Page 61 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

33

มั่นคงยอมนอยลงและสงผลใหการพึ่งพาตนเองเปนไปไดอยางยากลําบาก สําหรับทุนที่ใชในการ
ผลิตนั้นตองไมลืมวาเศรษฐกิจพอเพียงเนนใหเกิดความพออยูพอกิน ไมเนนใหกูหนี้ยืมสินเพื่อมา

ใชเปนทุนในการผลิตโดยเฉพาะปจจัยการผลิตที่เกินกําลังความสามารถจึงควรหลีกเลี่ยง แตถา
หากการกูยืมนั้นเปนไปในลักษณะบริหารจัดการไดและกอใหเกิดการสรางผลผลิตที่สามารถทําให

มีทุนงอกเงยนํากลับมาเปนรายไดในกิจกรรมครัวเรือนในทางเศรษฐกิจพอเพียงก็ถือวาสามารถทํา
ได สําหรับปจจัยการผลิตที่สําคัญอีกอยางหนึ่งคือแรงงานซึ่งถือเปนปจจัยการผลิตในครัวเรือนที่

สําคัญแรงงานเปนมนุษยที่มีความรูสึกนึกคิดคุณสมบัติของแรงงานจึงตองเปนผูมีความซื่อสัตย
สุจริตตอตนเองและผูอื่น ดังนั้นเมื่อแรงงานอยูรวมกันเปนสังคมตองเนนการแบงปน รวมมือ

ชวยเหลือซึ่งกันและกัน เพื่อใหเกิดการเรียนรูรวมกันในชุมชนและกลุมเกษตรกรจะเห็นวาใน
สมัยกอนนั้นมีการลงแขกทํากิจกรรมรวมกันสิ่งเหลานี้สะทอนถึงความสามัคคีชวยเหลือแบงปนกัน

ในชุมชนไดเปนอยางดี แตทุกวันนี้กิจกรรมในการลงแขกอาจจะลดนอยลงไปตามสภาพของโลกาภิ
วัตนแตยังถือวามีใหเห็นอยูบาง

ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเปนปรัชญาที่มี 2 เงื่อนไขที่สําคัญคือความรูและคุณธรรมซึ่งไม
มีปรัชญาใดในโลกที่มีเงื่อนไขสําคัญโดยเฉพาะคุณธรรมที่ประกอบดวยความซื่อสัตยสุจริต ความ

อดทน มีความเพียร รอบคอบระมัดระวัง หากทุกคนมีสิ่งเหลานี้ประกอบยอมทํากิจการงานทุก
อยางไดสําเร็จ เงื่อนไขความรูนั้นคือความรูจริงในการงานที่กําลังดําเนินการโดยใชสติปญญา

ไตรตรองกอนการลงมือทํางานเพื่อใหงานสําเร็จกาวหนาดังนั้นคุณธรรมและความรูจําเปนตองมี
สวนประกอบคูกันในทางเศรษฐกิจพอเพียงจะขาดเงื่อนไขใดเงื่อนไขหนึ่งไมได เพื่อใหการ

ดําเนินงานเกิดความสําเร็จ เพราะหากมีความรูแตขาดคุณธรรมยอมสงผลเสียหายตอสวนรวมหรือ
ผูอื่นสุดทายก็กลายเปนเบียดเบียนผูอื่นหรือสังคมซึ่งไมเปนไปตามเศรษฐกิจพอเพียงนั่นเอง

ในการบริโภคเศรษฐกิจพอเพียงมีแนวทาง ควรเริ่มจากการพิจารณาสินคาบริการที่ผลิต
ไดเองกอน เพื่อลดตนทุนในการซื้อและการขนสง หรือหากตองการบริโภคสิ่งใดก็ใหผลิตสิ่งนั้น

กอนในที่นี้เห็นไดชัดจากพืชผักสวนครัวในทางการเกษตร ไมควรมุงผลิตเพื่อขายอยางเดียวโดย
ไมคํานึงถึงปจจัยพื้นฐานครัวเรือนเชน ครัวเรือนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือจะนิยมบริโภคขาว

เหนียวมากกวาขาวเจา (ขาวหอมมะลิ) เมื่อตองการเงินและตองการผลิตเพื่อขายใหไดเงินหันไป
ผลิตขาวหอมมะลิจนลืมไปวาครัวเรือนตนเองนั้นบริโภคขาวเหนียว เมื่อเปนเชนนี้แลวถึงแมจะขาย

ขาวหอมมะลิได แตตองนําเงินจากขาวหอมมะลิไปซื้อขาวเหนียวมาไวบริโภคที่ครัวเรือนอีก อยาง
นี้ก็ยอมไมสมเหตุสมผลและเกิดความไมคุมคาเนื่องจาก ตองเสียคารถ คาขนสงในการไปซื้อขาว

เหนียวจากที่อื่นมาบริโภค นี่เปนเพียงตัวอยางที่หยิบยกมาหากแตในทางปฏิบัติหรือการผลิตใดๆ
ก็ตามควรมุงในการผลิตที่ตองใชบริโภคในครัวเรือนใหเพียงพอกอนเปนอันดับแรก ที่เหลือคอย

ขายและแบงปนคนอื่น
ในความเปนจริงเศรษฐกิจพอเพียงมีความกวางขวางและลึกซึ้งกวาการพึ่งตนเอง เพียงแต

การพึ่งตนเองเปนจุดเริ่มตนของความมั่นคงในระดับแรกเทานั้น ดังนั้นเศรษฐกิจพอเพียง ถูก
จัดแบงออกเปน 3 ระดับ (พิพัฒน ยอดพฤติการ 2550) เศรษฐกิจพอเพียงระดับที่หนึ่ง เปน