Page 94 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

76 กระบวนการคายระเหยน ้า

P = ปริมาณน ้าซึมซาบจากแหล่งน ้าลงสู่ชั้นน ้าใต้ดิน มีหน่วยเป็นมิลลิเมตรต่อ
erc
วัน

S = ปริมาณน ้าที่สะสมในแหล่งน ้า มีหน่วยเป็นมิลลิเมตรต่อวัน

E = ปริมาณน ้าที่ระเหยจากแหล่งน ้า มีหน่วยเป็นมิลลิเมตรต่อวัน
v

P E
s
r
R R

2 s 1

P
erc

ภาพที่ 4.1 การคาดคะเนปริมาณน ้าระเหยจากสภาพสมดุลของน ้าในแหล่งน ้า

Kohler et al. (1955) เสนอความสัมพันธ์ที่ได้มาจากผลการทดลองระหว่างปริมาณ
น ้าระเหยจากแหล่งน ้ากับความเร็วลมและความแตกต่างระหว่างความดันไอน ้าที่ผิวน ้ากับที่ระดับ
2 เมตรเหนือผิวน ้า ดังสมการที่ (4.2)

E = K (e - e ) . . . (4.2)
a
s
v
เมื่อ K = ค่าสัมประสิทธิ์ของการถ่ายเทไอน ้าจากผิวน ้าสู่บรรยากาศซึ่งเป็นฟังก์ชันของ
ความเร็วลมเหนือผิวน ้า 2.0 เมตร (ความเร็วลมมีหน่วยเป็นเมตรต่อวินาที)

e = ความดันไอน ้าอิ่มตัวเหนือผิวน ้า มีหน่วยเป็นมิลลิบาร์
s
e = ความดันไอน ้าในอากาศเหนือผิวน ้า 2.0 เมตร มีหน่วยเป็นมิลลิบาร์
a

สมการที่ได้จากผลการทดลองวัดปริมาณน ้าระเหยจากอ่างเก็บน ้ากวนติ้ง
(Quanting Reservoir)ในประเทศจีน ในรูปแบบของความเร็วลมและความดันไอน ้า คือ

E = 0.23 N (1 + 0.28u) (e – e )
s
a
m
v
เมื่อ N = จ านวนวันในแต่ละเดือน
m