Page 79 -
P. 79
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
73
เจริญเติบโตจึงเห็นเป็นคราบสีดํา เมื่อถึงฤดูแล้งคราบสีดํานี้จะหลุดไปเอง โดยธรรมชาติ แต่แมลงพวกปาก
ดูดดังกล่าวจะทําให้ดอกร่วงหล่นไป ทําให้ผลผลิตลดลงมาก ฉะนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้แมลงจึงเป็นตัวสําคัญที่
ทําความเสียหายมาก
การป้องกันและกําจัด :
ควรป้องกันกําจัดแมลงพวกปากดูด โดยพ่นสารฆ่าแมลงดังกล่าวเหล่านั้น เช่น คาร์บาริล
40 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร และควบคู่ด้วยสารป้องกันกําจัดเชื้อรา เช่น ไซฟลูธริน 40 ซีซีต่อนํ้า 20 ลิตร
2. โรคผลเน่า
ลักษณะอาการ :
โรคนี้จะเกิดในระยะหลังการเก็บเกี่ยวผลไปแล้ว เชื้อราสาเหตุของโรคจะเข้าทําลายผล
ผิวเปลือกผลจะเป็นสีนํ้าตาลดํา มักจะเกิดขึ้นเพียงด้านใดด้านหนึ่งของผลก่อน แล้วจะลุกลามเป็นไปทั่วทั้ง
ผล ทําให้ผิวเกิดมีลักษณะอาการดังกล่าว โดยทั่วไปมักจะมีของเหลวไหลออกมาอยู่บนเปลือกของผลนั้น
เมื่อปอกเปลือกของผลออกดูเนื้อเยื่อภายใน จะพบว่าเนื้อเยื่อของผลเปลี่ยนจากใสมาเป็นลักษณะขุ่นเหมือน
กระจกฝ้าอ่อนนุ่ม ฉํ่านํ้า มีกลิ่นเหม็นเปรี้ยว แพร่ระบาดลุกลามอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะทําให้ผลอื่น ๆ ที่อยู่
ใกล้เคียงเป็นโรคมีลักษณะอาการดังกล่าวอีก นับว่าเป็นโรคที่ร้ายแรงและเกิดผลเสียหายมาก
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
เกิดจากเชื้อรา Penicilium expansum Aspergilus niger Rhizopus nigricans สปอร์
ของเชื้อราเหล่านี้จะปลิวฟุ้งกระจายไปทั่วแล้วเข้าทําลายผลอื่น ๆ ต่อไป เมื่อได้รับความชื้นและอุณหภูมิ
พอเหมาะ
การป้องกันและกําจัด :
หลังการเก็บเกี่ยวผลมาแล้ว ควรพ่นด้วยสารเคมีทันที เช่น ไลโซล 5 เปอร์เซ็นต์ ผึ่งให้
แห้งก่อนที่จะเก็บในยุ้งฉาง หรือเรือนโรงเก็บเกี่ยวที่รอการขนส่งไปจําหน่ายต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อ
การส่งออกซึ่งอาจจะใช้คาร์เบนดาซิม 20 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร พ่นแทนก็ได้
3. โรคพุ่มไม้กวาด
ลักษณะอาการ :
ใบของลิ้นจี่ที่เจริญงอกออกมาจะมีขนาดเล็กเป็นเส้นยาว มีสีเขียวปนนํ้าตาลและออกมา
เป็นกลุ่มหรือเป็นกระจุก ทําให้มีลักษณะเหมือนรูปไม้กวาดจึงได้เรียกปรากฏการณ์เช่นนี้ว่า โรคพุ่มไม้กวาด
กลุ่มของใบหรือยอดที่เจริญออกมานั้น จะไม่สามารถเจริญมีใบใหญ่ขนาดปกติได้ บางครั้งช่อดอกที่เจริญ
ออกมา ก็จะมีดอกเกิดเป็นกลุ่มไม่ขยายหรือคลี่ออกดอกจะบานบ้าง แต่ก็เป็นส่วนน้อย ในที่สุดดอกก็ร่วง
