Page 75 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

อุตุนิยมวิทยา 57

พลังงานที่แผ่กระจาย 5,780 สัดส่วนเปรียบเทียบ 255

กับพลังงานสูงสุด

K

ควำมยำวช่วงคลื่น (m) K

ร้อยละของพลังงานที่ถูกดูดกลืน เหนือผิวโลก

11 กิโลเมตร

ที่ผิวโลก

ภาพที่ 3.9 กราฟของการดูดกลืนพลังงานที่แผ่กระจายจากดวงอาทิตย์ (5,780 K) และบรรยากาศ
(255 K) ที่ระดับความสูง 11 กิโลเมตรและที่ผิวโลก ที่มา : ดัดแปลงจาก Wallace and Hobbs (1977)

3.2.3 พลังงานจากดวงอาทิตย์ที่ตกกระทบผิวโลก (Solar energy on earth surfece)

เออร์เรเดียนซ์ของพลังงานจากดวงอาทิตย์ที่ผ่านชั้นบรรยากาศและพุ่งเข้ากระทบ
ผิวโลกจะเป็นพลังงานที่ตกกระทบบนพื้นที่ที่รองรับด้วยมุมตันหรือเรเดียนซ์ซึ่งเกี่ยวข้องกับ
ต าแหน่งละติจูดของผู้สังเกต มุมเอียงของดวงอาทิตย์ และช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ท ามุมกับแนวดิ่ง

เรเดียนซ์ของพลังงานดังกล่าวเรียกว่า อินโซเลชั่น (Insolation, E ) ดังสมการที่ (3.12) และภาพที่
so
3.10

E = E sin . . . (3.12)
so
SE
sin = sin sin + cos cos cos . . . (3.13)
N
เมื่อ  = มุมเงยของดวงอาทิตย์จากขอบฟ้าของครึ่งทรงกลมท้องฟ้า ณ ละติจูดที่สังเกต

 = มุมเบี่ยงเบนจากแนวกลางศรีษะ (declination angle) เมื่อผู้สังเกตอยู่ที่เส้นศูนย์
สูตร