Page 143 -
P. 143
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
121
ปัญหาต่างๆในการปลูกพริก เพื่อหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาในทุกโอกาสอยู่ในระดับมาก แต่ในหมู่บ้าน/
ตําบลของเกษตรกรยังไม่มีการรวมกลุ่มเพื่อแก้ปัญหาการปลูกพริกในหมู่บ้าน/ตําบล หรือมีกลุ่มผู้ผลิตพริก
ปลอดภัยอยู่น้อย ชี้ให้เห็นว่าระบบสังคมหมู่บ้าน/ตําบลของเกษตรกรขาดการรวมกลุ่มผู้ปลูกพริกซึ่งสะท้อน
จากคําให้สัมภาษณ์ของเกษตรกรที่ว่า “ต่างคนต่างทํา”
3) การเข้าถึงความรู้ในการปลูกพริกระบบปลอดภัย
เกษตรกรผู้ปลูกพริกแบบทั่วไป มีการเข้าร่วมกิจกรรมการจัดการให้ความรู้ในการผลิตพริกปลอดภัย
ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเกษตรกรที่ประสบความสําเร็จในการผลิตพริกปลอดภัย และสอบถามข้อมูล
เพิ่มเติมจากแหล่งวิชาการอยู่ในระดับน้อยที่สุด ซึ่งส่งผลการรับรู้ความรู้ในการผลิตพริกระบบปลอดภัยของ
เกษตรกร เนื่องจากขาดการเข้าหาช่องทางที่จะได้รับความรู้
4) ความคิดเห็นต่อความสําคัญของการผลิตพริกปลอดภัย
เกษตรกรผู้ปลูกพริกแบบทั่วไป มีความเห็นต่อความสําคัญของการผลิตพริกปลอดภัยว่า มีความ
ปลอดภัยต่อร่างกายตนเอง มีความปลอดภัยของผลผลิตต่อผู้บริโภค และส่งผลดีต่อสิ่งแวดล้อม (ดิน นํ้า
อากาศ) เกิดความยั่งยืนในการผลิตอยู่ในระดับมากที่สุด แสดงว่าเกษตรกรได้ตระหนักถึงความปลอดภัยทั้ง
ต่อตนเอง ต่อผู้อื่น และต่อสภาพแวดล้อม เกษตรกรเห็นว่า การผลิตพริกปลอดภัยเป็นการสร้างความมั่นคง
ในการประกอบอาชีพระดับมาก เพราะการผลิตพริกปลอดภัยมีตลาดรองรับและราคาที่น่าพอใจ ส่วนการ
ปลูกพริกปลอดภัยสามารถทําเพิ่มเติมจากการปฏิบัติอยู่เดิม การผลิตพริกปลอดภัยมีความยุ่งยาก และ
เกษตรกรอยากทดลองปลูกในแปลงเล็กๆ ตามระบบการผลิตปลอดภัยอยู่ในระดับปานกลาง อย่างไรก็ตาม
เกษตรผู้ปลูกพริกแบบทั่วไปเห็นเพื่อนเกษตรกรด้วยกันปลูกพริกในระบบปลอดภัยมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นน้อย
หรือเกษตรกรแทบจะไม่เคยเห็นเพื่อนเกษตรกรด้วยกันมีการผลิตพริกระบบปลอดภัยหรือแทบไม่มี จึงทําให้
ไม่เคยเห็นตัวอย่างของเกษตรกรที่ผลิตพริกปลอดภัยเป็นอย่างไร คุณภาพชีวิตดีขึ้นหรือไม่ หรือบางรายเห็น
แต่ก็มองไม่เห็นว่าการปลูกพริกระบบปลอดภัยจะดีกว่าหรือแตกต่างจากวิธีการปลูกของตนอย่างไร เนื่องจาก
มีวิธีการที่คล้ายคลึงกัน แม้กระนั้นเกษตรกรยังคงมีความคิดที่จะเปลี่ยนมาผลิตพริกระบบปลอดภัยในระดับ
มาก
ดังนั้นการที่จะเสริมแรงให้เกษตรกรยอมรับการผลิตพริกปลอดภัยจะต้องมีเหตุปัจจัยหลายอย่าง
ประกอบกัน ได้แก่ 1) การแก้ปัญหาโรค-แมลงและราคาผลผลิตที่ตกตํ่า 2) การให้ความรู้เรื่องการผลิตพริก
ระบบปลอดภัย และ3) การรวมกลุ่ม และการสร้างความเข้มแข็งของกลุ่มเกษตรกร
5.1.5 ปัญหาและความต้องการของเกษตรกรทั้งสองกลุ่ม
เกษตรกรทั้งสองกลุ่มมีปัญหาคล้ายคลึงกัน โดยเฉพาะเรื่อง โรคและแมลง ปัจจัยการผลิต และราคา
ผลผลิต เกษตรกรกลุ่ม GAP มีความคิดเห็นว่า การขาดการรวมกลุ่มเป็นปัญหาในการต่อรองราคาและปัจจัย
การผลิต และยังคงขาดความรู้ความเข้าใจที่ถ่องแท้ในเรื่องการผลิตพริกระบบปลอดภัย ( GAP) ในขณะที่
