Page 153 -
P. 153

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว






                       การตอบสนองของข้าวเมื่ออยู่ในดินเค็มมี 3 แนวทาง คือ
                       1) การสร้างภาวะธ�ารงดุล  (homeostasis)  ภายในพืช  ซึ่งมี  2  ส่วน  คือ  ภาวะธ�ารงดุลด้าน

            ไอออน (ion homeostasis) และภาวะธ�ารงดุลด้านออสโมซิส (osmotic homeostasis) หรือการปรับ
            ออสโมซิส (osmotic adjustment)
                       2) การควบคุมขอบเขตของความช�ารุดจากความเครียด (stress damage control) และการ

            ซ่อมแซม (repair) หรือการถอนพิษ (detoxicification) และ
                      3) การควบคุมการเจริญเติบโต (growth control)

                    ในภาวะที่ข้าวมีความเครียดเนื่องจากความเค็มนั้น ก่อนที่ข้าวจะตอบสนองใน 3 ประการข้างต้น
            ได้มีการส่งสัญญาณจากโปรตีนรับสัญญาณไปยังยีนที่เกี่ยวข้อง 3 แบบ คือ
                    1) สัญญาณด้านความเครียดเกี่ยวกับไอออนและด้านออสโมซิส (ionic and osmotic signaling)

            เพื่อเร่งรัดในการปรับสภาพของเซลล์ให้เกิดภาวะธ�ารงดุลโดยเร็ว สามารถรับมือกับความเครียดได้
                    2) สัญญาณเพื่อเร่งรัดการถอนพิษ (detoxicification) เพื่อควบคุมขอบเขตความเสียหายและ

            ฟื้นฟูให้หายจากการช�ารุด และ
                    3) สัญญาณให้เกิดการประสานอย่างพอเหมาะ ระหว่างการแบ่งเซลล์และขยายขนาดเซลล์ ให้
            สอดคล้องกับภาวะความเครียดจากเกลือ

                    การท�างานของระบบส่งสัญญาณในพืชที่มีความเครียดจากเกลือ  (salt)  หรือจากการขาดน�้า
            (drought) เกิดเมื่อรากพืชอยู่ในดินเค็มและมีความเครียดจากเกลือ (salt stress) ความเครียดในพืชมี 2

            แบบ คือ ความเครียดด้านไอออน คือ มีโซเดียมไอออนมาก (ionic stress) และความเครียดด้านออสโมซิส
            (osmotic stress) เนื่องจากความเต่ง (turgidity) ของเซลล์ลดลง โปรตีนรับสัญญาณที่เยื่อหุ้มเซลล์รับ
            สัญญาณนี้แล้วส่งสัญญาณไปยังยีนที่เกี่ยวข้อง 3 แบบ และสัญญาณทั้ง 3 แบบนี้น�าไปสู่การใช้กลไกต่างๆ

            เพื่อท�าให้พืชทนเค็มตามลักษณะของพืชนั้น (Zhu, 2002)
                    กลไกที่ข้าวใช้เพื่อลดความเสียหายจากเกลือ คือ การปรับตัวเป็นล�าดับดังนี้ คือ

                    1) ความแข็งแรงในระยะเป็นต้นกล้า (seedling vigor)
                       2) ควบคุมให้เกลือเข้าไปในเซลล์รากน้อยที่สุด
                    3) การจัดเก็บเกลือไว้ในระดับเซลล์ที่แตกต่างกัน (intra cellular compartmentation) และ

                    4) การขนส่ง (transport) และการจัดแก็บ (compartmentation) ในระดับต้นพืช
                    8.2.1 ความแข็งแรงในระยะเป็นต้นกล้า (seedling vigor)

                      ข้าวแต่ละพันธุ์มีอัตราการเจริญเติบโตต่างกัน  จึงแตกต่างกันด้านความสูง  ส�าหรับข้าวที่ได้
            พัฒนาพันธุ์ขึ้นมาใหม่มักมีลักษณะต้นเตี้ย  เพื่อให้มีดัชนีการเก็บเกี่ยวสูงขึ้นและมีการล้มน้อยลง  ในด้าน
            ความทนเค็มของข้าว ส่วนหนึ่งพิจารณาจากความสามารถของข้าวในการมีชีวิตรอดในดินที่มีความเค็มสูง

            ข้าวพื้นเมืองที่ทนเค็ม มักมีลักษณะล�าต้นสูง และความเค็มของดินมีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตน้อย




                    ดิน ธาตุอาหารและปุ๋ยข้าว                       ดินนาที่เป็นปัญหาต่อการปลูกข้าว  149
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158