Page 34 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

3-3

ในชวงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2510-2514) อยูในชวงการบริหาร
ของรัฐบาลคณะที่ 30 และ 31 ซึ่งมีจอมพลถนอม กิตติขจร เปนนายกรัฐมนตรี
ปญหาที่เกี่ยวของกับการพัฒนาทรัพยากรน้ําที่ระบุไวในแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้คือ
การดําเนินงานพัฒนาดานชลประทานมีปญหาในการกูเงิน การเวนคืนที่ดิน การอพยพราษฎรออกจากบริเวณ
น้ําทวม และการขุดคลองสงน้ําในเขตโครงการชลประทานหลายแหง ดวยเหตุนี้ในแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 2

จึงไดมีนโยบายที่ตอเนื่องกับแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 1 ในการพัฒนาแหลงน้ําเพื่อการชลประทาน
ซึ่งสอดคลองกับนโยบายของรัฐบาลที่แถลงตอรัฐสภาที่เนนการพัฒนาดานชลประทาน สวนนโยบายและการ
ดําเนินการของคณะรัฐมนตรีนั้น

มีการพัฒนาแหลงน้ําขนาดใหญและขนาดกลางอยางตอเนื่องจากแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 1 รวมทั้ง
การจัดหาน้ําอุปโภคบริโภค และงานดานการปลูกพืชครั้งที่ 2 ในเขตลุมน้ําเจาพระยา เริ่มตนการแกไขปญหา
การระบายน้ําเพื่อปองกันน้ําทวมและระบายน้ําเสียในพระนครและธนบุรี
มีการกอสรางเขื่อนขนาดใหญ (ความจุ 100 ลาน ลบ.ม ขึ้นไป) ในชวงแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้ 5 แหง

ดังนี้ (1) อางเก็บน้ําน้ําอูน (2) อางเก็บน้ําทับเสลา (3) เขื่อนสิรินธร (4) เขื่อนจุฬาภรณ (5) อางเก็บน้ําหวยหลวง
จึงสรุปไดวา “นโยบายจากมติคณะรัฐมนตรีและการดําเนินการ มีความสอดคลองกับแผนพัฒนาเศรษฐกิจ
และสังคมแหงชาติ และนโยบายที่คณะรัฐมนตรีแถลงตอรัฐสภา ทั้งการกอสรางระบบชลประทาน การจัดหา
น้ําอุปโภคและบริโภค และมีนโยบายเพิ่มเติมจากแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 1 ดานการปลูกพืชครั้งที่ 2 ในเขตลุมน้ํา

เจาพระยา และการแกไขปญหาน้ําเสียและการปองกันน้ําทวมในเขตพระนครและธนบุรี อยางไรก็ตามไมมีการ
ดําเนินการเรื่องการเก็บคาน้ําชลประทาน ในแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้”

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2515-2519) อยูในชวงการบริหารของ

รัฐบาลรวม 7 คณะ คือรัฐบาลคณะที่ 32 มีจอมพลถนอม กิตติขจร เปนนายกรัฐมนตรี รัฐบาลคณะที่ 33
และ 34 มีนายสัญญา ธรรมศักดิ์ เปนนายกรัฐมนตรี รัฐบาลคณะที่ 35 มี ม.ร.ว. เสนีย ปราโมช เปน
นายกรัฐมนตรี รัฐบาลคณะที่ 36 มี ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช เปนนายกรัฐมนตรี รัฐบาลคณะที่ 37 และ 38
มี ม.ร.ว. เสนีย ปราโมช เปนนายกรัฐมนตรี

ในชวงแผนพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2515-2519) ยังคงมี
นโยบายการจัดหาน้ําโดยการพัฒนาแหลงน้ําอยางตอเนื่อง รวมทั้งในชวงแผนพัฒนาฯ ฉบับนี้ไดมีปญหาดาน
สิ่งแวดลอมเกิดขึ้น ดังนั้นในป พ.ศ. 2517 คณะรัฐมนตรีไดมีมติใหมหาวิทยาลัยที่พรอมไดเปดการสอน
เกี่ยวกับสิ่งแวดลอมระดับปริญญาโทและใหมีการฝกอบรมระยะสั้นไปพรอมกันดวย นอกจากนี้ยังมีการ

ประกาศใชพระราชบัญญัติสงเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดลอม พ.ศ. 2518 ซึ่งมีบทบัญญัติมาตรา 17
ไดกําหนดประเภทของโครงการหรือกิจกรรมที่ตองศึกษาผลกระทบสิ่งแวดลอม ซึ่งมีผลใหมีการกําหนดขนาด
ของโครงการพัฒนาแหลงน้ําที่ตองศึกษาผลกระทบสิ่งแดลอมในเวลาตอมาเนื่องจากในชวงแผนพัฒนาฯ ฉบับ
นี้มีรัฐบาลเขามาบริหารประเทศรวม 7 คณะ แตมีนโยบายน้ําอยูในคําแถลงนโยบายของรัฐบาลเพียง 2 คณะ

คือ คณะที่ 35 และคณะที่ 37 ไดเนนการดําเนินโครงการขนาดเล็ก และเรงรัดโครงการชลประทานขนาด
ใหญ ใหแลวเสร็จโดยเร็ว สวนรัฐบาลคณะที่ 36 ไดมีนโยบายจัดสรรงบประมาณใหสภาตําบลใชแรงงาน
พัฒนาทองถิ่นพัฒนาแหลงน้ํา โดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคกลาง