Page 67 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

4-14

ตารางที่ 4-5 สาระสําคัญที่แตกตางของรางพระราชบัญญัติทรัพยากรน้ําที่เสนอโดยกรมทรัพยากรน้ําและสภาปฏิรูปแหงชาติ

ความแตกตาง
สาระสําคัญ
รางพระราชบัญญัติทรัพยากรน้ําที่เสนอโดยกรม รางพระราชบัญญัติบริหารจัดการทรัพยากรน้ําที่เสนอโดย
ทรัพยากรน้ํา สภาปฏิรูปแหงชาติ
(1) เลขานุการ กนช. อธิบดีกรมทรัพยากรน้ํา เลขาธิการสํานักงานคณะกรรมการทรัพยากรน้ําแหงชาติ
(2) สํานักงานเลขานุการ กนช. กรมทรัพยากรน้ํา สํานักงานคณะกรรมการทรัพยากรน้ําแหงชาติ หนวยงาน
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม ระดับกรม สังกัดสํานักนายกรัฐมนตรี
(3) กองทุนทรัพยากรน้ํา ไมมี จัดตั้งขึ้นโดยอยูในการกํากับของ กนช.
(4) ประธานกรรมการลุมน้ํา ผูวาราชการในพื้นที่ลุมน้ําเลือกกันเองเพื่อเปนประธาน เลือกกรรมการคนหนึ่งเปนประธาน
กรรมการลุมน้ํา
(5) การบริหารจัดการน้ําในชวงวิกฤติ คณะกรรมการลุมน้ํา โดยความเห็นชอบของรัฐมนตรีวาการ คณะบัญชาการแตงตั้งโดย กนช.
กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม
(6) การจัดสรรน้ํา การใชทรัพยากรน้ําแบงเปน 3 ประเภท คือ การใชน้ําในแหลงน้ําสาธารณะแบงเปน 5 ประเภท คือ
(1) การใชทรัพยากรน้ําสาธารณะเพื่อการดํารงชีพ (1) การใชน้ําเพื่อการดํารงชีพ
(2) การใชทรัพยากรน้ําสาธารณะเพื่อการพาณิชย (2) การใชน้ําเพื่อรักษาจารีตประเพณี รักษาระบบนิเวศ
(3) การใชทรัพยากรน้ําสาธารณะเพื่อกิจการขนาดใหญ (3) การใชน้ําเพื่อการเกษตรหรือเลี้ยงสัตว
รายยอย อุตสาหกรรมในครัวเรือน
(4) การใชน้ําเพื่อการเกษตรหรือเลี้ยงสัตวเพื่อการพาณิชย
(5) การใชน้ําทุกประเภทเพื่อกิจกรรมขนาดใหญ
(7) การจัดการทรัพยากรน้ําระหวาง ไมมี มี
ประเทศ มาตรา 19 (4)
1)
(8) การจัดตั้งหนวยงานดานนโยบาย ไมมีการจัดตั้ง มีการจัดตั้ง
เพื่อความเปนกลาง

กรมทรัพยากรน้ําทําหนาที่เปนสํานักงานเลขานุการ กนช. ซึ่งดูแลดานนโยบาย แตยังมีงานดานปฎิบัติการ คือการพัฒนาแหลงน้ําดวย
1)

4.1.3 ระบบขอมูลทรัพยากรน้ําไทย
นโยบายเรื่องระบบขอมูลทรัพยากรน้ําไทยไดเริ่มมาตั้งแต พ.ศ. 2520 ที่กําหนดไวในแผนพัฒนา

เศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่ 4 แตขาดความตอเนื่องในการดําเนินการ ในปจจุบันมีหนวยงานที่จัดทํา
ฐานขอมูลทรัพยากรน้ําอยูหลายหนวยงาน เชน กรมทรัพยากรน้ํา กรมชลประทาน กรมอุตุนิยมวิทยา กรม
ปองกันและบรรเทาสาธารณภัย กรมควบคุมมลพิษ กรมโยธาธิการและผังเมือง กรมทรัพยากรน้ําบาดาล ศูนย
เตือนภัยพิบัติแหงชาติ และสถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ําและการเกษตร ดังรายละเอียดในตารางที่ 4-6 จาก

การวิเคราะหพบวามีปญหาหลายประการที่สําคัญคือ (1) ขอมูลกระจัดกระจายไมเชื่อมโยงเปนระบบ (2)
มีความขัดแยงของขอมูลไมเปนมาตรฐานเดียวกัน (3) ขาดกฎระเบียบในการบริหารจัดการ (4) ขาดบุคลากร
และ (5) การยอมรับของสาธารณะ