Page 86 -
P. 86

โครงการรวบรวมและจัดทําวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์





                     3.4.2 โครงสร้างการเน้นพยางค์ในบทร้อยแก้ว

                     ท�านองมคธ
                     ร้อยแก้วของบทสวดนั้นในวรรคหนึ่งๆ ไม่มีฉันทลักษณ์ ไม่บังคับจ�านวนค�าและต�าแหน่งของค�า

            ครุ ลหุ เหมือนร้อยกรอง เพราะฉะนั้นวรรคหนึ่งๆ จึงมีขอบเขตไม่เท่ากัน ในการสวดท�านองมคธจะมีช่วง
            หยุดเป็นระยะๆ แต่ในท�านองสังโยคจะสวดหมู่ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ โดยไม่มีช่วงหยุด

                                                                    P
                         /                                          |

                         W                                          W
                         |         /  /  /         /  /         /  |

                                                            
                        |     \  |  |  |  /  |  |  /  |  |

            พยางค์:      [กะ  ตา*  เม  รัก  ขา  กะ  ตา  เม  ปะ  ริต  ตา]   หยุด
                                                                       P
            เวลา(sec.)    |0.58|0.39|0.42|0.30|0.45|0.21|0.36|0.43|0.16|0.25|0.88 |  0.58|

            น�้าหนักพยางค์   -  |  |  |  |  -  |  |  -  |  |

                      ภาพที่ 10 โครงสร้างการเน้นพยางค์ในบทร้อยแก้วท�านองมคธ ตามการสวดจริง

                         W(2)                                       P(1)

                         |                                          |
            พยางค์:      [กะ  ตา  เม  รัก  ขา  กะ  ตา  เม  ปะ  ริต  ตา]    หยุด
                                                                       P
            เวลา(sec.)    |0.58|0.39|0.42|0.30|0.45|0.21|0.36|0.43|0.16|0.25|0.88 |  0.58|

                   ภาพที่ 11 โครงสร้างการเน้นพยางค์ในบทร้อยแก้วท�านองมคธ เฉพาะพยางค์เน้นส�าคัญ

                     จากภาพที่ 10 พบว่า ค�าครุ (โครงสร้าง cvv cvc cvvc) เป็นพยางค์เน้น และค�าลหุ (โครงสร้าง

            cv) เป็นพยางค์ไม่เน้นจริงตามน�้าหนักพยางค์ ยืนยันได้ด้วยค่าเวลาที่ออกเสียงจริง แต่ขณะเดียวกันก็พบ
            ความไม่สอดคล้อง คือ มีการสลับการเน้นพยางค์ (metathesis) (สังเกตจากที่ขีดเส้นใต้) ที่พยางค์แรก

            ของวรรค ซึ่ง “กะ” เป็นค�าลหุที่จะต้องเป็นพยางค์ไม่เน้น และเป็นองค์ประกอบของพยางค์เน้นทางขวา
            ได้กลายเป็นพยางค์เน้น ส่วนการเน้นพยางค์ระดับสูงขึ้นไปนั้น พบว่าในวรรคต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นค�าครุหรือ

            ลหุ หากอยู่ในต�าแหน่งซ้ายสุดของวรรค (ที่มีการสลับพยางค์) จะท�าให้กลายเป็นพยางค์เน้นระดับ 2 หาก
            อยู่ต�าแหน่งขวาสุดของวรรคจะเป็นพยางค์เน้นระดับ 1 แสดงว่า ในต�าแหน่งดังกล่าว จะเน้นพยางค์โดย

            อาศัยต�าแหน่งมากกว่าอาศัยน�้าหนักพยางค์ ดังภาพที่ 11





           78   วารสารมนุษยศาสตร์  ปีที่ 18 ฉบับที่ 1 พ.ศ. 2554
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91