Page 133 -

โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

อุตุนิยมวิทยา 115

ดังนั้น c dT = -L dw( 1 )( 1 )
p
v
1 w 1 0 .8 w
 -L dw (1 – 1.8m)
v

เมื่อ m มีค่าน้อย c dT  -L dw
v
p
T L w
dT = ( v ) dw
T c p w
w s

ดังนั้น T – T = ( L v )( w  ) w
w
s
c
p
T = T - L v (w – w) . . . (5.24)
s
w
c
p
อุณหภูมิกระเปาะเปียกจึงสัมพันธ์กับอุณหภูมิของอากาศขณะนั้นกับพิสัยของ

สัดส่วนผสมของอากาศรอบกระเปาะเปียกที่ไอน ้าอิ่มตัว และสัดส่วนผสมของอากาศขณะนั้น

ในกรณีของอุณหภูมิของอากาศชื้นที่ไอน ้าทั้งหมดควบแน่นเป็นละอองน ้าในขณะที่

มีความดันคงที่ เรียกอุณหภูมินี้ว่า อุณหภูมิสมมูล (equivalent temperature, T ) เมื่อ w มีค่าเป็น
rs
e
ศูนย์และ T = T ดังนั้น
e
w
T = T + L v w . . . (5.25)
e
c
p

กรณีศึกษาที่ 5.1 อากาศชื้นซึ่งมีอุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส มีอุณหภูมิจุดน ้าค้าง 0 องศา

เซลเซียส มีความดัน 1,000 มิลลิบาร์ ลอยขึ้นสูงเท่าใดจึงจะถึงระดับที่มีไอน ้าอิ่มตัวและที่ระดับ
ความสูงนั้น มีความดันอากาศเท่าใด อุณหภูมิของอากาศและอุณหภูมิจุดน ้าค้าง และสัดส่วนผสม
ที่ระดับความสูงนั้นมีค่าเท่าใด และถ้ามวลอากาศชื้นนี้ลอยขึ้นไปอีก 1 กิโลเมตร ค่าต่างๆ
ที่ต้องการทราบจะเป็นเท่าใด

แนวคิด การลอยของอากาศชื้นในกรณีนี้ใช้ไดอะแกรมเทอร์โมไดนามิกส์ของอากาศชื้นที่แสดง
ความสัมพันธ์ของอุณหภูมิ ความดัน ระดับความสูง การลดอุณหภูมิตามความสูงแบบอะเดีย

แบติกและเส้นแสดงสัดส่วนผสมของไอน ้าในอากาศชื้น โดยเริ่มต้นจากเส้นอุณหภูมิ 20 องศา
เซลเซียส (293 เคลวิน) ความดัน 1,000 มิลลิบาร์ ลากขึ้นไปยังจุดที่มีอุณหภูมิ 293 เคลวิน จากจุด