Page 29 -
P. 29
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
23
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
โรคนี้เกิดจากการทําลายของเชื้อรา Aspergillus niger สปอร์ของเชื้อราจะหลุดออกมา
โดยง่ายและฟุ้งกระจายไปทั่ว ฉะนั้นลมจึงเป็นพาหะที่สําคัญ
การป้องกันและกําจัด :
ผลมะม่วงก่อนเก็บควรพ่นด้วยสารเคมี เช่น เบโนมีล 10 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร และจุ่มสารเคมี
ดังกล่าวอีกครั้งหลังการเก็บเกี่ยว หรือจะใช้สารเคมีไธอะเบนดาโซล แทนก็ได้
24. โรคขั้วเน่าสีนํ้าตาล
ลักษณะอาการ :
โรคนี้โดยทั่วไปแล้วส่วนใหญ่ก็จะเกิดที่ขั้วของผลที่เจริญเต็มที่แล้ว โดยที่เชื้อราสาเหตุ
จะเข้าทําลายที่ขั้วที่เกิดลักษณะอาการเน่าเป็นสีนํ้าตาล ในระยะแรกจะสังเกตเห็นได้ยากมากเพราะจะเกิด
เป็นเพียงจุดเล็ก ๆ เท่านั้น เมื่อลักษณะอาการของโรครุนแรง ก็จะทําให้ขั้วเกิดเน่าโดยรอบ ซึ่งอาจจะลุกลาม
ไปเป็นทั้งขั้ว และที่โคนขั้วของผลก็จะเกิดเน่าเป็นสีนํ้าตาล และมีขอบแผลเป็นสีนํ้าตาลเข้ม แผลจะขยาย
ใหญ่เกิดเนื้อในเน่ามีลักษณะอ่อนนุ่ม ตรงผิวเปลือกของผลบริเวณที่เป็นโรคจะมีตุ่มนูนเล็ก ๆ เท่าปลายเข็ม
หมุดเกิดกระจายอยู่ทั่วไป ซึ่งตุ่มนูนดังกล่าวเป็นเชื้อราสาเหตุโรคภายในมีสปอร์เป็นจํานวนมาก
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
เกิดจากการทําลายของเชื้อรา Phomopsis mangiferae ถ้าตุ่มนูนแก่และแตกออกก็จะทํา
ให้สปอร์ที่อยู่ภายในนั้นแพร่ระบาดปลิวไปกับลมหรือไหลปนไปกับนํ้า
การป้องกันและกําจัด :
ผลมะม่วงในระยะใกล้แก่ ควรพ่นด้วยสารเคมี เช่น คาร์เบนดาซิม 15 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร
หรือใช้เบโนมิล แทนก็ได้
25. โรคใบจุดสีเทา
ลักษณะอาการ :
ในระยะแรกจะเกิดเป็นจุดสีดํา แล้วจุดจะขยายใหญ่มีขนาดโตขึ้น แต่จุดจะขยายออกไป
อยู่ในเขตจํากัดของเส้นใย ฉะนั้นแผลจึงมีลักษณะเป็นเหลี่ยมตามรูปของเส้นใยที่ตัดกันนั้นพื้นจะเกิดเป็นขุย
สีเทาคล้ายกํามะหยี่สีเทา เมื่อสัมผัสจะมีลักษณะพื้นผิวอ่อนนุ่มของเส้นใยเล็ก ๆ ของเชื้อราที่เจริญขึ้นมาอยู่
เต็ม โรคนี้มักจะพบว่าเกิดเป็นมากในเรือนเพาะชําที่วางกิ่งมะม่วงที่ทาบมาไว้ซึ่งเรียงกันอยู่อย่างหนาแน่น
และการถ่ายเทของอากาศไม่ดี จึงมีความชื้นในบริเวณนั้นค่อนข้างสูงลักษณะอาการของโรคจะทวีความ
รุนแรงมากยิ่งขึ้นอีก และเป็นไปอย่างรวดเร็วในที่สุดมะม่วงที่เป็นโรคจะเกิดมีอาการเป็นสีเหลืองที่ก้านใบก็
