Page 105 -
P. 105

โครงการรวบรวมและจัดทําเอกสารวารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์


          94   วารสารมนุษยศาสตร์

          รอยต าหนิสีด า ซึ่งพ่อบอกว่าเปรียบเหมือนตัวเธอที่มีแผลเป็น แม้เนนิตาจะได้รับ
          ความสนใจจากพ่อแต่ก็แสดงให้เห็นว่าพ่อมองเธอแตกต่างจากคนอื่นๆใน

          ครอบครัว ความรู้สึกของเนนิต้าถูกกดให้ต่ าลงด้วยลักษณะทางกายภาพของตน
          ในขณะที่ถูกกดทับด้วยความด้อยกว่าในสายตาพ่อ ความต่ าต้อยของเนนิตายังถูก
          ขับเน้นด้วยแม่ของเธอเนนิตากล่าวว่าเธอเกิดมาเพื่อมีทุกอย่างตรงข้ามกับแม่
          ผู้เป็นบุตรสาวของผู้ดีมีตระกูล หน้าตาสวย ผิวขาว รูปหน้าเหมือนขุนนางสูงศักดิ์
          และมีกิริยาท่าทางแบบผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว ในขณะที่เธอมีหน้าตาไม่น่าสนใจ จมูก
          กลมแบน ผิวคล้ า รับประทานอาหารด้วยมือ ลักษณะเหล่านี้ประมวลเป็นความไม่

          พอใจของแม่ที่เห็นว่าเธอเป็นสัญลักษณ์ของความตกต่ าน่าอับอาย

                 Sometimes  she  looked  at  me  as  if  I  belonged  to
                 someone else. I did not have her graces. Was this the
                 cause of her shame? I often wondered then…I am dark
                 and all inadequate and uneven roundness, something like

                 a heart, something that never comes gracefully full circle. I
                 can never make her happy. (Bobis, 2005: 71)

                 ความสัมพันธ์ระหว่างเนนิตากับแม่ท าให้เธอรู้สึกต่ าต้อยและแปลกแยก
          มากขึ้น ความย้อนแย้งในตัวเองของแม่ที่พยายามปฏิเสธผลพวงจากความ
          ผิดพลาดของตนเอง ความรู้สึกรังเกียจและเห็นลูกเป็นเครื่องหมายของความอัปยศ

          เป็นคนอีกชนชั้นหนึ่งที่ต่างจากตัวนาง นางเรียกลูกๆของตนว่า Dirty Pig, Beggar
          ซึ่งเป็นการแสดงความรังเกียจและแบ่งแยกตัวนางกับลูกๆ ในแง่หนึ่งได้สะท้อนให้
          เห็นความเข้มข้นของการแบ่งแยกชนชั้นและเชื้อสายในสังคมฟิลิปปินส์ ถึงแม้แม่
          ของเนนิตาจะตัดสินใจร่วมชีวิตกับบุคคลต่างชนชั้นได้แต่ก็ไม่สามารถรู้สึกเป็นส่วน

          หนึ่งของชนชั้นที่ต่ ากว่าได้อย่างแท้จริง นอกจากภาวะชายขอบภายในครอบครัว
          แล้ว เมื่อออกไปนอกครอบครัวเนนิตาก็ถูกกดทับด้วยความเหนือกว่าทางฐานะของ
          ผู้อื่น ท าให้เธออยู่ในสภาพไร้ตัวตนและผิดที่ผิดทาง สภาวะนี้ชัดเจนที่สุดเมื่อเธอ
          ถูกเชิญเข้าไปในบ้านที่หรูหราที่สุดในเมืองของครอบครัวชิง (Ching) เมื่อถูกทิ้งไว้
   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110