Page 131 -
P. 131
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
125
14
สตรอเบอร์รี่
สตรอเบอร์รี่ (Fragaria virginiana F. chiloensis) เป็นพืชยืนต้นพุ่มเตี้ย สูงประมาณ 20 ซม.
พุ่มกว้าง 30-40 ซม. มีไหลเจริญเลื้อยไปบนผิวดินและเจริญขึ้นเป็นต้นใหม่ได้ ใบเป็นชุด 3 ใบย่อย ใบเป็น
แฉก ส่วนมากใบจะแผ่กางออกขนานไปกับผิวดิน ผลเมื่อสุกหรือแก่เต็มที่จะเป็นสีแดงสดเปลือกสาก
เหมือนผลสับปะรดอ่อน ผลค่อนข้างกลมขนาดประมาณ 1 นิ้ว โคนผลมนปลายผลจะแหลมคล้ายรูปหัวใจ
การปลูกโดยใช้ต้นอ่อนปลูกบนพื้นดินยกร่อง เจริญงอกงามได้ดีในดินที่มีความชื้นสูงในสภาพอากาศ
ค่อนข้างเย็น ปัจจุบันได้มีการส่งเสริมให้เกษตรกรชาวเขาปลูกกันทั่วไปในแถบจังหวัดเชียงใหม่ ลําปาง แพร่
น่าน แม่ฮ่องสอน และเชียงราย เพื่อปลูกทดแทนการปลูกฝิ่น ผลปรากฏว่าการปลูกสตรอเบอร์รี่ในประเทศ
ไทยให้ผลผลิตดี ทั้งปริมาณและคุณภาพเป็นที่นิยมของตลาดทั้งภายในและต่างประเทศ ในการปลูกสตรอ
เบอร์รี่นั้นก็มีโรคที่สําคัญ ซึ่งเกษตรกรก็ควรจะได้ทราบเพื่อจักได้ทําการป้องกันและกําจัดโรคให้ถูกต้อง อัน
จะเป็นผลดีต่อเกษตรกรชาวสวนสตรอเบอร์รี่มีดังนี้
1. โรคใบจุดสีขาว
ลักษณะอาการ :
ในระยะเริ่มแรกใบของสตรอเบอร์รี่นี้จะเกิดเป็นจุดเล็ก ๆ สีม่วงและจุดจะขยายเป็นแผล
ใหญ่ขึ้น ซึ่งถ้าแผลเกิดขึ้นกับใบแก่แผลจะเป็นสีนํ้าตาล ตรงกลางแผลจะแห้งเป็นสีขาว ขอบรอบนอก
แผลเป็นสีนํ้าตาลเข้ม แผลค่อนข้างกลม แต่ถ้าโรคเกิดกับใบที่ยังอ่อนอยู่ แผลดังกล่าวจะเป็นสีนํ้าตาลอ่อน
สําหรับแผลตรงกลางแห้งเป็นสีขาวจะมีขนาด 1-3 มม. ส่วนที่เป็นสีนํ้าตาลถัดออกมาจะมีเนื้อที่มากกว่า 1-2
เท่า ใบที่เป็นโรคอาจแห้งหมดทั้งใบ เมื่อโรคระบาดขั้นรุนแรงจะทําให้สตรอเบอร์รี่แห้งตายไปทั้งต้น
สาเหตุของโรคและการแพร่ระบาด :
เกิดจากเชื้อรา Mycosphaerella fragariae มีสปอร์ ascospore ในถุง ascus อยู่ใน
perithecia ซึ่งฝังอยู่ในเนื้อเยื่อของใบ นอกจากนี้เชื้อราดังกล่าวยังเปลี่ยนสภาพเป็นเชื้อรา Ramularia
fragariae มีสปอร์มากมาย นํ้าและลมเป็นพาหะที่สําคัญ
การป้องกันและกําจัด :
ต้นที่เป็นโรคมากควรขุดออกไปเผาไฟทําลายเสีย สําหรับต้นที่เป็นโรคน้อยก็พ่นด้วย
สารเคมี เช่น คอปเปอร์ออกซีคลอไรด์ 48 กรัมต่อนํ้า 20 ลิตร
