาราษฎร โจมตีโจรเจียว
(เวียดนาม) จนพ่ายแพ้ ช่วยลาวไว้ได้ ชาวเจียว (เวียดนาม) เคยใช้ราชโองการเท็จล่อลวงปาไป่
(แปดร้อย) ปาไป่ (แปดร้อย) ท าลายพระราชโองการ ให้ชางเหยียบเสีย ขอทรงพระราชทาน
้
รางวัลสดุดีในความจงรักภักดีและครรลองธรรม” ฮ่องเต้บัญชาให้มณฑลยูนนานมอบเงนร้อย
ิ
ต าลึง ไฉ่ปี้ (ผ้า) สี่ส ารับเป็นรางวัล” ปีที่ 20 (ค.ศ.1484 / พ.ศ.2027) เตาหล่านน่าส่งคนมา
ถวายบรรณาการ ขุนนางผู้รักษายูนนานกราบทูลว่า “แม้ทัพเจียว (เวียดนาม) จะถอยทัพ ก็
พึงให้ป่าไป่ (แปดร้อย) แต่ละกลุ่มตระเตรียมทหารไว้ป้องกัน” ปีที่ 2 แห่งรัชศกหงจื้อ (ค.ศ.
1489 / พ.ศ.2032) เตาเจิ่งไล่หลานของเตาหล่านน่าถวายบรรณาการเป็นของพื้นเมือง ขอ
สืบต าแหน่งจากปู่ กระทรวงกลาโหมกราบทูลว่า “ปาไป่ห่างไกลจากยูนนาน เป็นดินแดนพิษ
ื้
ร้อนชน พึงอนุมัติให้สืบต าแหน่งโดยเว้นการตรวจสอบ” โปรดให้เป็นไปตามนั้น ทั้ง
พระราชทานหมวกและสายรัดเอว
พื้นที่ของอาณาจักรนี้ทางตะวันออกไปถึงเชอหลี่ (สิบสองปันนา) ทางใต้ไปถึงปัวเล่อ ทาง
ตะวันตกไปถึงต้ากู๋หล่า ประชิดกับพม่า ทางเหนือถึงเมิ่งเกิ้น เดินทางจากด่านเหยากวนไปทาง
ตะวันออกเฉียงใต้ 50 เฉิงจักถึง เป็นที่ราบหลายพันลี้ มีเขาหนานเก๋อล่า ข้างล่างเป็นแม่น้ า
ด้านใต้คือปาไป่ (แปดร้อย) ทางเหนือเป็นเชอหลี่ (สิบสองปันนา) ฝักใฝ่พุทธศาสนาไม่ชอบฆ่า
106
