Page 122 -
P. 122
โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ปีที่ 19 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2555) 111
บทสรุป
นวนิยายของ เมอร์ลินดา โบบิส เป็นเสมือนจดหมายจากแม่ถึงลูกสาว
เรื่องราวของผู้หญิงที่ส่งต่อไปยังผู้หญิงรุ่นต่อไป สภาพชีวิต ความอดอยาก หิวโหย
การต่อสู้ของคนรุ่นแม่ นวนิยายเรื่องนี้ฉายให้เห็นภาพการใช้ชีวิตของผู้หญิงใน
ชุมชนเล็กๆแห่งหนึ่งในฟิลิปปินส์ที่ต้องสู้กับความหิวโหยทางร่างกายและความ
ขาดพร่องทางจิตใจ ความต้องการตอบสนองความต้องการของตนเองใน
ขณะเดียวกันก็ต้องการเป็นที่ยอมรับของครอบครัวและสังคม เบื้องหลังเมนูอาหาร
ที่ร้อยเรียงกันคือสภาพจิตใจของผู้หญิงและเหตุการณ์ต่างๆ ที่พวกเธอต้องเผชิญ
ลักษณะเด่นของนวนิยายเรื่องนี้คือการให้รายละเอียดกับเหตุการณ์ธรรมดาสามัญ
ในชีวิตผู้หญิงและถ่ายทอดผู้หญิงอย่างที่เป็น มิใช่ภาพอุดมคติ ผู้แต่งได้สร้าง
ตัวละครสตรีที่แหวกขนบจารีต อย่าง แม่ของเนนิตา บุตรสาวคหบดีที่หนีตาม
กรรมกรหนุ่ม มิลิง สาวโสดที่ได้ครองคู่จากการหนีตามกันไปกับเด็กหนุ่ม ไวโอเลต้า
หญิงสาวผู้เพียบพร้อมและสวยที่สุดในหมู่บ้านที่ลักลอบเป็นชู้กับสามีผู้อื่น แต่เป็น
ที่น่าสังเกตว่าผู้แต่งมิได้ให้สตรีอย่างมิลิงและไวโอเลต้าพบกับหายนะหรือได้รับ
การลงโทษแต่อย่างใด
การไม่ลงโทษตัวละครสตรีแหวกขนบเป็นลักษณะส าคัญประการหนึ่งของ
นักเขียนสตรีที่ต้องการสร้างตัวละครสตรีตามความเป็นจริง มิใช่สตรีในอุดมคติ
ตามความพึงพอใจของสังคมปิตาธิปไตย แม้สตรีเหล่านี้จะอยู่นอกการควบคุมและ
จัดระเบียบของสังคมแต่ผู้แต่งก็ทิ้งให้เป็นหน้าที่ของผู้อ่านที่จะพิจารณาว่าตัวละคร
เป็นอย่างไร ผู้แต่งมิได้พิพากษาตัวละครไปตามขนบของสังคม แต่ท้ายที่สุดแล้วผู้
แต่งได้แสดงให้เห็นว่า มิลิงไม่ได้ประสบชะตากรรมที่โหดร้ายแต่มีครอบครัวที่มี
ความสุข ไวโอเลต้าก็ได้แต่งงานกับคนที่พร้อมจะดูแลเธอ สตรีไม่ดีของชุมชนกลับ
มีชีวิตที่มีความสุขในขณะที่สตรีที่ปฏิบัติตามขนบอย่างเคร่งครัดอย่างนางอลาโน
เป็นแม่และเมียที่ดีกลับต้องเผชิญความทรยศของสามีอยู่เสมอ ชีวิตครอบครัวและ
ขนบจารีตคือความสุขของสตรีจริงหรือไม่คือสิ่งที่สตรีต้องทบทวน การเป็นสตรีใน
สังคมชายเป็นใหญ่แบบอาเซียน สตรีต้องหาหนทางสร้างสุขของตนเองให้พบและ
สร้างสมดุลทั้งกายและใจให้ตนเอง เพราะท้ายที่สุดแล้วบนเส้นทางของการแสวงหา