Page 125 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

116 บทที่ 6

เปน θ (เมื่อ i คือสาร i เปนตน) และเศษสวนของที่วางจากการปกคลุมบนพื้นผิวมีคาเทากับหนึ่งลบ
i
ดวยผลรวมของเศษสวนของการปกคลุมบนพื้นผิวของสารตางๆ คือ 1 – ∑θ
i
i

การตั้งสมมุติฐานของแตละไอโซเทอรมมีจุดประสงคที่จะทําใหงายตอการศึกษา และ
สอดคลองกับการทดลอง ดังนั้นไอโซเทอรมแตละแบบจะขึ้นกับระบบของการดูดซับ และสภาวะ

ของระบบ เชน ชวงของความดัน เปนตน และสิ่งสําคัญคือ การนําไอโซเทอรมของการดูดซับมาเพื่อ

อธิบายปฏิกิริยาที่มีตัวเรงเปนของแข็ง ในที่นี้จะกลาวถึงไอโซเทอรมที่นิยมใชกัน 3 แบบ คือ ไอโซ
เทอรมแลงเมียร (Langmuir isotherm) ไอโซเทอรมฟรอยดลิช (Freundlich isotherm) และไอโซ

เทอรมเทมคิน (Temkin isotherm)

6.3 ไอโซเทอรมแลงเมียร (Langmuir Isotherm)

ไอโซเทอรมแลงเมียรเปนไอโซเทอรมของการดูดซับ (adsorption isotherm) บนพื้นผิวของ

ตัวดูดซับ (adsorbent) ที่เปนของแข็งในรูปแบบที่งาย และคิดมาจากสมมุติฐาน 3 ขอ คือ
1. การดูดซับเปนการดูดซับบนพื้นผิวของตัวถูกดูดซับเพียงชั้นเดียว (monolayer

coverage)

2. ทุกตําแหนงบนพื้นผิวของตัวดูดซับจะเหมือนกัน (equivalent) และมีพื้นผิวที่สม่ําเสมอ

(uniform) หรืออาจกลาวไดวาตัวดูดซับมีพื้นผิวที่แบนราบ (flat)
3. ความสามารถในการดูดซับบนพื้นผิว ณ ตําแหนงใดๆ ไมขึ้นกับการปกคลุมของ

ตําแหนงขางเคียง ไมวาตําแหนงขางเคียงจะมีหรือไมมีตัวถูกดูดซับปกคลุมบนพื้นผิวนั้นก็ตาม

จากสมมุติฐานของไอโซเทอรมแลงเมียรดังกลาว จะนําไปสรางไอโซเทอรมของการดูดซับ

บนพื้นผิวของตัวดูดซับที่เปนของแข็งที่มีตัวถูกดูดซับหลายชนิด เชน ตัวถูกดูดซับที่ไมแตกตัวทั้ง

ชนิดเดียวและสองชนิด และตัวถูกดูดซับที่แตกตัวได