Page 62 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

34

เศรษฐกิจพอเพียงแบบพื้นฐาน ที่เนนความพอเพียงในระดับบุคคลและครอบครัวคือสมาชิกใน
ครอบครัวมีความเปนอยูในลักษณะที่สามารถพึ่งตนเองได สามารถสนองความตองการขั้นพื้นฐาน

ในปจจัยสี่ของตนเองและครอบครัวไดดําเนินชีวิตดวยการประหยัดและลดคาใชจายที่ไมจําเปน จน
สามารถดํารงชีวิตไดอยางมีความสุข สวนในระดับที่สองเปนเศรษฐกิจพอเพียงแบบกาวหนาที่เนน

ความพอเพียงในระดับกลุม องคกร เมื่อบุคคลหรือครอบครัวมีความพอเพียงในระดับที่หนึ่งแลว ก็
จะรวมตัวกันเปนพลังในรูปกลุมหรือสหกรณเพื่อดําเนินงานในดานตางๆ สําหรับเศรษฐกิจ

พอเพียงระดับที่สามนั้น เปนเศรษฐกิจพอเพียงแบบกาวหนาอีกขั้น ที่ตอยอดมาจากเศรษฐกิจ
พอเพียงระดับที่สองจะรวมมือกับหนวยงานภายนอกเพื่อสรางเครือขาย มีการติดตอรวมมือกับ

ธนาคารและบริษัทตางๆ ในดานการลงทุน การผลิต การตลาด การจําหนายและการบริหารจัดการ
เพื่อขยายกิจกรรมทางเศรษฐกิจ

เศรษฐกิจพอเพียงจึงเปนทั้งวิธีการ (ทําดี) วิธีคิด (คิดดี) วิถีชีวิต (ความสุข) ที่จะนําพา
ชีวิตของมวลมนุษยชาติใหมีความสุขตามอัตภาพสวนตนหรือมีสภาวะความทุกขที่ลดนอยลง

เพราะเนนการมีภูมิคุมกันดวยการพึ่งพาตนเอง โดยใชทุนทางสติปญญา ความรู และคุณธรรมที่
เปนเงื่อนไขของเศรษฐกิจพอเพียง ที่มีอยูในตัวบุคคลใหเกิดประโยชนตอตนเองและสังคมสวนรวม

หากทุกคนมีจุดเนนไปที่ความพอประมาณซึ่งเปนที่มาของความสุขอยางแทจริง เพราะความ
พอประมาณทําใหไมเกิดความโลภ เมื่อไมเกิดความโลภมากก็ไมเบียดเบียนคนอื่น ธรรมชาติและ

สิ่งแวดลอม ดังนั้นในระบบนิเวศนที่ตางก็ตองพึ่งพาอาศัยกัน ขณะเดียวกันก็มีความเอื้อเฟอเผื่อแผ
กอเกิดเปนทุนทางสังคมคือการชวยเหลือเกื้อกูลกัน (สุภาวดี ขุนทองจันทร 2553) เศรษฐกิจ

พอเพียงจึงเขียนเปนแผนภาพอยางงายไดตามภาพที่ 2.9