Page 128 -
P. 128
โครงการหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ด้านการเกษตร เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
การประยุกต์ใช้เทคนิคการกระจายหน้าที่การท างานเชิงคุณภาพในงานพัฒนาผลิตภัณฑ์
เครื่องดื่มธัญญาหารผงส าเร็จรูปจากปลายข้าวกล้องหอมมะลิและถั่วอะซูกิ
124
5. การด าเนินประยุกต์ใช้เทคนิค QFD แบบสี่ช่วง (Four-phase model)
หลังจากได้ความต้องการหลักของผู้บริโภคจากการวิจัยตลาดในส่วนของปัจจัยที่ส าคัญที่มีผลต่อความพึง
พอใจของผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มธัญญาหารผงส าเร็จรูปและการเปรียบเทียบค่าคะแนนความชอบของผู้บริโภคที่มีใน
แต่ละปัจจัยของผลิตภัณฑ์ต้นแบบเทียบกับผลิตภัณฑ์คู่แข่ง ข้อมูล 2 ส่วนนี้จะเป็นข้อมูลน าเข้า ( Input data) สู่
ระบบ QFD แบบสี่ช่วงเพื่อท าการวางแผนผลิตภัณฑ์ในเมตริกซ์แรก คือ เมตริกซ์การวางผลิตภัณฑ์เพื่อการพัฒนา
และปรับปรุงเครื่องดื่มธัญญาหารผงส าเร็จรูปต้นแบบให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้บริโภคมากยิ่งขึ้น
เมตริกซ์การวางแผนผลิตภัณฑ์หรือบ้านคุณภาพ ดังแสดงในภาพที่ 1
การวางแผนผลิตภัณฑ์ การออกแบบผลิตภัณฑ์ การวางแผนกระบวนการ การวางแผนควบคุม
กระบวนการ
คุณลักษณะทางเทคนิค คุณลักษณะของ พารามิเตอร์ แผนการปฏิบัติงาน
ส่วนประกอบ กระบวนการ
ความ
ต้องการของ
ผู้บริโภค
ค่าความส าคัญของ ค่าความส าคัญของ ค่าความส าคัญของ แผนการควบคุม
คุณลักษณะทางเทคนิค ส่วนประกอบ พารามิเตอร์ การปฏิบัติงาน
ภาพที่ 1 รูปแบบของ QFD แบบ 4 ช่วง (Four-phase model)
ที่มา: Cohen (1995)
5.1 เมตริกซ์การวางแผนผลิตภัณฑ์ (Product planning)
จากความต้องการของผู้บริโภค ( Customer requirement) พร้อมระบุค่าเฉลี่ยระดับความส าคัญ ( IMP)
และค่าเฉลี่ยระดับคะแนนเปรียบเทียบความพึงพอใจ (Rating) ต่อผลิตภัณฑ์ต้นแบบและคู่แข่งจะถูกระบุลงช่องที่
ก าหนด ซึ่งข้อมูลส่วนนี้ได้จากการท าวิจัยด้านการตลาด จากนั้นค่าเป้าหมายก าหนดจากระดับคะแนนเปรียบเทียบ
ที่สูงที่สุด ส่วนอัตราส่วนการปรับปรุง คือ ค่าเป้าหมาย / คะแนนเปรียบเทียบของผลิตภัณฑ์ต้นแบบ น้ าหนัก
ความส าคัญ คือ ผลคูณระหว่างค่าเฉลี่ยความส าคัญ (IMP) และอัตราการปรับปรุง ความต้องการผู้บริโภคส่วนนี้จะ
ถูกแปลงเป็นข้อก าหนดทางเทคนิค ( Technical requirement) ซึ่งได้จากการท างานร่วมกับฝ่ายพัฒนาผลิตภัณฑ์
จากนั้นก าหนดค่าเป้าหมายเพื่อการพัฒนาข้อก าหนดทางเทคนิค ( Target values) ซึ่งความต้องการทางเทคนิค
เหล่านี้จะถูกจัดล าดับความสัมพันธ์กับความต้องการของผู้บริโภค โดยการระบุค่าคะแนนในเมตริกซ์ความสัมพันธ์
ในลักษณะให้คะแนนความสัมพันธ์ระดับ 1, 3 และ 9 ซึ่งแทนระดับความสัมพันธ์น้อย ปานกลาง และมาก
ตามล าดับ (Shin and Kim, 2000) การค านวณค่าความส าคัญของข้อก าหนดทางเทคนิคได้จากการรวมผลคูณ
ชุติมา ไวศรายุทธ์ และ สุภาวดี วัชรอุดมมงคล
