Page 97 -
P. 97
โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
86 วารสารมนุษยศาสตร์
Banana Heart Summer เล่าเรื่องของสตรีชาวฟิลิปปินส์ชื่อ เนนิตา
(Nenita) ที่ได้เล่าเรื่องราวของตนเองในช่วงอายุ 12 ปี ขณะอาศัยอยู่กับครอบครัว
ในชุมชนแออัดริมถนนเรมีดิออส (Remedios) เนื้อหาส าคัญของนวนิยายเรื่องนี้คือ
ครอบครัว ความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูก ความยากจน ความรักและมิตรภาพใน
ชุมชน เรื่องราวทั้งหมดถูกร้อยรัดไว้ด้วยอาหารชนิดต่างๆ โดยมีตัวละครเด็ก
สาวเนนิตาเป็นศูนย์กลาง เนนิตาในวัยสิบสองขวบคือเด็กสาวผู้อาภัพและหิวโหย
ความหิวของเธอมิใช่ความหิวทางกายภาพแต่ยังเป็นความหิวทางด้านจิตใจ
เนนิตาต้องการความรักจากแม่ ต้องการใช้ชีวิตที่มีคุณค่าและมีความสุข เรื่องราว
จึงด าเนินไปตามเส้นทางการแสวงหาความสุขของเธอ ทั้งนี้ตัวละครอื่นๆ ในชุมชน
แออัดแห่งนี้ทั้งคนจนและคนรวยต่างก็แสวงหาสิ่งที่เรียกว่าความสุขนี้เช่นกัน
เบื้องหลังการบรรยายถึงอาหารแสนโอชะและความหิวโหยคือ เรื่องเล่าของผู้คนใน
ชุมชน คติความเชื่อในท้องถิ่น การฝ่าฝืนจารีต และวิธีในการแสวงหาความสุข
รวมถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์
ด้วยปัจจัยเหล่านี้ Banana Heart Summer จึงเป็นนวนิยายที่ถ่ายทอด
รายละเอียดของวิถีชีวิตชาวฟิลิปปินส์โดยเฉพาะสตรีได้อย่างชัดเจน การที่นวนิยาย
เรื่องนี้ใช้อาหารเป็นโครงเรื่องส าคัญและเป็นชื่อบท แสดงให้เห็นความส าคัญของ
อาหารในฐานะเครื่องหล่อเลี้ยงทางกายและใจของมนุษย์ ดังค าโปรยของหนังสือ
ที่ว่า “For those who love to love and eat. For those who long to love and
eat.” (Bobis, 2005: 1) “ส ำหรับผู้ที่รักจะรักและรับประทำนอำหำร และเช่นเดียวกัน
ส ำหรับผู้ที่ปรำรถนำรักและกำรรับประทำนอำหำร” อาหารได้ถูกน ามาใช้เป็น
เครื่องมือในการแสวงหาความสุขและเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครสตรีใน
ชุมชน บทความวิจัยเรื่องนี้จึงมุ่งศึกษาวิธีการแสวงหาความสุขของสตรีฟิลิปปินส์
และความทุกข์ที่สตรีต้องเผชิญในสังคมปิตาธิปไตย ผ่านกลวิธีการน าเสนอของ
ผู้แต่งที่ใช้อาหารเป็นโครงเรื่องส าคัญการใช้อาหารเป็นเนื้อหาส าคัญแสดงให้เห็น
ลักษณะในการสร้างงานเขียนของนักเขียนสตรีร่วมสมัยคือ การน าเรื่องใน
ชีวิตประจ าวันและหน้าที่ส าคัญของสตรีอย่างการประกอบอาหารมาเป็นเนื้อหาหลักเพื่อ
เป็นการตอกย้ าและแสดงความเป็น “งานเขียนของสตรี” ที่ชัดเจน ดังที่ เอเดรียนน์ ริช
