Page 37 -
P. 37

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว





                    3. เริ่มด�าเนินงานทุกขั้นตอนตามแผนการจัดการที่วางไว้ ตั้งแต่ก่อนปลูกพืช โดยการน�ากลยุทธ์
              การจัดการโรคพืชทั้ง 3 ข้อที่กล่าวมาข้างต้น คือ
                      1. การลดปริมาณเชื้อสาเหตุโรคในระยะเริ่มแรก

                      2. การลดอัตราการติดเชื้อหรือการเข้าท�าลายของเชื้อสาเหตุโรค
                      3. การลดช่วงเวลาของการระบาด

                    ซึ่งแต่ละกลยุทธ์ประกอบด้วยยุทธวิธีในการควบคุมโรคตามหลักการควบคุมโรคพืช ดังนั้นการจัดการโรคพืช
              ที่ดีต้องเลือกวิธีการที่เหมาะสมมาประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับพืชและสภาพแวดล้อมของพื้นที่ที่ต้องการจัดการโรคพืช
                    4. ส�ารวจโรคอย่างสม�่าเสมอ เมื่อพืชเริ่มงอกจนพืชเจริญเติบโตให้ผลผลิตและเก็บเกี่ยวได้ การส�ารวจนี้

              ต้องเริ่มท�าตั้งแต่พืชยังอายุน้อย โดยท�าการส�ารวจเปรียบเทียบกับลักษณะอาการของโรคพืชดังข้อมูลที่ได้
              รวบรวมไว้อย่างสม�่าเสมอ

                    5. เมื่อพบอาการผิดปกติ ต้องตรวจดูตามวิธีการทางโรคพืช นั่นคือการวินิจฉัยโรคพืช เป็นการ
              วิเคราะห์หาสาเหตุของโรค เพื่อให้ทราบชื่อ และชนิดของเชื้อโรค ปริมาณ การระบาด รวมถึงความเสียหาย
              ที่เกิดขึ้นกับพืช เพื่อเป็นแนวทางในการควบคุมโรค ขั้นตอนนี้เป็นอีกขั้นตอนหนึ่งที่ส�าคัญมาก เนื่องจากการ

              วินิจฉัยโรคที่ถูกต้องเป็นการน�ามาซึ่งความส�าเร็จในการจัดการโรค แต่หากการวินิจฉัยเกิดการผิดพลาดและ
              วินิจฉัยผิด นั่นหมายความว่าเราอาจหาวิธีการควบคุมโรคพืชไม่ตรงตามสาเหตุ แก้ปัญหาไม่ได้ เสียเวลา แรงงาน

              และสารเคมีป้องกันก�าจัดโดยเปล่าประโยชน์ หลังจากท�าการวินิจฉัยโรคแล้วต้องท�าการประเมินความเสียหาย
              ก่อนตัดสินใจด�าเนินการ เพื่อการตัดสินใจที่ถูกต้อง
                    6. ตัดสินใจด�าเนินการ ขั้นตอนนี้เป็นส่วนที่มีความส�าคัญมากที่สุด เนื่องจากการตัดสินใจที่ผิดพลาด

              น�ามาซึ่งการเสียเวลา แรงงาน ค่าใช้จ่าย ตลอดจนเกิดความเสียหายกับสภาพแวดล้อมหรือระบบนิเวศน์เกษตรได้
              การตัดสินใจเลือกวิธีการที่เหมาะสมใด ๆ ในการควบคุมโรคพืชนั้น เกษตรกรต้องรวบรวมข้อมูลต่าง ๆ ที่ช่วยใน

              การตัดสินใจ เช่น ข้อมูลเกี่ยวกับพืช โรคพืช ระดับเศรษฐกิจ และสภาพแวดล้อม เพื่อการตัดสินใจที่ถูกต้อง
                    ระดับเศรษฐกิจ (Economic Threshold, ET) เป็นระดับของประชากรศัตรูพืชที่ต้องด�าเนินการควบคุม
              เพื่อไม่ให้ปริมาณศัตรูพืชเพิ่มมากขึ้นจนถึงระดับความเสียหายทางเศรษฐกิจ ซึ่งระดับเศรษฐกิจหมายถึง

              ระดับประชากรศัตรูพืชที่เมื่อลงทุนท�าการควบคุมไปแล้วจะให้ผลตอบแทนสูงที่สุด (สุรเชษฐ์และคณะ 2543)
              การควบคุมโรคพืชมีหลายวิธี เช่น การควบคุมโรคพืชโดยวิธีเขตกรรม ชีววิธี การใช้พันธุ์ต้านทาน การใช้วิธีทาง

              กายภาพหรือทางฟิสิกส์ และการควบคุมโรคพืชด้วยสารเคมี เป็นต้น
                    7. การประเมินผลทั้งระบบ ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนหลังสุดของระบบการจัดการโรคพืช ในการประเมิน
              การท�างานทั้งหมดว่า การน�าระบบการจัดการโรคพืชเข้ามาใช้นั้นมีความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจหรือไม่ และ

              สามารถลดการระบาดของโรคพืชได้มากน้อยเพียงใด



              ข้อดีและข้อเสียของการจัดการโรคพืช
                    ข้อดี
                    1. เป็นการท�างานที่มีระบบ มีขั้นตอนและมีความต่อเนื่อง

                    2. ช่วยลดต้นทุนการผลิตโดยเฉพาะเรื่องสารเคมี
                    3. ช่วยรักษาสภาพแวดล้อมมิให้เสื่อมโทรมไปมากกว่าเดิม

                    4. ลดพิษภัยที่เกิดจากการใช้สารเคมี


        30           หลักการควบคุมโรคพืช
                Principles of Plant Disease Control
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42